I'm Sorry

𝗡𝗶𝗻𝘁𝗲𝗲𝗻

Sevgili Jungkook,

Benden nefret ettiğini biliyorum

Bana her bakışında gözlerinden çıkan siniri görüyorum

Benim ölmemi istediğini de bugün öğrendim iste

Bugün senin sınıfta nöbetçi olduğun için geç cıktın

Çıkarken sana seslendim

Benim bu solmuş bedenime o güzel gözlerini değdirdin

Nerden buldum konuşurken bu cesareti bilmiyorum ama son kez şansımı denemek istedim Jungkook

Benle birlikte kayalıklara bira içmeye gelip gelemeyeceğini sordum

Sen güldün

'Böyle birseyi nasıl akıl ettin' diye söyledin

Gitmek için ilerledin ama ben izin vermeyip o yaralı ellerimi bileğine sardım

Sen bundan iğrenmiş gibi hemen elimi bileğinden uzaklaştırdın

'Lütfen' dedim. 'Lütfen son kez benle bira iç' dedim utana utana

Ama sen bana iyice yaklaşıp o ateş püsküren gözlerini yüzüme sabitledin

Ve oldukça soğuk bir sesle söyledin

'Başlangıcı hiç olmadı ki son kez olsun. Ben senle hiç-bir şey değilim Taehyung.'

Ilk kez uzun zaman sonra adımı söylemiştin

Bu benim içimi kavursada sonra o zedeleyici cümleleri söyledin

'Keşke ölseydin. Seni hiç görmemiş olurdum Taehyung'

Daha sonra hızla ayrıldın yanımdan

O cümle başkasının ağzından çıksaydı bu kadar yaralamazdı belki

Ama senin söylemen

Son noktamı kırmamı sağladı