ေဆးရံုကဆင္းေတာ့YiboကXiao Zhan
ကိုသူ႔အိမ္မွာပဲလိုက္ေနေစတယ္
ဟိုကိုလည္းျပန္မသြားေတာ့ပဲေပက်င္းရံုးခြဲမွာပဲ
ေျပာင္းလို့ဥ္ီးစီးတယ္
ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္လာၿပီျဖစ္တာမို႔ Xiao Zhan
ကအလုပ္ျပန္ဝင္ခ်င္ေနၿပီ
ဒါေပမဲ့ Yibo ကေတာ့စိတ္မခ်လို႔ခဏေလာက္
နားေနပါဦးဆိုၿပီးက်ီတိုက္တာေၾကာင့္ေနာက္ဆံုး
Xiao Zhan ကပဲအရႈံေပးလိုက္ရေတာ့တာပဲ
Yibo အလုပ္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြဆို
အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့တဲ့ Xiao Zhan
ကိုပ်င္းေနမွာစိုးတာေၾကာင့္ Yibo ကအလုပ္သြား
ရင္ Xiao Zhan ကို အမ Yu Fei တို႔အိမ္ဝင္
ပို႔ေပးခဲ့ၿပီ အလုပ္ကျပန္က်ရင္လာေခၚေပးတယ္
ဒီေန႔ေတာ့ရံုးပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္
အိမ္မွာရွိေနတဲ့ Yibo ကမိုးလင္းကတည္းက
Xiao Zhan ကိုပတ္က်ိေလးလိုလိုက္ကပ္ေန
ေတာ့တာပဲ
"ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ Wang Yibo ေရ
ေကာဒီမွာဟင္းခ်က္ေနတယ္ေလကြာ
ဆီပူေတြေလာင္ကုန္ေတာ့မွာပဲ"
Xiao Zhan ရဲ့ခါးကိုေနာက္ကေနေပြ႔ဖက္ထား
ရင္းပုခံုးေပၚေမးေထာက္တင္ထားတဲ့ Yiboက
တီရွပ္အျဖူေလးေအာက္ကေပၚေနတဲ့ခပ္ဝင္းဝင္းပခံုးသားေလးထဲႏွာေခါင္းေလးကိုႏွစ္လို႔အလုပ္ရႈပ္ေန
ုျပန္တယ္
ေနာက္ကေနေရဘဝဲလိုကုတ္တြယ္ထားတဲ့
Yibo ကိုေျပာလို႔မရတဲ့အဆံုး Xiao Zhanက
လသားကေလးကိုေက်ာပိုးၿပီးအလုပ္လုပ္ရတဲ့
မိခင္သည္ႀကီးလို ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ Wang Yibo ကိုပိုးလို႔ထပ္လွ်က္သားႀကီးနဲ႔ပဲ
ဟင္းကိုၿပီးေအာင္ခ်က္ရေတာ့တာပဲ
တကယ္ကိုတစ္ေနကုန္ Xiao Zhan အနား
ကပ္ေနဖို႔စိတ္ကူးထားပံုရတဲ့ Yibo က
Xiao Zhan ျခံထဲခံုတန္းေလးေပၚမွာစာအုပ္
ထိုင္ဖတ္ေနေတာ့လည္း သူ႔အရပ္ႀကီးနဲ႔ခံုေသးေသး
ေလးကိုအတင္းတိုးၿပီး Xiao Zhan ေပါင္ေပၚ
ကိုေခါင္းအံုးလို႔ဝင္လွဲတယ္
Xiao Zhan ကလက္တစ္ဖက္နဲ႔ Yibo ဆံပင္
ေလးေတြကိုထိုးဖြေပးရင္းစာဆက္ဖတ္တတဲ့အခါ
Yibo ကသူ႔ဆံပင္ေတြထဲကရွည္သြယ္သြယ္
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုဆြဲယူယွက္ေထြးလို႔ သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးႀကီးေတြထဲနစ္ျမဳပ္ေစရင္းဆြဲကိုင္ထားတဲ့
လက္ကေလးကိုတဖြဖြနမ္းတယ္
Yibo ကသူ႔အေပၚကေနစီးမိုးလို႔ျမင္ရတဲ့ႏွာတံစင္းစင္းေလးေတြ
အျပည့္အဝအနားရထားတာျဖစ္လို႔ခပ္ျပည့္ျပည့္ျပန္
ျဖစ္လာတဲ့ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြ
ခပ္ပါးပါးနားရြက္ဖ်ားနားကမွဲ႔ေလးေတြရယ္
ေနာက္ဆံုးျမတ္နိုးရတဲ့ပန္းေသြးေရာင္
ႏႈတ္ခမ္းအနားသပ္ကခပ္ထင္းထင္းမွည့္နက္နက္
ကေလးရယ္ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းကို
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ခပ္ဖြဖြလိုက္လို႔ထိေတြ႔တယ္
စူးရွရွခပ္ေတာက္ေတာက္မ်က္ဝန္းေလးေတြကို
စာျကည့္မ်က္မွန္ရဲ႕ဖံုးအုပ္ျခင္းခံထားရတာေၾကာင့္
ထိေတြခြင့္မရတဲ့အခါ Yibo ကစာၾကည့္မ်က္မွန္
ေလးကိုမ်က္ေစာင္းထိုးတယ္
