Paige POV
"Paige! Paige... Wake up.."
Nagising ako dahil sa tinig na yun. Tila nag-aalala. Sinubukan Kong idilat ang mga Mata ko, ngunit sadyang kusa itong pumipikit. I try again to open my eyes to see who is the owner of that voice. Pero kahit Hindi ko siya tignan Alam ko kung sino Ito..
"J-ames" I weakly whispered."P-paano ka naka.." Bago pa ko matapos sa sasabihin ko ay sumagot na siya..
"Kanina pa ako katok ng katok sa kwarto mo pero walang sumasagot. So kinuha KO yung susi ng kwarto mo"
The thought of James here in my side this noche Buena make me smile
"Why the hell are you smiling? Nakakasmile ka pa sa kalagayan mong yan?! 39° ang body temperature mo! Are you crazy! " sigaw niya sakin
"I-m okay"
"NO, You're not! Mataas ang lagnat mo at kailangan mong maisugod agad sa hospital"
Hospital...
Hospital... No! Ayoko dun. Ayoko pumunta sa hospital.No!No! Ayoko ko nang bumalik dun. Images starts to flash in her mind. Nag umpisang sumukip ang dibdib niya na parang may pumipigil sa kanyang paghinga.
Hinawakan niya ko sa braso para alalayang makatayo.
"Ahhhhhhh!" Napasigaw ako sa sakit dahil sa paghawak niya sa braso ko.
"Anong masakit? Tell me?!" Natarantang tanong nito at inalalayan akong humiga ulit.
"Y-yung kanang braso ko" he check it immediately.
"Shit! Namamaga, kailangan na talaga nating pumuntang hospital." Binuhat niya ko bridal style. Ingat na ingat syang di matamaan ang kanan Kong braso.
"No! Ayoko pumuntang hospital" natatranda Kong sabi. Sinubukan Kong bumaba sa pagkakabuhat niya pero Hindi ito pumayag.
"Don't be stubborn, Paige. Late na ko sa dinner meeting ko. So Sa ayaw at gusto mo pupunta tayong hospital.
"No please.. Iwan mo nalang ako dito, magiging okay din ako. " Hindi ko na namalayang umiiyak na pala ko sa takot at sakit. Nagiging pabigat na naman ako sa kanya.
"Pero k-" natigilan ito nang makita niya akong umiiyak "hush hush, hindi na tayo pupuntang hospital okay? Wag ka nang umiyak." Nag-aalalang sabi nito. "Wait here. Wag kang tatayo." Maawtoridad na sabi nito.
Ibinaba niya ulit ako sa Kama at kinumutan. Kinuha nito any cellphone nito at may tinawagan. Palakad lakad lang ito sa kwarto ko natipong di mapakali.
"Hello Dex, anong first aid para sa namamaga ang braso at ano yung gamot sa mataas ang lagnat?" Tuloy tuloy niyang sabi sa kausap nito sa kabilang linya. Hindi ko marinig kausap nito. " nahulog sya kanina sa ladder..... When i ckecked it kanina, its 39 degree.... Ayaw niya .... Si Paige.. Damn pare hindi ito oras ng biruan, it is a serious matter! So please just answer my damn questions! Okay... Okay... Sige thanks. Goodbye." Binaba nito ang tawag at lumabas ng kwarto ko. Pag balik nito ay may dala na itong cold compress at plangganang may tubid at bimpo.
He put the cold compress in my right arm. Inayos niya ito para hindi Ito malaglag. After that, piniga niya yung bimpo sa planggana at pinunasan ako sa mukha.
" You don't need to do this. May meeting ka pa, pwede mo naman na Kong iwan. Im going to be fine." Nag-aalalan kong sabi
"Are you nuts?! Hindi kita pwedeng iwan na ganyan ang kalagayan. Just close your eyes.sleep gigisingin nalang kita pag handa na yung soup na linuto ko. " sabi nito na orang utos na hindi pwedeng baliin.
So I just did.
Nagising nalamang ako sa marahang haplos sa pisngi ko. "Gising na, kailangan mong kumain at nang mainitan yang sikmura mo. Sinubuan niya ako since namamaga ung right arm ko.
" come on last na to. Kailangan mong kumain." Pilit nito..Nakakailang subo palang ako pero wala talaga along ganang kumain.
"Last na ah?" Pinilit Kong lunukin hung sinubo niya.
After niya kong painomin ng gamot pinahiga niya ko at kinumutan. Akmang lalabas na sya ng kwarto ko bitbit ang pinagkainan ko nang tinawag ko siya. " James.."
Lumingon ito sakin " may kailangan ka pa? " nag aalalang tanong nito.
" ano .. Pwede bang papatay ung aircon? Medyo nilalamig kasi ako." Nag aalangang sabi ko
"Okay. Bababa lang ako saglit. tawagin mo ko pag may kailangan ka, okay?" Sabi nito
"Ah.. James thank you ah."
" just take a rest." Tumalikod na ito at lumabas ng kwarto
Sana lagi nalang akong may sakit para maayos ang pakikitungo niya sakin. Tears starts to fall .Hindi ko na namalayang nakatulog ako.
In the middle of the night, nagising ako sa sobrang lamig. Nagulat ako ng makita Kong nakaunan na pala ako sa balikat ni James. Mukhang naalipungatan siya sa mumunting galaw ko.
"Are you alright? May masakit ba sayo?" Natatarantang tanong nito nang makita niyang gising ako.
" medyo linalamig ako"
"Come here" pinausog niya ko malapit sa kanya at niyakap. "Nilalamig ka pa ba?"
"Konti"
"Try to sleep again" himigpit lalo ang yakap nito at naramdaman Kong hinalikan niya ko sa ulo.
Swerte ang taong mahal ni james dahil natural na maalaga ito. Sana ako na lamang iyon, pero medyo imposible ata yun dahil sagad sa buto ang galit niya sakin dahil sa sinapit ng kapatid niya.
Naramdaman Kong hinaplos haplos niya ang ulo ko dahilan para makatulog ako.
BINABASA MO ANG
Reason of her Tears
RomanceLove is the most beautiful thing that every girl could feel. The greatest feeling that when you've hurt you will wish that it did not happened.