𝒮𝓉𝒶𝓇𝓉𝒾𝓃𝑔 𝒪𝓋𝑒𝓇 𝒜𝑔𝒶𝒾𝓃

𝒯𝒽𝒾𝓃𝓀𝒾𝓃𝑔 𝑜𝓊𝓉 𝓁𝑜𝓊𝒹

Pagkatapos magdinner nina Jay at Lian ay inihatid na ng binata ang dalaga sa bahay.

Jay: Are you sure ok kana?

Lian: OO naman.  Don't worry besty, I can manage this!

Jay: Ok..Ok..sinabi mo.  Siya, good night hah..Pahinga kana (At kiniss niya ang kaibigan for goodnight)

Papasok na sana siya ng may humila sa kanya.  Those arms are familiar. Mahigpit ang pagkakayakap nito.  The scent, the warmth of his embrace, the voice.  Si Matt nga.

Matt: Sorry Li.  I am such a dork. I am stupid I know and I deserve to be slap as many as you can.  Sorry. Lian.  Please forgive me.

Lian: Let go Matt. Ano ba.  Lasing ka. Umuwi kana please. 

Matt: No please.. Lian. Please..di ako aalis dito hangga't di  mo ko napapatawad. Lian, please..

Mahigpit man ang hawak ni Matt ay nakakawala parin si Lian. Pero di niya inaasahan ang susunod na gagawin ng binata.  Patalikod na si Lian pero yumakap si Matt sa kanya.  Nakaluhod na ang binata at nakahawak lang sa beywang ng dalaga.  Sobrang nahihirapan si Lian pero nanaig parin ang sakit na nararamdaman. 

Lian: Matt, please..Let me go. 

Pagkasabi noon tila nawalan ng lakas si Matt at lumakad na paloob ang dalaga.  Masakit para sa kanya ang nangyayari pero kailangan niya tong gawin para sa sarili.

Matt's POV

Is this the prize I have to pay for hurting you too much? I just can accept it Lian.. Di ko kya.  Habang patuloy lang pagtulo ng luha sa mga mata nito at nakaluhod parin sa labas ng bahay nina Lian.  Tila ata nakikiramay ang panahon sa kanila at bumuhos ang malakas na ulan.  Sa halip na sumilong at di parin umalis sa kinaroroonan so Matt.  Wala man kilos sa kanya. tuloy tuloy lang pagtulo ng luha nito.

Walang anu ano ay may lumabas sa gate.  Si Lian, may dalang payong.

Lian: Nasisiraan kana ba tlaga? Anong balak mo ah? Pumasok kana nga sa loob.  (Inis na sabi nito)

Walang imik ay sumunod naman ang binata.  Nasa terrace lang sila.  Inabot lang ni Lian ang towel sa binata para magpatuyo.  Pero wala parin galaw kay Matt.

Lian: Ano ah? Balak mo talaga magkasakit sa pinaggagawa mo?

(Sabay kuha sa towel uli at pinunasan ang basang basang si Matt.  Kahit gaano man siya kainis dito ay di parin niya matiis ang binata.  )

Matt: Sorry Lian..Sorry...

Lian: Lasing ka.  Pag ok kana, dun nalang tayo mag usap.

Matt: Lasing lang ako pero malinaw parin and isip ko.  Sorry for being insensitive.  I know I have beenn very selfish.  Pero ano magagawa ko, di ko kaya makita ka may kasama iba. 

Lian: You know he is bestfriend right? Narinig mo naman siguro usapan namin.  Saka tayo ba? di naman diba? (Malungkot na wika ng dalaga)

Matt: Wala man label tong sa atin ngayon, tandaan mo Lian, mahal na mahal kita. Alam ko ayaw mong sabihin ko ito sa iyo dahil ayaw mong masaktan ka sa huli but believe me, Mahal kita.  Sana nga kaya ko irewind ang lahat at ikaw nalang una ko nakilala.  But please, just stay with me. Please wait for me. 

Di na umimik si Lian.  Di niya alam ang isusukli sa sinabi ng binata.  For the longest time, ngayon niya lang yun narinig sa binata at inaamin niya, masaya siya sa narinig.  Parang lahat ng sakit napalitan bigla ng saya.

Matt: Lian, mapapatawad mo pa ba ako?

Lian: Sana kaya kong sabihin sa yo na hindi pero lintik na puso to.. Masyado stubborn.  D ka niya matiis.

Agad ay mahigpit na yakap ang binigay ni Matt.  Para bang halo lahat ng sakit nawala nalang bigla. Yung gabing yun ay tila ba magic sa kanilang dalawa.  Malakas ang ulan pero mas malakas ang pag-ibig na nararamdaman nila sa isa't isa.

Author's Note:

Will this love be worth fighting for?  Ano na nga kaya mangyayari sa dalawa?  Hayy.. sinisipag ako mag update ah..

Hope you are enjoying reading my updates.. :)

THANK YOU!