Paige POV
Nagising ako mula sa masamang panaginip na yun. 2 years had passed but it seems like yesterday.
Maraming nangyari sa loob ng dalawang taon na yun. Namatay si Mama at hanggang ngayon comatose si Eunice. Lahat sila galit sakin even James and Papa. Mga taong Kala ko masasandalan ko pero tinalikuran ako. Ano nga ba ang aasahan ko sa kanila, I am the reason why this coming Christmas they can't be with their love ones.
And this coming Christmas, I am Celebrating alone although I have a husband...
Yes, a husband.
si James...
Pinakasalan niya ko, not because he loves me but because he wants revenge. He said he will make my life a living hell. Pumayag ako sa kasunduang ito para pagbayaran ang kasalanan ko at dahil ito lang ang paraan para makasama ko sya. I still love him.
"Ang ginagawa mo dyan?" Nakakunot noong sabi mi James. Six months na kaming kasal pero minsan niya lang akong kausapin. Kakausapin niya lang ako kapag may kailangan siya sakin o di kaya may masama syang sasabihin. Lahat iyon tiniis ko kasi mahal ko sya. I'm the reason why he change. Kasalan ko naman to..
"Magkakabit Sana ako ng Christmas light kasi disperas na mamayang gabi, ayaw mo ba?" Nakatuntung ako sa improvise na hagdan.
"Huh! May gana ka pang magcelebrate, di mo man lang na inisip na yung mga taong nasa paligid mo ay malungkot dahil di nila makakasama yung taong gusto nilang makasama dahil sa kagagawan mo." Galit na sabi nito.
"S-sorry, tatanggalin ko nalang to."
"SORRY?! Mababalik ba ng sorry mo si Tita Faye at magigising ba ang kapatid ko?"
"Hindi lang naman ikaw ang nawalan, masakit din para sakin yun." Di ko na napigilian na may pumatak na luha sa mga mata ko. Nakita ko syang natigilan o na malik Mata lang ako dahil nawala agad yun at napalitan ng kaseryosohan.
"Pagbalik ko, ayaw Kong makita ng lahat ng yan." tukoy nito sa Christmas lights. Tumalikod ito at nagsimulang maglakad paalis. Tumingala ako para huminto ang pagtulo ng luha ko, pero napuwing ako at nataranta sa sakit ng Mata ko. Napapikit nalang ako ng maramdaman Kong babagsak ako. And the next thing I feel is pain in my right arm. Nabalian ata sya.
Nakarinig sya ng nagmamabilis na yabag "Shit what happened? Are you alright?"
Nagaalalang tanong ni James. Hinawakan sya into sa balikat at sinubukang itayo.
"Ahhhhhh! A-ayos l-lang ako." Nagmamabilis akong tumayo at pumunta sa kwarto at umiyak dahil sakit physically and emotionally. Alam ko na ang pangyayaring ito ay magdadala sakanya ng satisfaction, siguro iniisip niya na kulang pa tong nararanasan ko kumpara sa condition ng kapatid niya. Lagi niyang sinasabi yan, kaya umalis ako para hindi ko marinig at umiwas sobrang sakit na hatid nito. Pero DAMN! Masakit parin kasi ala mo ang sasabihin niya....
Sa sobrang sakit, things went black...
-------------------
A/N
This is my first story.. Please bare with the typographical and grammatical error...
I'm not a Pro writter... Remember that..
BINABASA MO ANG
Reason of her Tears
RomanceLove is the most beautiful thing that every girl could feel. The greatest feeling that when you've hurt you will wish that it did not happened.