Ve mevsimler geçti gidişinin üstünden. Saçlarımı geriye atıp, kulağımın arkasına papatya yerleştirmen gereken mevsimde ben bir dal papatyaya bakıp ağladım. Kelebekler bile seni hatırlattı bana. Onların hayatı, senin aşkın gibi; bir günlük. Bense yeşeren ağaçlarda can bulan bir çiçek. Senin o bir günlük aşkında, bana denk gelmeni bekliyorum. Gelirsen, belki sen gittikten sonra sararıp solucam, ama en azından bir günlük bile olsa aşkını yaşiycam. Peki ya öten kuşları ne yapıcam ? En güzel öten kuşun bile dilinde şimdi şarkımız. Sanki anlaşıp hepbir ağızdan mırıldanıyorlar. Geceleri çıkan yıldızlarda parlıyor gülüşün. Gülüşünden öpmem yıldızlara uzanabilmem kadar uzak bir ihtimal. Sonra bir yağmur bulutu olup, senin olmadığın şehirlere akıtıyorum gözyaşlarımı. Başka baharların gelmesi, papatyaların yeşermesi için gelip giden bi yağmur bulutundan ibaret kalıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güneş Sistemim
RomanceKaybolmuş ruhların, karanlığını bulmalarını sağlayabilirim. Ama ellerinden tutup çekemem karanlığa. Her kayıp ruh bir cesettir çünkü, onları yanıma çekmemse cinayet. Karanlığı kendi kendine bulan bir ruh, özgürlüğe ulaşmış ruhtur. Peki biz burada ne...
