Chapter 1
[Shobe's POV]
"m-miss... okey ka lang"
Habang nakaupo ako at nakasandal sa isang puno na napapalibutan ng kakahuyan at masukal na daan, nakarinig ako ng isang boses na labis kung ikinatuwa.. boses na nagbigay sakin ng pag-asa, unti-unti kung iniangat ang aking ulo, sa sobrang saya na nadama ko, bigla ko syang niyakap.. Naiiyak ako.. hindi ko akalain na may makakahanap pa sakin sa ganitong lugar..
"thank you! *sob* I-I thought I will never survive here anymore" sambit ko..
"ssshhh.. I't's okey" sagot nya..
Bigla akong kumalas sa pagkakayakap "sorry" napatungo ako.. nakakahiya lang naman kasi, hindi ko naman sya kilala pero kung makayakap ako,parang wala ng bukas..
Hinawakan nya ang baba ko at. hiniharap sa kanya, ngayon nakikita ko ang kanyang mukha.. ang napakagwapo nyang mukha. Ngumiti sya sa akin "don't say sorry.. its okey" yung mga ngiti nya, may kamukha, naalala ko si Ceth ..namimiss ko na sya, ilang araw na din ng mawala ako ditop sa gubat.. sana okey lang sya ngayun..
"halika" he held his hand, pero nakatingin lang ako sa mga kamay nya..
"h-hey! miss ,don't worry I will not do anything to you.. can you trust me .. just this time? I know that you need some help.. common" sabi nya, pero hindi pa rin ako kumikibo sa pinagkakaupuan ko, mejo sumasakit kase yung paa ko tapos may mga sugat pa gawa nung pagkakahulog ko nung isang gabi..kaya ito may injury pa.. Nakatingin pa rin sya sa akin, alam kung nagiintay sya ng sagot..magsasalita na sana ako ng bigla nyang mapansin ang mga galos ko sa binti at paa..
"y-you're injured" gulat na gulat na sambit nya .. aat this time nakaramdam na ako ng hilo, napahawak tuloy ako sa ulo.. tatayo na sana ako ng bigla nalang naglabo ang tingin ko sa nasa paligid ko, pati mismo yung lalaki na kaharap ko ay unti-unti na ring nanlalabo sa paningin ko, hanggang sa ....................
---------------------------------------------------------------
[Corbin's POV]
"miss..miss! hey.. wake up" binuhat ko ang isang walang kamalay malay na babae, kailangan syang magamot..
Nagmadali akong naglakad pauwi habang buhat-buhat ko sya,
