Yes it's Him

This is a work of fiction. Names, characters, places and incidents either are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or location or persons, living or dead, is entirely coincidental.

Notes: This may contain typos and grammatical errors. Read at your own risk.

***

Finally, after a long tiring weekdays ay makakapag-pahinga na din ako sa wakas. I parked my car on the garage and went inside our house. My parents are in Bohol for a vacation and Bianca is in New York for her studies, kaya mag-isa lang ako sa bahay ngayon. I take a hot bath and went for a quick nap.

It's already 5 PM when I woke up. I have a dinner with my friends so I immediately take a shower. I change my outfit, I just wore a comfortable maong pants, a white croptop and paired it with my black heels. I put on some makeup and slightly curl my hair. Kinuha ko ang red sling ko sa kama at isinakbit iyon sa balikat bago lumabas ng kwarto.

It was 8:15 PM when I arrived at the resto. I was 15 minutes late, for sure batrip na naman yung mga yon sakin. I saw Aimee and Nina talking with each other while giggling on the table I reserved. Anong pinag-uusapan nila? I walked two times faster than my speed and went to hug them. Ayokong mahuli sa chismis ano!

"Saya kayo?" tanong ko sa dalawa bago tuluyang umupo.

"OMG, you're late again." reklamo ni Aimee nang tumingin ito sa silver watch niya.

"Traffic" pagdadahilan ko, while bitting my lower lip.

We ordered food, after 20 minutes of waiting ay dumating na din ang pagkain. It was my treat, ako kasi ang nag-akit for dinner. Masyado kasi akong busy sa work netong mga nakaraang buwan kaya I want to make time with them. I missed their company. But honestly, dahilan ko lang iyon sa kanila dahil meron akong big announcement and I want them to be the first ones to hear it.

"So, what's the deal?" tanong ni Nina habang hinihiwa ang karne sa pinggan niya. Tumingin ito sakin, excited na marinig ang sasabihin ko.

"Make sure that is interesting huh? Pinag-palit ko date ko para dito." dugtong pa ni Nina, I pouted but smiled at them again.

"Ofcourse it was interesting." sagot ko sabay inom ng tubig.I faked a cough pero hindi sila nakatingin sakin, so I start coughing again until I catch their attention. I cover my mouth with my hand.

—my hand wearing a diamond ring.

"Wait! Is that an engagement ring?!" Aimee pointed at the diamond ring on my hand. Kitang-kita ko ang mga ngisian nila at pagkamangha sa balitang binigay ko ngayon.

"You're getting married?" sigaw ni Nina at hinila ang kamay ko para mas makita niya ang singsing sa daliri ko.

"OMG my heart is so happy!" tumayo si Aimee sa upuan niya at pumunta sakin para yapusin ako ganon din ang ginawa ni Nina. Mukha tuloy kaming ewan dito.

"God, I can't believed na naunahan mo pa ako!" ani Nina habang tumatawa. Bumalik na sila sa upuan at nagsimula na ulit kumain.

"Ang bagal niyo naman kasi!" sagot ko.

"So, kelan ang kasal?" intriga ni Aimee. Tinigil nito ang ginagawa at humalukipkip sa harap ko.

Kelan nga ba? Hindi pa namin napag-uusapan yon. Ang alam lang namin ay ikakasal na kami sa lalong madaling panahon at wala ng makakapigil pa don. I love him and he loves me the most, yon namang importante hindi ba? Yung mahal niyo ang isa't-isa.

"Wala pang final date, hindi pa naman napag-uusapan pero within this year."

"Aimee napag-iiwanan kana! Bea's getting married and I am happily inlove." pagyayabang ni Nina kaya naman kumunot ang noo ni Aimee sa kanya.

"Excuse me! I don't need a man." anito at umirap. Tumawa lang kami ni Nina sa kanya at nagpatuloy sa pag-kain.

Ang dami naming napag-kwentuhan tatlo, masyado ata naming na-miss ang isa't-isa. Ibang-iba na talaga sa adulthood —less friends more work, less fun more stress, and more money but bigger bills.

After that dinner, we went on karaoke ang awkward nga dahil naka-fitted dress pa yung dalawa, namiss daw kasi ni Aimee so pinagbigyan nalang namin siya ni Nina. That night was fun. Kinabukasan, I woke up late. I stretched before getting up to bed, kinuha ko ang phone ko na nasa side table. I smiled upon seeing my lockscreen, it was a picture of us in Bali —the day he proposed to me. Tinititigan ko pa ang screen nang mag-pop-up ang notification sa phone ko, it was a text message from him.

Good morning love, see you later.

Automatikong tumaas ang gilid ng labi ko sa nabasa, pauwe na nga pala siya mamaya at dito siya didiretso sa bahay para sunduin ako. Tumayo na ako sa pagkakahiga para magluto ng brunch sa kusina. Boiled egg and wheat bread lang ang kinain ko, I don't want to gain weight before our wedding. 5 PM, naligo na ako at nagbihis pagkatapos pumunta ako sa sala at nanuod ng movie sa TV. Halos mapaigtad ako nang marinig ang doorbell mula sa pintuan ng bahay namin. I immediately run towards the door. Binuksan ko ang pinto at bumungad sakin ang maganda niyang mga ngiti. He's here! The man that I love.

It's him. Yes, It's him.

***

Started: 05/25/20