Meliorism [Nomin]

1.2

Jaemin o an düşündüğü şeyleri bir kenara bırakarak gülümsedi.
"Bay Nihayet. Memnun oldum."diyerek hafifçe eğildi Jaemin.
Jeno da aynı şekilde eğildikten sonra konuştu.
"Bende şeref duydum Bay Jaemin."

İkisi o gün ağacın altında uzun süre sohbet ettiler.
Hoşlandıkları şeylerden tutun, Jaemin'in neden yazmaya başladığı, Jeno'nun sanat hakkında görüşlerine kadar...

Hava kararıp yıldızlar yerde yan yana uzanan çifte parlayarak selamlarını gönderirlerken Jeno söze girdi.
"Biliyor musun çoğu kişi yıldızların yalnız olduğunu söyler. Bence yıldızlar yalnız değiller. Yıldızlar birbirlerine birer yıldızmış gibi bakıyorlar ve bu büyünün bozulmamasını istemedikleri için birbirlerinden uzak duruyorlar. Sende benim için bir yıldız gibisin. Yıldızlar bir araya gelemese de ben seninle daha fazla vakit geçirmek istiyorum. Eğer sende istersen?"

Jaemin bir süre şaşkınlıkla baktı. Jeno ise kararlılıkla dolu gözleriyle ona bakmaya devam ediyordu.
Jaemin bir süre ona bakan gözleri inceledikten sonra sadece kafasını salladı. Biliyordu eğer konuşmaya çalışsa her şeyi berbat edecekti.
Jeno aldığı cevaba gülümserken bir yandan ayağa kalktı. Onun kalktığını gören Jaemin de yerden destek alarak ayağa kalktı.
"O zaman yarın yine burada?" Jeno gülümseyerek konuştu.
"Yarın yine burada." Jaemin uzun zamandır dışarıya göstermediği gülüşünü Jeno'ya gösterdi...