♦Oxygen♦
Part-3(Final)
Kris-ငါ ေအာက္ဆင္းျပီး အိပ္လိုက္မယ္ေလ မင္း ကုတင္ေပၚမွာ က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း အိပ္ေပါ့။
Lu-ဘာ!ငါက အၾကီးကိုေအာက္မွာထားျပီး အိပ္ရမွာလားကြ မင္းငါ့ကို ငရဲေပးေနတာလား။
Kris-မဟုတ္ပါဘူး မင္းက ႏွစ္ေယာက္တြဲမအိပ္တတ္တာ ငါသိတယ္ေလ မင္းအဆင္မေျပမွာစိုးလို့…
Lu-ေတာ္ေတာ့ ဘာမွမေျပာနဲ႔ ဘာမွလည္း အတြန့္တက္ဖို့ မၾကိဳးစားနဲ႔ေတာ့ မင္း အေပၚမွာအိပ္ ငါေအာက္မွာအိပ္မယ္။
Kris-lu……
Lu-မင္းဆက္ေျပာေနရင္ အခန္းထဲကေန ကန္ခ်လိုက္မယ္ေနာ္။
Kris-ဟားးးးးး ေအးပါကြာ ေၾကာက္ပါတယ္ မင္းသေဘာပါပဲ။တစ္ခုုေတာ့ ထပ္ေျပာခ်င္တယ္ မင္းကေမြ႔ယာေပၚမွာ မအိပ္ပဲနဲ႔အိပ္မေပ်ာ္တတ္ဘူးေလ အဲ႔ဒါေၾကာင့္ အတူတူအိပ္လို့မရဘူးလား။
Lu-မင္းက ငါနဲ႔အိပ္ရဲလို့လား?ငါက အအိပ္ၾကမ္းတယ္ေနာ္ ေတာ္ၾကာ မင္းပဲ ကုတင္ေပၚကျပဳတ္က်ေနလိမ့္မယ္။
Kris-ရပါတယ္ကြာ။မင္းေတာင္ ငါနဲ႔အတူတူအိပ္တာပဲ ေက်းဇူးတင္ေနပါျပီ။
Lu-မလိုပါဘူး။မင္း ဟိုဘက္ျခမ္းအိပ္ ငါဒီဘက္ျခမ္း အိပ္မယ္။အလယ္မွာ ငါမင္းကို ကန္မိမွာစိုးလို့ ဖက္လုံး ခ်ထားလိုက္မယ္။
Kris-ရပါတယ္ မင္းသေဘာပါ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
At Morning,
luhan မ်က္လုံးႏွစ္လုံးစဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူေရာက္ေနတာက ရင္ဘတ္တစ္စုံနားမွာ "အမ္ ဘယ္သူလဲ ဘာလို့ငါက ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနရတာလဲ?အေပၚကို တျဖည္းျဖည္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွပဲ သိျပီ kris!!!!!!! လို့ေအာ္ျပီးတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္ သူ့ကို အတင္းတြန္းထုတ္လိုက္မိသည္။
ဒုန္း!!!!!!!!!
Kris-အားးးးး ေသပါျပီကြာ Lu ဘာျဖစ္တာလဲ ငါ့ကိုဘာလို့ ကုတင္ေပၚက တြန္းခ်ရတာလဲ။
Lu-မင္း…မင္း ဘာလို့ ငါ့ကိုဖက္ထားတာလဲ မင္း…မင္း ညက ဖက္လုံးကို ဖယ္ပစ္လိုက္တာလား။
