Okuyucular, bu kitap gerçek hayattan, tecrübelerimden kazandıklarımla yazdığım bir kitap. İyi okumalar.
Bugün, 20 Aralık 2014.Bundan iki yıl önce girdi hayatıma o kanatsız melek. Aşık oldum. Tabi daha 9. Sınıftaydım oda 7. Sınıfa gidiyordu. Okullarımız karşılıklıydı. Camdan, cama bakışıyor birbirimize kalp falan yapiyoduk.
Arkadaş ortamında adım subyanci olmuştu. Sorsaniza, "UMRUMDAMİYDİ" sadece aşık olmuştum ve hakkımda söylenen hiçbir şey umrumda değildi. Laf edenlere sadece gülmüş, geçmiştim. Çünkü devir, 2 aylık hoşlantılara aşk denilen bir devir. Onlarda eve kız atmayı marifet sanıyordu. Neyse ki ben öyle değildim.
Çok seviyodum ve aşkımdan ona her şeyi yapmayı istiyodum. Tabi, bunun öncesinde hiç sevgilim olmamıştı, olmuşsa da ben hatırlamıyorum. Bir gün, buluşmuştuk. Sımsıkı sarılmış, yanagindan öpüyodum. Kokusunu içime çeke çeke. Sariliyordum, her sarilmamda daha aşık olarak.
Hatırlıyorum. Bir gün okuldan kaçmış, Bayrampaşa, Demirkapı'da geziyorduk. Tabii baya bir ilerlemisti ilişkimiz. Çok seviyoduk, çok aşıktık yada ben öyle saniyodum. Okuyucular, bir An gözlerinizi kapayin ve hayal edin. Aşık olduğunuz kız yanınızda Sımsıkı sarılmışsiniz. Ne kadar güzel dimi? Hepsini yaşadık zaten. Güzeldi, gün geldi. Benim bir aptalligim, baskilarim, aşırı kıskanç olmam "BIZKEN" oldu bir anda "SEN VE BEN" Benim yüzümden ailesi ona güvenmiyodu. Ne kadar aptalım. Aşkımdan, ailesini unutmuş sadece dünyada ikimiz varmisiz, hiç bir sorumlulugumuz yokmuş gibi yaşadım, yasattim ve sevdiğimin hayatını mahvettim. Tüm bunlara rağmen, birde ben darbe atmıştım. "ALDATMAK." O her şeye rağmen ailesine direnirken birde onu ben aldattim. Hemde Fake bir kızla. Sadece kızın beni tahrik edişi hoşuma gidiyordu. Sevmiyodum yani. Ne kadar serefsizim dimi. Adam değildim ben. Ve sevdigim eminim bunu sende okuyosun. Seni kaybedince anladım değerini.
