DUSK UNTIL DAWN (BOOK ONE: ONGOING)

CHAPTER 3

CALI'S POV

  
   
   
   
  
  
"M-mmm.." Napakunot ang noo ko sa sakit ng ulo at sinag ng araw at naramdamang nakahiga ako sa isang kama.
 
 

A-anong nangyari?! Nakauwi ba'ko?!
 
  
   
 
Minulat ko ang mga mata ko at pinagmasdan ang paligid kaya na-realize kong hindi ko 'to kuwarto.

    
 
Teka, nasan ako?!
 
 

It is a condo-style bedroom, dark blue ang pintura ng pader at may malaking walk-in closet sa gilid. May collections of hard expensive liquors sa isang rack at sa gilid ko ay may mga novel books.
   
  
  

P-panlalaking kuwarto?!
  
  
 
"Shit!" Mahina kong usal at agad akong napatingin sa kabuuan ko.
  
  

Nakadamit naman ako.. Pero bakit nandito ako?
  
 
 
Tumayo agad ako at pinagmasdan ang kuwarto na nakatulugan ko. I had to tip-toe in case someone can hear my footsteps. Hinahanap ko kung may tao kaya kinuha ko na agad ang bag and phone ko sa gilid pati yung sandals ko at agad binitbit tsaka dahan dahang lumabas sa may pintuan nung kwarto.

I was about to close the door when someone appeared behind me.
  
   
 
  
   
 

   
 
"Where are you going?"

 
  
That familiar voice..

  
 
Hindi agad ako nakapag-salita nang makita kung gaano kalaki ang kabuuan ng condo niya.
 
  

Bwiset! Ano 'to, bat nandito ako?!
   
  
 
Mula sa kinatatayuan ko ay humarap ako sa kaniya at halatang galing 'to sa banyo, basa ang buhok at mukhang bagong ligo.
 
He's wearing a white shirt and a gray sweat shorts while he's fixing his wet hair with his bath towel.
 
I was amazed by how great he looks na hindi ako nakapag-salita habang nakatitig siya sakin nang naka-kunot ang noo at magka-salubong ang kilay.
 
"W-what am I doing here?" Nagkukunwari kong masungit na tanong. Napa nga-nga naman ako nang tumingin siya sakin at ngumisi.
  
 
  
Agad naman lumaki ang mga mata ko.
   
 
   
"M-may nangyari satin?!"

  

Tumawa siya ng bahagya. Napahawak ako sa katawan ko na para bang diring-diri kung sakali.
 
 
  
Nakakainis! Wala talaga akong maalala!
  
 
  
"Relax. I didn't do anything." Sambit niya. Nagulat naman ako nang tinignan niya ako mula ulo hanggang sa paa kaya lalo namang kumunot ang noo ko.
 
 
 
Masyadong pa-pogi! Nakakairita!
  
 
 
"A-ano ba?! 'Wag mo nga akong titigan!" Sigaw ko sa kaniya pero nanatili namang kalmado ang mukha niya.

 
"You're sober. That's good."

 
Napansin niya atang hindi pa din ako kumbinsado sa sinabi niya kaya tumingin siya sa akin ng mariin.

Para akong tangang naka-titig na naka kunot ang noo at para bang nakalayo ang katawan ko sa kaniya.

He putted his towel on his shoulders and took a few steps near me kaya napa-atras ako.
        
   
 
Tug Dug...
  
  
 
Tug Dug...
   
    
   
Tug Dug..
    
   
 
Ano 'tong lintik na 'to? Nag-papalpitate na ba ako?!