Kestane rengi saçlarında tattım özgürlüğümü.
Açık kahve gözlerinde
Ufak bir tebessümünde.
Ve duvar yazılarından ezberledim sana olan sevgimi,
Boyalı bir pislik içinde.
Kaybolmayı seçtim bıraktığın kederler içinde,
Ufak bir umut olmayı,
Gelecek olmayı gözlerinde,
Ezberlemeyi istediğim her şiir sen ol istedim,
Şairin olmayı istedim kim bilir,
Yaban ellere gitmeyesin diye.
Kitap aralarında bıraktım sana hediyelerimi.
Gülü,
3. kalite tütünümü,
Sonra iki satır sevgimi çıkarıp da tutuşturamadım eline
Takılmanı sevdim yüreğinin yüreğime
Aklımda kalmanı sevdim;
Biz olmayı gecenin sabaha karıştığı vakitte.
Aşk olmanı sevdim.
Kimi zaman okul sırasında,
Kimi zaman bir bank üstünde,
İz bırakmanı sevdim sağa sola.
Saçlarından çaldığım özgürlüğü
Gecenin bir yarısı evden kaçışlarıma yok pahasına satmayı sevdim.
Belki de yok ol istedim.
-Şeker gibiydin-
Bir bardak tavşan kanı çayda erimeni istedim
-Olmadı
Vapurda susamını yere döke döke bitirdiğim sen ol istedim
-O da Olmadı-
Bıraktığıma inandığım son sigaramla
Dudaklarıma dokun istedim
Dudaklarındaki söz olmayı bile kabullendim
-Fark etmeden-
Kaybolmayı bana seçtirttin
Sahi ne çabuk kaçıp gittin?
