Chapter one :
NIcolai's POV
Ako si NIcolai Faye JImenez. Napaka-simple lang naman ng buhay ko.
Oo nga pala isa kong estudyante sa Saint Domrose Catholic University School.
Halos wala nga pumapansin sakin sa school,
kung meron man ayaw naman nila ko kausapin kasi daw wierd daw ako.
Okey lang naman din sakin kasi no problems and no worries.
At isa pa Transferee lang ako dito sa school na to.
Ang nakakainis lang naman minsan ay yung sa sobrang wierd ng tingin ng ibang schoolmate ko
sakin halos wala na ring kumakausap sakin, kung meron man siguro yung mga teachers at mga
ka-klase ko na nanghihingi ng tulong sa mga assignments namin.
Ang totoo kasi niyan nawalan lang ako kaya ako ganito ...
*Flashback*
" Nicolai, halika na .. uwi na tayo. Hahanapin ka na yan ni Tita Ching ee .." si Derick.
Si Derick ang nag-iisa kong Best friend. Ang totoo nga niyan love ko tong best friend ko, kaso di
nya alam. :(
" O sige .. tara na ." yun na nga nag-lakad na kami papuntang gate. Noong nasa corridor na kami
bigla naman siyang nagsalita.
" Nicolai .. ano .. m-mawawala ako ng 3 months. May pupuntahan kasi ako. " yun yung sabi niya ..
nakayuko pa nga siya nun at 'di ko alam kung bakit, 'di ko rin alam kung bakit parang ang sakit
malamang aalis siya.
" Ah .. ano ka ba. Okey lang sakin. Babalik ka pa naman 'di ba ? " sabi ko na lang ng nakangiti.
Siguro kaya ginawa ko yun para maipakita ko sa kanya na okey lang ako kahit deep inside
nasasaktan ako.
" Saan ka nga pala pupunta ? " tanong ko uli sa kanya, kasi naman ang tahimik. Mapapanis na yata
laway ko 'di pa rin siya mag-sasalita ee ..
- 1 minute ... 2minute ... 6 minutes ... sa sobrang pikon ko, binatukan ko siya.
" Aray .. ang sakit ! " mukahang nasaktan nga siya kasi napaupo siya habang nakahawak yung
dalawa niyang kamay sa ulo niya.
" Naku .. sorry haa .. ikaw kasi ee .. tinatanong ka ng maayos 'di ka naman sumasagot ! "
" Haha .. :) joke lang ! " aba at nag-iinarte lang pala tong mokong na to'. Babatukan ko sana siya uli
kaso bigla niya ako hi-nug .. tapos ..
" Kung naiinip ka na habang wala ako bisitahin mo ko ha .. " hiniwalay niya ko sa kanya at may
inabot siya saking papel na galing sa bulsa niya.
" o hayan .. dyan mo ko makikita pag-namiss mo na ko .. :) "
" Tse .. ewan ko sayo ! 'di kita ma-mimiss no ! " inirapan ko siya kaso lokong mata ko bigla ba
namang nilabas ung tears ko. Yun tuloy nakita niya. Hi-nug niya uli ako.
" Ma-mimiss kita .. " tapos hiniwalay niya uli ako tapos lumapit siya uli ng kaunti sakin at binulong ..
