"The Game of Lucifer" revolves around a group of unsuspecting students who find themselves entangled in a dark web of dares orchestrated by an enigmatic user known as Lucifer. At first, it starts innocently enough as the students receive cryptic mes...
"Only facts will help you escape -- not hopes, fears or wishes." - Jake Halpern (Nightfall)
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
+++
It was already 11:45 in the evening. Almost time for midnight. The hospital's hallways were already quiet, with only a few people walking through the midnight of silence.
Ngunit hanggang ngayon ay nananatili lamang na nakadungaw sa may bintana si Althea, at tahimik na tinitingnan ang mumunting mga bituin sa langit. She is still wearing the hospital gown that she never ever wanted to wear in the first place.
Gusto niya na rin nga sanang umuwi sa kanila eh. Kaso, hindi pa siya pinahihintulutan ng mga doktor. She still needs three more days before being released to that facility. Ngunit ngayon palang ay parang hindi niya na kayang manatili pa roon kahit ilang segundo.
Her mother was beside her. Busy cleaning and fixing things. Naghahanda na rin ito sa pag-labas nila mula roon.
"Nay?" Tawag ng dalaga sa kanyang ina.
"Oh, ano 'yon, anak?"
Althea took a deep breath. "Sa tingin niyo po ba, ano ang mangyayari kay Alina kung saka-sakaling mahuli na siya ng mga pulis?" She asks.
"Maaari siyang makulong dahil sa ginawa niya sayo, nak," said Mrs. Montgomery.
"Do you really think na deserve niya po talaga iyon?" Muling tanong ni Althea.
Tessa paused for a brief moment and sighed. Sa puntong iyon ay kaagad na napaupo nalamang sa may bandang paanan ng kinahihigaang kama ni Althea si Tessa. "Althea, bakit? May kung ano bang bumabagabag sayo, anak? Wag mong sabihing, nag-aalala ka pa rin sa kaklase mong 'yon kahit ganyan na ang kalagayan mo?"
"Eh kasi naman po nay... Hindi niya naman po magagawa sa'kin 'yon kung hindi dahil sa'kin nanrin mismo, at sa mga kaklase ko," wika ni Althea. "Naaalala niyo naman po lahat ng mga sinabi ko sa inyo noon diba? Naging biktima lang din siya dahil sa bullying. Nong mga panahong 'yon, dapat kasi sana, may ginawa ako para ma-prevent ang mga pangyayari eh. Pero... tinulungan ko pa 'yong iba para ma-bully lang siya. I was scared. And because of fear, I... myself became a very terrible person. We all were. And we all still are."
Bahagyang nakaramdam ng kaunting kirot mula sa kanyang dibdib si Tessa nang makita ang anak na nakakaranas ng ganoong bagay. Naiintindihan niya naman siya eh. Dahil nong siya pa ang nasa kasing edad palamang ni Althea, ay minsan na rin siyang nangutya at nanghusga ng ibang tao. And that person is the same man who raised the girl her daughter is feeling guilty of.
