The ball is over. The shocked face of my classmates makes me laugh. Haha. Di pa nga nila ako nakikilala ee. What more if I introduce myself as the Mafia Empress? Siguradong mahihimatay sila. Lalo na yang campus Queen na yan. She's getting into my nerves. Pasalamat siya nakakapagtimpi pa ko. Or else I already cut his neck. I want her to suffer lalo na ng malaman ko na isa ang kanyang pamilya sa pumatay sa mga magulang ko. Gusto kong mawalan din siya ng magulang para maramdaman niya ang dinanas ko pagkatapos ng gabing yon.
Here I am again, walking in the hallway. And yes, I guess I'm right. They are staring at me. As if, I'm scared. No way. Empress Shekinah Lanford is never scared. Baka sila pa ang matakot sakin. I had my nickname. H-E-A-R-T-L-E-S-S. Baka sila pa ang magtago. I am the most powerful in the mafia.
Before, I was just a weakling. Since my parents are killed, hindi na ko nagpaapi. Nagsanay ako humawak ng kahit anong armas sa pakikipaglaban even Martial Arts. I was the legendary Empress because of my skills and intelligence in fighting and killing our targets.
Papasok na sana ako sa room when my phone rang.
"Yoboseyo?"
"Hime" aba ba't mukhang seryoso to.
"Spill. I need to go to my class."
"Si Lolo. Si Lolo, hime." he sounded like crying.
"Fuck. What is it?" galit na galit na turan ko.
"He's dead." sambit ng pinsan ko.
After he said those words, parang gumuho mundo ko. No. This can't be. Kausap ko palang kanina si Lolo bago pumasok. Kasama ko pa siya kumain. What the fuck is happening? Aaaaaaaaaaaaaaah!!!!!
"Hime, you still there?" may kausap pa pala ko. I can't believe this is happening.
"Yah! Where are you? Pupunta ako jan. Wait for me." mabilis na sabi ko.
After he gave the address, mabilis kong pinaandar ang sasakyan. And when I arrived, nakita kong maraming pulis at dun ko nakita ang pinsan ko and also my butler.
I want to enter the crime scene. Gusto kong makita kung may naiwan na clue. Malaman ko lang kung sino ang pumatay sa lolo ko ay papatayin ko. First, my parents and now, my precious Lolo. Life do sucks. Life is unfair. Kung sino pa ang sobrang bait, ay siya agad ang kukunin.
"My lady."
"Where's Lolo? He's alive right? Stop this nonsense joke!!!" I said to my butler while crying.
"Stop crying hime. We cannot bring back Lolo." alo sakin ng pinsan ko.
Nakita kong papunta ang pulis sa kinaroroonan namin.
"Excuse me, sir. May nakita po kaming letter sa crime scene." habang ibinibigay ang sobre sa aking pinsan.
Then my cousin gave the letter to me and I found out that the letter is adressed to me.
" your cousin is next. be ready, kid!"
Nabitawan ko ang sobre pagka't alam ko kung sino ang isusunod nila. No. Not yet. I'm not yet ready for another lost. Hindi ko hahayaang mamatay ang pinsan ko. Aso't pusa kami nyan pero siya ang dahilan kung bakit ako naging malakas.
Nailibing na namin si Lolo kahapon. The burial is just private. My relatives and the members of the mafia are all present. Hindi na namin pinatagal sapagkat gusto ko ng maipaghiganti ang Lolo ko.
And the day has come. 1 week na kong di pumapasok sa school. Buti naman walang nangungulit sakin. Sabagay hindi naman ako masyadong importante because they knew I'm just a pure commoner. Pero sigurado akong alam na nila ang tungkol sa nangyari sa Lolo ko. Kalat na kalat na sa balita na namatay na siya. Maraming medias ang gusto kaming mainterview pero hindi kami pumayag. Nagpadala nalang kami ng message sa mga press na ayaw na namin maungkat ang nangyari. Let's just leave it there. And gladly, they respect our decision. Umuwi na ang aming kamag-anak sa states to lead the mafia while I'm on a mission. Ngunit di ko pinayagan ang pinsan ko na umuwi dahil alam kong siya na ang isusunod. Pero bago pa man nila magawa ang kanilang plano ay uunahan ko na sila.
