You Never Walk Alone (Dark series #2)On Going

Kabanata 1

Kabanata 1

Tiwala

Nag umpisa ako bumangon at lumingon sa paligid. At sa palagay ko ay nasa Hospital ako. Biglaang sumakit ang ulo ko nang babangon ako.

Sinubulan ko ulit bumangon nang may agad na pumasok.

I really could know if sino siya. Pero isa lamang ang alam ko. I know him some where,Maybe but, He doesn't look Familiar I gues.

Napapikit ako bakit wala akong maalala. I'm i lost?

Pinikit ko ulit ang mata ko at hinawakan ang ulo ko.

I felt pain in my heart, then he Suddenly put her Hand at my Shoulder.

"You ok? Wag mong pipiliting alalahanin ang nakaraan mo dahil masasaktan ka lang." Ani nito saka umupo sa gilid ko.

I really can't find him Familiar or something.

"Kilala ba kita dati?" Bahagya siyang napatitig sakin.

"Hindi... Pero kilala kita. Kilalang kilala."

I felt wierd at that. He know me but I don't know him.

May ganon ba?

"Mas mabuting mag pahinga kana." Ani nito.

He is so manly Vibe her white skin and her hair is bit long her mascel is Really sut to him her lips and pouted nose, And Serious face.

"Stop Staring at me."

"Sino ka ba?" He sit beside on my bed.

"Kagaya nang sinabi ko kanina, Kilala kita, Ngunit hindi mo ako kilala, At mananatili na lamang hangang doon."

"Kung ganon, Sino ako?"

"Isa kang Babaeng hinahangan ko sa Dilim,"

Nalilito akong tumingin sa kaniya.

"Maaring Nalilito ka sa ngayon, Ngunit mas maganda na iyon, Alam kung Hindi mo pa naalala, Pero kahit ganon alam kung nasasaktan ka parin." He smile, saka ito lumabas.

Napahawak ako sa aking dib dib ko, Totoo nga, I'm Hurting without Knowing Any Reason of it.

I can't Understand my heart,

That guy is Wierd.

I think I saw him, But I don't know her.

Hindi ko namalayang tumutulo ang luha ko, sa di malamang dahilan.

Sumund sunod pa ang luhang pumatak sa aking pisgi sa di malamang dahilan.

Tila bang bawat patak ay sakit ang dulot nito sa aking nakaraan.

Nakaraan na Tila sobrang sakit na para balikan, Ngunit Kahit hindi mo balikan ay maalala at masasaktan ka parin Sa sakit at Bighati nito.

Nakatulog na lamang ako dahil sa pagiisip sa mga nakaraan na di ko naman maalala, Sa mga nakaraan na nag dudulot nang sakit sakin.

Nang nagising ako ay saka ko lamang napansin ang mga sugat at galos sa aking kamay at paa na papagaling na.

"This is Really Interesting, You Find him Without Any Harm you did to Francisco?" Rinig kung usapan nila, Ang lalaking nakita ko sa pagmulat ko at babaeng kasama niya.

Napatingin sila sakin nang nakita nila akong nagising, Hindi ko alam pero pamilyar ang mukha nang babae sakin, I saw him sone where, Maybe at the past.

"Nagising ka na pala D-Diane,"

Diane, Ang pangalan ko?

Lumapit ito sakin base sa kaniyang mata ang pag aalala. Pormal ang suot nito.

"Sino ka?" I asked, Ngayon naman ay Nagbago ang kaniyang  Aura,

"Ako si, Jade."

"Pamelyar ka sakin,"

"Yun ay dahil Ako ang kaybigan mo."

"Kung ganon asan ang pamilya ko."

"Wag mo munang isipin iyon, Dahil sila mismo ang dahilan kung bakit ka na aksidente-"

"Jade-"

Napapikit ako Nang biglang bigla na lamang sumagi sa utak ko.

"Ang daling Kalimutan nang babaeng iyon, Dahil siya ang susi Nang yaman nating lahat, At pag nakuha na natin ang yaman niya at ang pag ibig niya ay kay dali na lamang siyang kalimutan,"

"Pero-"

"Isa kang susi, At sa huli tayo parin ang mag wawagi, Sa kamatayan man o buhay."

Napahawak ako sa ulo ko nang sobrang sakit, Ang alala ko doon ay nasa isang Restaurant kami nang babae at pinaparinig nito sakin ang Video na yun na Hindi ko naman maaninag.

At sa labo nang itsura noon ay hindi ko talaga maalala ang mukha niya.

I don't think my family done it to me, kung pamilya ko ay bakit naman nila magagawa iyon?

"Stop it, Don't Thibk about your past too much, It's all Worthless kasi sasakit lang ang ulo mo-"

"Then make it! Make it Workless nang agaran ko nang maalala kung sino ako at nakaraang ako, Let it be! Bakit ba pigil na pigil kang maalala ko ang nakaraan ko!?" I shout with all mt Strength.

Napahawag ako sa ulo ko nang naramdaman na naman ang kunting pagkahilo.

"Then go alahanin mo! Your Free, But I can't just in the Dark again watching You and
her!" Ani nito at umalis.

Naiwan kaming tahimik ni Jade. I can see here guilty face again na hindi ko naman alam kung bakit.

"Sa lahat nang taong dapat mong pagkatiwalaan ngayon ay masasabi kung Siya lang ang karapat rapat." Bago pa makapagtanong ay umalis na ito.

Pano naman ako magkakatiwala sa taong hindi ko naman alam ang pangalan, Sa taong hindi ko alam kung karapat karapat bang pagkatiwalaan.

Sa taong hindi ko alam kung kilala ko ba sa nakaraan o hindi.

____________

:(