ကံႀကမၼာႏွင့္ယွဥ္၍ ( Zawgyi Ver.)

အစပ်ိဳးလာေသာမုန္တိုင္း

ခ်န္နိုင္ငံ နန္းေတာ္၏ မိဖုရားေခါင္ႀကီး၏ အေဆာင္တြင္ မိဖုရားေခါင္ ယန္ ႏွင့္ သခင္မ လင္းရီ (က်န္းစစ္သူႀကီး ဇနီး) တို႔လက္ဖတ္ရည္ေသာက္ရင္း စကားစျမည္းေျပာေနသည္။ က်န္းစီက်ဴး ႏွင့္ မင္းသား ခ်န္ယြင္မွာမူ မလွမ္းမကမ္းရွိ ဥယ်ာဥ္တြင္း ေဆာ့ကစားေနၾကသည္။
မိဖုရားေခါင္ႀကီးမွ သားေတာ္ခ်န္ယြင္၏ အနာဂတ္ဇနီးေလာင္းႏွင့္ ရင္းႏွီးမႈရေစေရးအတြက္ ေတာ္ဝင္ေစ့စပ္ပြဲ ၿပီးေနာက္ က်န္းစီက်ဴး အား နန္းတြင္းသို႔ မၾကာခဏ ဝင္ခိုင္းခဲ့သည္။
ယခုခ်ိန္တြင္ က်န္းစီက်ဴး သည္ ၈ ႏွစ္အ႐ြယ္သို႔ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ မင္းသားႏွင့္ က်န္းစီက်ဴး ရင္းႏွီးခဲ့သည္မွာလည္း သုံးႏွစ္တာၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီး သံေယာဇဥ္ မ်ားလည္းတြယ္တာလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
"ယြင္ ကိုကို... က်ဴးေအာ္ကို ဟိုက မက္မြန္ပန္းေလး ခူးေပးပါလား.."
" က်ဴးေအာ္ လိုခ်င္ရင္ ကိုကို ခူးေပးမွာေပါ့..ဟိုထိပ္ဖ်ားက ကိုင္းမဟုတ္လား"
ေျပာရင္း ခ်န္ယြင္က ေျခေထာက္တစ္ဖတ္ေဆာင့္ၿပီး ကိုယ္ေဖာ့ခုန္ရင္း မက္မြန္ပန္း ကိုင္းကို ခူးလိုက္၏။ လွလွပပ ညင္ညင္သာသာေလး ခုန္ခူးရင္း က်န္းစီက်ဴး ေရွ႕သို႔ ျပန္က်လာ၏။ က်န္းစီက်ဴး ကမူ လက္ခုပ္ႏွစ္ဖတ္တီးရင္း ျမဴးတူးေပ်ာ္႐ႊင္စြာႏွင့္ ခ်ီးက်ဴးစကား ဆိုလိုက္၏။
" ဝါး...ယြင္ကိုကို က အရမ္းေတာ္တာပဲ... က်ဴးေအာ္လည္း ယြင္ကိုကိုလို သိုင္းတက္ခ်င္တယ္.."
" က်ဴးေအာ္ကို က်ဴးေအာ္ ေဖေဖက သိုင္းမသင္ေပးဘူးလား.."
" ဟင့္အင္း..မသင္ေပးဘူး..မိန္းကေလးက သိုင္းသင္စရာမလိုဘူးလို႔ေျပာတယ္..က်ဴးေအာ္က အၿမဲတမ္း အခ်ဳပ္အလုပ္ အခ်က္အျပဳတ္ပဲသင္ရတယ္...တကယ္ေတာ့ က်ဴးေအာ္က သိုင္းသင္ခ်င္တာ.."
" ဒါေပမယ့္ က်န္းသခင္မလည္း သိုင္းတက္တယ္ေလ..က်ဴးေအာ္ ၾကမွ ဘာလို႔ သိုင္းမသင္ေပးတာလဲ...ကိုကို စစ္သူႀကီးက်န္း ကို ကူေျပာေပးမယ္ေလ..မိန္းကေလးဆိုေပမယ့္...ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔ သိုင္းတက္ထားသင့္တာပဲ..စိတ္ခ် က်ဴးေအာ္ သိုင္းပညာ သင္ကို သင္ရေစမယ္။"
" ယြင္ကိုကို ကူေျပာေပးမယ္ဆိုလို႔ က်ဴးေအာ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ေဖေဖက ခြင့္မျပဳေပးေလာက္ဘူး...က်ဴးေအာ္ ခု အသက္ ၈ ႏွစ္ရွိေနေပမယ့္ ဝိညဥ္ေၾကာ စမ္းသပ္မႈလည္းမလုပ္ေပးဘူး...ၿပီးေတာ့ နန္းေတာ္ကလြဲၿပီး ဘယ္ေနရာမွ မသြားခိုင္းဘူး...ေမေမကလည္း က်ဴးေအာ္ဘက္က မေနဘူး..ေဖေဖ့အမိန့္တိုင္းပဲ အၿမဲတမ္းေနခိုင္းတယ္."
" အာ...စစ္သူႀကီးက်န္း မွာ အေၾကာင္းရွိလို႔ေနမွာပါ...စိတ္မပူပါနဲ႕ ဒီ ယြင္ကိုကို က က်ဴးေအာ္အတြက္ ရေအာင္ေျပာေပးမယ္..ဟုတ္ၿပီလား."