CHAPTER 4

665 48 0
                                    

It somehow made me realize that not all the times, I'll just keep it all by myself what are the thoughts and feelings that keeps on bothering me. I need someone to lean on, I need someone to listen all my rants in life, I need someone who'll give some advice and motivation. That, for once I have to trust someone even if he's just a stranger to me after all.

Kanina ko pa lang kasi nakilala si Jah, but it seems that he's a nice person naman. Si Shye, hindi rin naman kasi ako masyadong nakapag share sa kanya kasi alam kong she's busy with some of her stuffs to do. Maybe some other time, if magkasama ulit kami. I'll tell her everything.

jah447798: diba I told you na nahihiya akong kausap ka sa personal.

aziyahnase: yeah, sa ngayon. alam ko naman talaga na makulit ka eh.

jah447798: sort of? so, I'm trying to be a good friend of yours.

aziyahnase: halata nga.

jah447798: maybe I can help? what's your problem? spill it out.

aziyahnase: si Papa kasi, he really wants what's best for me.

jah447798: it's normal.

aziyahnase: alam ko, it's about the course I want to take.

jah447798: what about it?

Bumuntong hininga ako.

aziyahnase: I feel like wala siyang tiwala sa akin na ma achieve ko 'yung kurso na kukunin ko.

jah447798: what's your course, anyway?

aziyahnase: IT.

jah447798: woah. Ito nalang, kapag kasi may gusto ka talagang marating sa buhay, patunayan mo 'yon.

aziyahnase: ano ba 'yung course mo noon?

Yeah, noon. Kasi silang lima, hindi naabutan ng K-12, ako kakagraduate ko lang ng Senior High School, kaya ayun.

jah447798: Multimedia Arts.

aziyahnase: woah, so ang galing mong mag drawing, wow. You're into photography rin?

jah447798: yes. haha.

aziyahnase: sana all sa'yo.

jah447798: you can be as good as what your father expected you to become.

aziyahnase: yes, soon. tsaka hindi rin naman naging madali sa akin 'yun, gusto ko lang naman na maging proud siya sa akin.

jah447798: then, pursue it.

aziyahnase: tsaka 'yong inaalala ko lang is, he always told me na bawal talaga akong mag boyfriend.

jah447798: then?

aziyahnase: what if, may makilala ako, lalo na sa college. It's inevitable. Tapos ma inlove ako huhu.

jah447798: time management nalang kung ganun.

aziyahnase: sige sige. I have to sleep na, may asikasuhin pa ako bukas.

jah447798: sige, goodnight.

aziyahnase: good night.

To be honest, he lighten up my mood. Talking to him was nice, I'm feeling better right now.

Kinaumagahan, naglinis ako ng bahay. Daily routine ko na kasi 'to, wala si Mama kasi namamalengke, si Kuya may pinupuntahan rin, si Papa ayun lumuwas na naman ng Manila.

Pagkatapos ko sa lahat nang ginagawa ko, pumasok ako sa kwarto para mag review, halata bang excited ako masyado mag-college? Hindi rin naman ako nahihirapan sa lahat ng mga gawaing bahay kasi di rin naman malaki 'tong bahay namin, sakto lang. Wala kaming housemaids kasi sabi ni Mama para rin daw makakatipid at maraming gastusin, kaya naman namin lahat, nasa bahay lang si Mama parati.

I was busy reading some articles regarding of my course when someone called me.

"Hello?" I casually said.

"Good morning," damn, his voice. Kahit sa tawag, ang ganda pakinggan. Ang ganda naman ng boses niya.

Si Justin.

"Good morning rin," I said. It's a good thing that I'm not stuttering right now. "What do you want and where did you get my number?" Pagpapatuloy ko pa kasi wala naman akong natatandaan na binigay ko sa kanya 'yung number ko nu.

"Sa Kuya mo," he answered.

"Ganun ba? So ano nga ang kailangan mo?"

"Are you busy?"

"No, I'm just scanning my notes and reviewing some articles with regards to my course."

"Woah, someone's excited for this school year," I heard him laughed.

I rolled my eyes.

"Duh, alam mo naman siguro kung ano 'yung dahilan ko diba?"

"Yes, I know. Uhm, bumaba ka." Ano? He's just kidding me? Am I right?

"Why would I?"

"Because I'm here,"

Sumilip ako sa bintana, and he's right. I'm not dreaming. Nakasandal siya sa kotse niya while holding his phone on his left ear.

He's wearing white shirt, black ripped jeans partnered with white shoes at naka shades pa ito.

I can say that sa porma palang niya, ang lakas na ng appeal. Kahit simpleng outfit lang yan. Masasabi mo talaga na mayaman siya.

"Still there?" He asked me without him knowing na natatanaw ko na siya mula rito.

Shall I say, I was mesmerized by his presence?

"Y-yeah," ayan na naman, nauutal na naman ako, help!

"Wala ka bang balak na pagbuksan ako ng gate? Kanina pa kasi ako nandito,"

"Eh, kasalanan ko bang ngayon ka lang nagsabi sa akin na andyan ka pala sa labas," sagot ko sa kanya habang dali-dali akong lumabas para pagbuksan siya ng gate.

I hanged up the call.

"Ang bastos mo naman," bungad niya sa akin. Nasa harapan na niya ako ngayon.

"At bakit?" I snapped.

"Binabaan mo ako ng phone," he said while taking off his shades.

"Ano pa bang silbi? Nasa harapan na kita, kausap na kita sa personal. Hala, pasok," inis na sabi ko, ang slow naman nito.

"By the way miss, you look like a mess," aba't nakuha niya pa akong inisin ha?

"But still, you're beautiful." I heard him muttering those words leaving me dumbfounded.

It's You (SB19 FAN FICTION) COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon