Evet arkadaşlar yeni bölüm geldi. Iyi okumalar.
Odama geçip üstümdekileri çıkardım. Yatağa uzanıp günün yorgunluğunu uykuma bıraktım. Sabah kalkıp hemen Seokjin hyungun yanına gitdim. Kapıyı tıklayıp içeri geçtim. Masada dosyalara bakıyordu.
Th:Hyung Jennie lere gidelim mi?
Sj:Tamam şimdi gideriz.
Hemen diğerlerine uykudan kaldırdım. Üstümüzü giyinip Dışarı çıktık. Onlara yönelim kapıya vardığımızda baş komiser Jisoo kapıyı açıyordu.
Th:Günaydın baş komiser Jisoo.
Js:Günaydın dedektif Taehyung.
Sj:Günaydın Jisoo.
Js:Günaydın Seokjin. Buyurun içeri geçin.
Hemen içeri geçip koltuklara oturduk.
Js:Bekleyin kızları çağırıyorum.
Jisoo noona yukarı çıkıp kızları çağırdı.
Jimin'den
Jisoo noona kızları çağırmaya gitdi. Acaba Chaeyoung iyimiydi? Gece uyuya bilmiş miydi? Aklımdaki sorularla boğuşurken kızlar aşağı indi. Jennie ve Chaeyoung kötü gözüküyordu. Chaeyoung Lalisaya tutunmuşdu. Jenniede Jisoo noona ya. Hemen kalkıp onlara yardım ettik. Taehyung Jennie yi, bende Chaeyoung u tutuyordum. Onlarıda koltuğa oturtduk.
Js:Hadi kalkın kulübeye gidelim. Böylece kendimize geliriz.
Herkes kalkıp dışarıya çıktı. Gerçekten kızlar kötü gözüküyordu. Hemen Chaeyounga yaklaşdım.
Jm:İyimisin?
Ch:Kötü değilim. Ama iyide değilim. Neyse hadi gidelim. Kulübeye vardıkta Seokjin hyung ve Jisoo noona dosyalara bakmaya başladı. Lalisa ve Jungkook levhayı düzenliyordu. Jennie ve Chaeyoung ise kendilerine kahve hazırlıyordu. Bizde hazırlayıp yanlarına gitdik.
Jisoo'dan
Jennie ve Chaeyoung çok kötü durumdaydı. Bu yüzden onları oyalamaya çalışıyorum. Çabuk unutmaları için.
Js:Hadi toplanın. Şimdi bu katil buraya iki cesed bıraktı. Daha sonra bizim cama yazı yazdı. Bu yetmezmiş gibi evimize girdi. Yani şuan bize çok yakın. O yüzden bir an önce plan yapmak zorundayız.
Sj:Evet lütfen herkes kendine gelsin
Seokjin konuştuğundu dudaklarımı bir birine sıktım. Dün beni öpmüşdü ve ben bunu unutamıyordum. Seokjin bana yaklaşdı.
Sj:Hadi Jisoo. Sende kendine gel.
Yerimde dona kalmışdım. Nasıl bu kadar rahatdı.
Js:Ben biraz hava alayım.
Hemen dışarı koşdum. İçeride kalsaydım bani fenalık basacaktı. Sanki boğuluyordum. Hemde o konuştuğu zaman. Biraz daha durduktan sonra içeri geçdim. Herkes hazırdı. Sanırım kızlar birazda olsa kendilerine gelmişdi.
Js:Hadi gidelim.
Herkes dışarı çıkıp arabalara bindi. Karakola vardıkta hemen müdürün yanına gitdik. İçeri girdiğimizde müdür yoktu. Telefonu çıkarıp müdürü aradım.
Js:Müdürüm neredesiniz? Biz karakola geldik.
M:Unutdum söylemeyi. Yeni bir dava çıktı. Diğer ikisiyle aynı.
Duyduğum şeyle arabaya koşdum.
Ch:Unnie noldu?
Ls:Unnie kötü birşeymi?
Jn:Unnie konuşsana.
Js:Hadi arabaya binin.
Herkes arabaya bindi. Ama erkekler şaşkınca bana bakıyordu.
Js:Hadi senize. Arabanıza binin.
Onlarda bindikten sonra arabayı sürmeye başladım. Dava mahalline vardıkta yerde 2 cesed vardı. Hemen müdürün yanına gitdim.
Js:Merhaba müdürüm. Aynı ölümmü?
M:Evet aynısı. Hadi araşdırın.
Müdür yanımızdan gittikten sonra biz dava mahallini daha iyi aramaya başladık. Hiç bir ipucu yoktu. Çok temizdi. Biraz daha ireliye gitdim. Kan izleri vardı. İzleri takip ediyordum. Bir anda birisi beni kendine çekti. Kulağıma yaklaşıb konuşmaya başladı.
X:Dikkatli olun.
Beni duvara itip kaçtı. Arkamda olduğu için yüzünü göremedim. Ve sesi çok kısıktı. Arkasından koşdum. Ama o gözden kaybolmuşdu. Hemen geri dönüp çocukların yanına gitdim.
Js:Beni dinleyin. Katil buralarda bir yerde. O bizi görüyor. Ama biz onu göremiyoruz.
Sj:Sen nereden biliyorsun?
Js:Sadece tahmin.
Th:O zaman eve geri dönelim.
Jn:Manyak, bizi takip ede bilir.
Th:Evet doğru.
Ch:O zaman ne yapacağız?
Jk:Bence safları sağlam tutalım. Kulübeye ve eve gire bilmesin.
Ls:O zaman herşeyi müdüre anlatmak zorundayız.
Jm:Oda doğru. Ya da kendimiz saf kuralım.
Js:Aslında hepsi mantıklı. Ama nasıl?
Sj:Yapa biliriz. Hadi takım.
Herkes etrafa dağıldı. Lalisa Jungkook, Chaeyoung Jimin, Jennie Taehyung. Kızlar giderken çocuklarda peşlerine düşdü. Ben tam gidecekken Seokjin koluma yapışdı.
Sj:Sana dokundumu?
Js:Kim?
Sj:O manyak.
Js:Kimden bahsediyorsun?
Sj:Evine giren, camına yazı yazan manyak.
Bir anlık yutkundum.
Js:Ya yok öyle birşey.
Sj:Bana yalan söyleyemezsin.
Js:Ya bıraksana.
Sj:Ben seni öpen insanım.
Seokjinin sözüyle gözlerimi kocaman açtım.
Js:N-ne?
Seokjin bana şaşkınca bakıyordu.
Sj:Şey Özür dilerim.
Hemen geri çekilip yürümeye başladım. Çok açık sözlüydü. Ama beni öptüğü için hesap soramaz. Biraz daha araşdırtıktan sonra geri döndüm. Seokjin ortalıkta yoktu. Diğerleride geliyordu.
Ls:Unnie Seokjin oppa nerde?
Js:Bilmiyorum.
Jn:Nasıl bilmiyorsun. Seninle gelmedimi?
Js:Hayır. Burada konuşduktan sonra ben gitdim. O ise burada kaldı.
Bir anda Seokjin arkadan gelmeye başladı.
Th:Nerdeydin hyung.
Sj:Etrafı araştırıyordum. Noldu ki?
Jm:Neyse. Hadi gidelim.
Hepimiz arabalara bindik. Eve vardıkta herkes evlere dağıldı. Bense kulübeye gitdim. Biraz daha araşdırmak istiyordum. O insanın kim olduğu ile ilgili. Gece saat 1 olmuşdu. Hemen toparlanıp dışarı çıktım. Dışarı çıktığımda bir ses duydum.
