Meliorism [Nomin]

1.8

Jeno bir yandan Jaemin'in elini tutuyor diğer yandan elinde olan kağıttan Jaemin'in yazdığı yeni şiiri okuyordu. Jaemin özellikle bunu onun okumasını söylemişti çünkü bunun için günlerce uğraşmış ve Jeno'nun doğumgünü için yazmıştı.

Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde
Şarkılarımda, sözlerimde.
Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaşayacaksın gözlerimde.
Sen göreceksin duyacaksın
Parıldayan bir sevgi sıcaklığı,
Uyuyacak, uyanacaksın.
Bakacaksın, benzemiyor
Gelen günler geçenlere,
Dalacaksın.
Bir sevgiyi anlamak
Bir yaşam harcamaktır,
Harcayacaksın.
Seni yaşayacağım, anlatılmaz,
Yaşayacağım gözlerimde;
Gözlerimde saklayacağım.
Bir gün, tam anlatmaya...
Bakacaksın,
Gözlerimi kapayacağım...
Anlayacaksın.

Jeno şiirden sonra dolan gözlerini Jaemin'e göstermemek için kafasını diğer tarafa çevirerek hemen gözyaşlarını sildikten sonra burnunu çekerek Jaemin'e döndü.
"Ne güzel bir şiir."
"O senin güzelliğin,sen vardın içimde sadece, ben içimi döktüm."
"Jaemin. bana söylemiştin ya en büyük korkum unutulmak o yüzden yazıyorum bu şiirleri diye. Ben de hem bana doğumgünü hediyesi olacak hem de ileride insanlar için hediye olabilecek bir şey biliyorum ."
"Nedir o?"
"Bizim aşkımızın ilk başladığı yer olan ağaçla birlikte bir tablomuz."