son; otuz

244 15 8
                                    

Taha ve Kadir Fransa'ya kaçmışlardı. Daha doğrusu Taha kaçmıştı. Kadir'in ailesi biliyordu -ki zaten Kadir'in halası ile kalıyordular-. Bu yirmi yedi yıllık hayatları her nekadar kısa olsada onlar için uzun geçmişti. Ama şimdi tek değillerdi, birbirlerine sahiptiler.

Kadir gazeteyi okurken -daha doğrusu okurlarken- eli Taha'nın bel boşluğundaydı. Hafifçe okşayarak ona bakan Taha'ya baktı.

Kadir Taha'nın alnını öptü ve gülümsedi. Taha'da gülümsedi sonrada ciddi bir hal aldı ve sordu
"Benimle evlenir misin ballı çöreğim?" Kadir kahkaha attı ve Taha'nın yanağını öptü.

"Bunu bu akşam ben sorakacaktım!" Taha'da güldü ve Kadir'le dudaklarını aynı yirmi yaşlarındaymış gibi heyacanla birleştirdiler.

🌈son🌈

son söz;

merhaba, ben elif. bu hikayeyi yazarken aklımda hep kötü son fikri vardı. sonra dedim ki 'elif hayır.' sonra bu sonu yaptım. birazdan alternatif son yayınlarım. eheheh okuduğunuz için teşekkürler. lütfen hayalet okuyucu olmayın yorumlar ve oylar beni mutlu ediyor ehe.
eğerki yazma tarzım hoşunuza gittiyse takip edebilir ve yeni kitaplarımdan haberdar olabilirsiniz ve birkaç şey daha;

bu kitabı nerden gördünüzde okuyayım dediniz>

,yani ne biliyim profilimde gezerken mi yoksa anasayfanıza mı düştü :d

diğer kitaplarımdada görüşmek üzere🌈🌈🌈🌈

yayıncı 🎊

yayıncı⚣︎✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin