It's You (SB19 FAN FICTION) COMPLETED

CHAPTER 18

I want to hear his side. Though it's just a sort of short explanation but still I need to hear those. So, here I am listening, diverting, and trying to understand every words that Justin said.

"As you know, he's my ex-girlfriend. Siya iyong nang iwan. Iniwan niya ako para sa career niya. Sabi ko naman sa kanya na I'll support her along the way of her journey pero ano ang ginawa niya? Niloko niya ako. She's cheating behind my back while I don't know that she can do that to me. Sa lahat ba naman ng taong pinagkakatiwalaan ko, siya 'yong taong lolokohin ako. She's having an affair with an actor also, so wala naman akong magawa. I gave her up to him. Wala na rin naman akong time kay Krishea kasi busy siya parati. Well, showbiz it is." He said seriously those long explanation.

"And what happened next? If that's so, bakit kayo magkasama sa Mall?" I asked.

"She's dragging me. Pumunta pa talaga siya sa opisina para guluhin ako. She just said na gusto niya na magkabalikan kami."

"Ang babaeng 'yon," nakakuyom ang kamao ko. Paano niya nagawa kay Justin ito? Gusto kong sumampal. "Tapos? Gusto mo naman?" It's irritating the hell out of me.

He just chuckled. "Look, I choose you okay? Even if she'll kneel in front of me, begging me to come back I won't do that because there's a girl who already owned my mind, heart and soul." He said while looking at me. Ayan na naman iyong titig niya sa akin. I'm falling with this guy, every second of my life. "And her name is Aziyah Nase." He said those words leaving my mouth parted in shock.

He's now a straightforward type of a guy. I'm catching my own breath.

"Magsalita ka naman. Huminga ka, Ziyah. Itikom mo iyang bibig mo at baka mahalikan kita nang wala sa oras."

I did. Sa wakas, bumalik ako sa katinuan. Malapit na rin pala kami sa bahay. Kinakabahan ako. It's near 8PM at alam ko na nasa bahay na talaga si Papa ngayon.

"I like you and you like me back. What a beautiful day to remember, right?" Bumaling siya sa akin habang patuloy pa rin siya sa kanyang kadaldalan at pagmamaneho.

"Heh, gusto ko sana na ikaw 'yong unang umamin. Tama nga ang Mommy mo, mabagal ka." I teased him.

"I'm just taking things slow." Bigla namang nagbago ang ekspresiyon niya.

"Ah, ganoon? Alam mo bang nilunok ko nalang ang pride ko para makapag confess sayo? Walang hiya ka talaga, Justin." I said. "So, paano kapag sa sobrang bagal mo naunahan ka na pala? Let's just say na may nanligaw sa akin tapos huli ka na. Wala ka nang liligawan pa kasi pag-aari na ako ng iba--" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil hinampas niya ang manibela. Napaigtad naman ako sa gulat.

"I won't let that happen. If I have to fight for you just to choose me then so be it. If possible, I'll buy his every breath for him to stay away from you. I won't let him touch you in any ways and from now on please be reminded that I'm really possessive when it comes to the things I like and most of all, when it comes to you. I don't want to lose you. From the moment you said and confessed that you like me, nakatali ka na sa akin." All he said was like a warning to me.

"Ayaw kong masakal sa isang tao Jah and may sarili din naman akong desisyon sa buhay." Sabi ko, kasi iyon naman ang totoo at isa pa kahit gusto ko siya at gusto niya rin ako I know kung hanggang saan lang ako sa buhay niya.

Pero sa halip na magbabangayan pa kami sa ganoong klaseng bagay, he just winked at me and remained calm.

"No worries. I'll support you always, sa kahit na anong bagay pa man iyan. And besides, may iba ka pa bang crush? I mean, may nagustuhan ka pa bang iba bukod sa akin?" Para siyang nabahala sa pagtanong niya sa akin.

Mahina akong natawa. "Ano ka ba, wala nu."

"And that give me the right to call you mine. That's what I mean na nakatali ka na sa akin, but I know my limits anyway."

Tanaw ko na ang bahay namin.

"Pero, you're not my boyfriend." Mahina ko pang sambit na para bang gusto ko na siyang maging boyfriend.

"Hang in there, baby. We'll get there." He smiled. Iyong ngiti na nagsasabi na magtiwala lang ako sa kanya.

Yeah, right. I don't want also to rush things. I must cherish each moment that I'm with him. Ngayon ko lang napagtanto, he's at it again. Calling me baby.

"Napadalas na iyang pagtawag mo sa akin ng baby." Nilingon ko siya. Sa bagay, gusto ko rin naman pag tinatawag niya ako ng ganoon.

"Masanay ka na." Masigla niyang tugon.

Nginitian ko nalang siya. Dapat nga, ihanda ko na rin ang sarili ko. I'll buckle up for this kind of journey. For entering this kind of relationship. Hindi man ako masyadong sigurado na magtatagal itong namamagitan sa amin ni Justin, atleast sumugal ako. Atleast, for once I follow what and for whom my heart beats.

"We're here." Imporma niya sa akin habang kinalas ang seatbelt niya at siya na rin ang nagtanggal ng seatbelt ko. I sniffed his scent. His manly scent. Ayan na naman, pinagpapantasyahan ko na naman siya. Sobrang lapit ng mukha niya sa akin. Siya naman at titig ng titig sa mga mata ko.

"C-can I kiss you?" Tanong niya sa akin na ikinagulat ko naman and he noticed that.

"B-bakit mo naman gagawin 'yon? What's up with you and kissing me?" I asked him back.

"I don't know." His gaze stopped at my lips. Pinakatitigan niya ito. Bigla ko namang kinagat ang pang-ibaba kong labi, pero sa tingin ko hindi iyon nakatulong para dumistansiya si Justin sa akin. True to his words lately, I just felt something soft pressed on mine. Nandiyan na naman iyong kakaibang sensasyon na tanging kay Justin ko lang nadarama.

He then cupped my face. My lips slightly parted and I found myself kissing him back. Napahawak ako ng bahagyan sa balikat niya. Ang isa niyang kamay ay dumausdos pababa sa beywang ko. Siniil niya ako ng halik. I gave him enough access. It lasted for almost one or maybe two minutes. Siya ang unang humiwalay, mapungay pa rin ang kaniyang mga mata and he kissed my temple then afterwards he hugged me. So tight.

"How can I even resist you?" He caressed my back.

I just chuckled. Hindi pa rin ako nakabalik sa tamang huwisyo. Hinarap niya naman ako at ngumiti siya.

"Kissing without label, huh?" I joked around. "Forget it." I shook my head.

He just stared at me a couple of seconds and said, "Wait up." Sabi niya at bumaba na siya at pinagbuksan na naman ako.

Nagpasalamat ako sa kanya and I waved as a gesture of saying goodbye. At nakaalis na siya. I smiled, again. Cherishing the moment of being contented.

Bigla namang bumukas ang pinto sa bahay namin at iniluwa doon si Papa.

"What took you so long? Bakit ngayon ka lang?" Seryoso niyang tanong sa akin. Sasabihin ko ba sa kanya ang totoo o magsisinungaling ako?

"A f-friend of mine invited me for a dinner Pa." I said while looking down.

"Really?" Parang may pagdududa sa tanong niya, tiningala ko naman siya.

"Opo, Pa."

"Just make sure that you're not lying. Sige, pasok ka na."

Takot ako na mawala sa akin si Jah kapag nalaman ni Papa ang namamagitan sa aming dalawa pero mas takot ako sa kayang gawin ni Papa sa akin. God, ano ba itong pinasok ko? Pero ang nasa isip ko ngayon, susugal ako.

___

A/N: Sorry na Jah, speeeeed! 😂