Odanın kapısını açtığımda donmuş gibi duvarları izliyordu ayak seslerimi duyduğu an gözlerini kırıptıgını gördüm dönüp bana baktı hiç sessini duymadığım için konuşmasını merak ediyorum ama hala dudaklarını oynatmıyordu adını bile bilmediğim birisi şuan evimin odasında yaşıyor sanki yıllar önce de bir yerlerde karşılaşmış gibiyiz nefret dolu bakışlarla süzüyor beni gözlerine bakıp kapıyı kapattım elimi yüzümü yıkadım hareketli bir sabah yaşıyorduk her gün bugün çok durgun sakin bir sabahtı hiç alışkın olduğumuz gibi değildi. Üzerimi giyip hazırlandım ama içimde bir sıkıntı vardı ve ofise gitmekten vazgeçip evde kaldım ! Bu sıkıntımın geçmesi için Ayağa kalkıp onunla konuşmam lazım dedim !daha kötü olmaya devam ediyor saatler geçtikçe yanına oturup iletişime geçmek istedim gözümün içine odaklandı baktı baktı derin bir nefes alıp sağa doğru uzandı yine konuşamadım başaramadım ama neler yaşıyor veya neler yaşadı bu kadar durgun bir hale büründü akşam olmuştu gün içinde yorganın altından kalkmamıştı ama saat 20.30' da sağ elindeki kolyesi ile yanıma çöktü sevindim konuşacağız diye kolyeyi bana uzattı sağ avcuma koyup odaya gitti arkasından seslendim dönüp tepki vermedi çok tuhaf bu kız da farklı bir büyü var hayatımı bir anda değiştiririyor ve saniyeler içinde dünya tersine dönüyor . Sanki kendinden vazgeçmiş ,tükenmişlik sendromuna girmiş olmasını fark ediyor ama düzeltmek için çabası yok konuşmayı bile çok görüyor ve ikimizde yabancı olarak susuyoruz.!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Avuç Dünya
Short StoryYıllar geçmiş olsa bile bazen hayat karşılaştıracak kadar güçlü dimdik duran iki kadın ve aralarında kalmış bir adam var kendileri bir avuç dünyada çırpınıyor geçmişte yaşadıklarındandır belki bu karşılaşma kimse bilmiyor sır gibi saklanıyor herşey...
