Het Begin #1

126 5 1
                                    


Goud zat op het bankje in de tuin voor haar huis. Ze keek naar de bewoners van de Gouw. Die allemaal rustig aan het werk waren. Ploegen, timmeren, zagen, noem het maar op.
Het was een mooie dag het zonnetje scheen de volgeltjes fluiten. Maar toch vondt Goud het niet perfect. Ze was vrij eenzaam en voelde zich alleen.
Gelukkig had ze hier in Gouw wel vriendinnen maar geen man of vriend.
Maar toch wist ze; op een dag zou de ware komen, dat wist ze gewoon zeker.
Goud was nu 25 jaar dus ze had nog genoeg tijd. Het was nu 2 jaar geleden dat haar vader van wie ze zoveel hield was overleden. Haar moeder was al eerder op jongere leeftijd overleden. En daardoor had ze een nog sterkere band gekregen met haar vader, dus toen hij was overleden dacht ze dat ze nooit meer gelukkig kon zijn. Maar nu na twee jaar was ze voor het grootste deel over haar verdriet heen gekomen. Maar toch je vergeet je vader en moeder nooit. Je blijft altijd van hen houden.
Goud stond op en liep naar de voordeur ze deed hem open en keek de kamer rond. Het huis was vrij rommelig hier en daar lagen wat dingen op de grond en omgevallen potjes en kaarsen.
Het wordt tijd voor een schoonmaak mompelde Gold. Ze liep verder naar de keuken liep naar de kast met eten en pakte wat kaas uit de kast. Gold had een liefde voor kaas. Ze at wat op en legde de kaas weer terug op de plank waar ze hem net vandaan had gehaald. Goud zag dat het al aan de late kant begon te worden. Dus trok ze haar slaap kleding aan liep naar haar bed en viel in slaap....

Het laatste HoofdstukWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu