Chapter 14 - Love-Hate

21 0 0
                                    

Kurt's POV:

"Kurt, may gagawin ka pa ba?" May asked me. Ang weird nga ehh,  Kanina niya pa ako tinatanong

"Meron kasi ehh" napakamot ako sa ulo, pero meron naman ako talaga gagawin

"Awww," nagpout siya "Okay, I'll see you tomorrow na lang, Byes!" then she walked away.

Nag-wave pa siya... Then may nakita akong Headband na Color Red sa likod ng bush. Lumapit ako, sinilip ko, And it was Whitney.

"Whitney, ano ginagawa mo dito?!" tumayo na siya

"Uhm..... wala! Geh bye na" tumalikod na siya, tas naglakad papalayo

"Whitney!" tumigil siya

"Bakit?" she looked confused

"Ano ba nangyari kay Christine?" I asked

"Ahh....... Nagka.... Ahm.....Basta! Complicated ehh" napakamot siya sa ulo

"Pwede ko ba siya puntahan?" Miss ko na siya ehh XD

"Sige, sama ka na lang sakin?" sabi niya

"Okay" short reply

Sinundan ko si Whitney. After 10 minutes of walking, Nakadating kami sa isang house na color cream.... Di siya malaki di din siya gaanong kaliit tama lang. Kumatok si Whitney, si Christine yung nag bukas ng pinto. Mukha siyang sabog, but for me, she still looked perfect. Di nag-salita si Christine, Whitney just motioned me to come inside. Pumasok na ako. Di pa din ako pinansin ni Christine. Ang tahimik ng bahay, pero punong-puno ng mga picture frame yung bahay nila. It seemed that they we're a happy family.

"Ahh... Kurt, hintay ka lang diyan ahh, Kausapin ko lang muna si Christine." I nodded

I waited....... for about 3 minutes.

"Kurt sundan mo na lang ako." I followed her, umakyat kami sa stairs, simple lang yung style nung stairs. She motioned me to get in the room. Pumasok ako, pero pinauna ko siya, Gentleman ehh XD

I saw Christine, nakahiga sa bed, nakatalikod sa amin.

"Christine, may gustong kumausap sayo" Whitney said to Christine

Umupo si Christine sa bed niya. She was teary eyed

"Uhm..... baka disturbance lang ako sayo, pwede naman ako umalis" nakakahiya ehh

pinunasan niya yung tears niya, "De, okay lang"

"Wag ka nga umiyak! Papanget ka lalo!" pabiro kong sinabi

she looked at me ng naka-Poker face. (-_-)

"Joke lang!" Then big smile :D

Humiga siya ulit

"Uyy, joke lang yun. Wag ka umiyak" tas umupo siya ulit

"Nang-iinis ka naman ehh!" Finally she talked

"Pinapatawa ka nga ehh" Hirap nan patawanin nito ehh

"Sa tingin mo nakakatawa yun? Panira ka talaga ng buhay ko" naka-simangot siya

"Aww" nag-pout ako

she chuckled (at last!)

"Pout lang pala katapat mo ehh!"

"Oo na" she was blushing "Bakit ka nga pala pumunta dito"

"La lang, gusto sana kita patawanin" :3

"wiws" she said sarcasticly

"Oo nga!" I chuckled

"Geh lang" tumatawa na siya pa onti-onti

"Papasok ka na ba bukas?" I asked her

"Sana, Hope so, I'll try" tas tumungo siya

"Andami namang sagot" napakamot ako sa ulo

she chuckled

"Uhm.... Christine, Kurt, Kailan ko na umuwi, pinapauwi na ako ni Daddy ehh" Whitney said

"Aww.... Ok, Eh ikaw Kurt?" Christine asked me

"Wala naman akong curfew ehh, Ayoko ngang iwanan kita!" I said

"Sure ka ahh?" Christine asked. I nodded. "Whitney ingat ka ahh, Bye!" She waved, I waved, Whitney waved back.

Kaming dalawa nalang ni Christine naiwan......

....... Silence......

"Musta pala kayo ni May?" yung mukha niya parang annoyed

"Sus! Ang kulit nga nun ehh!" Tiningnan ko siya

"Ayaw mo nun?! May nagkakagusto sayo?"she still looked annoyed

"Psh..... Ayoko naman dun ehh!" I do not lie

"Wews, kunyari ka pa, lahat naman may gusto sakanya ehh" sabi niya

"Well Ako hindi"

"Awsus! Nag-deny ka pa" bwiset pa din yung voice niya

"Bahala ka nga diyan!" tumayo ako

"Alis ka na?" she asked me

"Oo! Ayaw ko naman ako kausap ehh" tumalikod na ako sakanya

"Ayy, nag-tampo?" ayaw niya ata ako paalisin ^_^

"Bye na nga!" I opened the door

"Uyy, wag ka na mag-tampo" she grabbed my wrist

"Bye na!" di ko siya pinapansin

she hugged me from the back, "Uyy sorry na" palambing voice

"Sige na nga" Umupo na ulit ako sa chair

"Yayyyy!" umupo siya sa bed niya

"Ask ko lang ahh, Do you believe in Love?" I asked her

"Una hindi, tas Gerald made me believe, then, I don't believe na anymore" She said in a fading voice

"Ohh..... Long story pala" napakamot ako sa ulo

"Psh." then she smirked

*Doorbell rang*

"Si ate yun." She said

"Ahh. Okay. I should go home. May kasama ka na naman eh" I waved

"Okay. Thank you ha. Ingat ka pauwi" she waved back

"No problem." I smiled

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Guys, I'm so so sorry for the veeeeery loooong update. Nasira kasi phone ko. Sorry din Dahil medyo short and boring ang chapter 14. Babawi ako PROMISE! ♥.

~szarinaj

Unexpected LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon