merhabalar !!!
ARKADAŞLAR BU KUZENİNİM KİTABI KUZENİM YAZMIŞ AAA
benim böyle şeylerle kesinlikle işim olmaz bilirsiniz yani smutmuş fikfikmiş laga lugaymış lak luk çat çut
hiç alakam falan yani yoktur
soft stan olduğumu herkes bilir
İNANMADIĞINIZI BİLİYORUM
AMA FİKİR BANA AİT DEĞİL EN AZINDAN
TÜM SORUMLULAR AŞAĞIDAKİLERDİR
fikir için quixrave hanım ablama teşekkür ederim ♡
VE lunehwang OPPİS SEN DE ÇOK FENASIN HA
artı olarak ismini vermek istemeyen kişi... SEN KENDİNİ BİLİYOSUN
SEN DE AZ BUÇUK PİS DEĞİLSİN ;D
—————————
uyumaya çalışmak dünyanın en zor şeyiydi.
kafasını yastığa koyduğu gibi uyuyan insanlara her zaman özenirdim. akıllarındaki bir sürü düşünceyi nasıl olur da uyku zamanı tamamen kenara koyup rahatça uyuyabilirlerdi ki?
bazen bunun için delirdiğimi falan düşünürdüm. aklımdaki onca düşünce sanki benimle konuşurmuş gibi beynimde yankılanırdı. normal günde aklıma gelmeyen onlarca utanç verici anı bir anda aklıma geliyor ve tüm düzeni mahvediyordu.
yine öyle bir günde, uyumaya çalışıyordum. evde yine yalnızdım. yanımda sadece ona sarılarak uyuyabileceğim bir yastık vardı. telefona bakmak bile artık kurtarmıyordu. telefona baktığım gibi uykum geliyor, ancak telefonu kapatınca uykum hemen kaçıyordu.
o sırada, normalde duymadığım bir ses duydum. bir adım sesi?
kedilerdir diye düşündüm.
ancak bu ses bir kedinin çıkarabileceği bir sese benzemiyordu.
zihnimin bana oyun oynadığını düşünüp bunu boşverdim ve uyumaya çalışmaya devam ettim.
ardından tekrar bir ses geldi. bu sefer, masadan düşen bir eşyanın sesine benziyordu. oldukça gürültülü de olsa bunun gerçek olamayacağını ve evde tek başıma olduğumu hatırladım. başka yerden gelebileceğini düşündüm.
o anda aklıma eve hırsız girebileceği gelmişti.
aklımdan tüm her şeyi geçirdim. hırsız olduğuna emin miydim? bir hırsız eve niye girerdi? hırsızlık yapmak için! peki genelde hangi odada çalabileceği eşyalar vardı?
yatak odası!
ben neredeydim?
siktir!
uykusuz gözlerim bir anda canlanmıştı ve tireyen ellerle neler yapabileceğimi düşünmüştüm.
camdan atlamalı mıydım? ölürdüm! bu çok saçmaydı! kapıyı açtığı an kafasına geçirse miydim? tanrım katil olamazdım! zaten küçükken olmadığım hâlde katil damgasını bir kere yemiştim, bu kez gerçek bir damgayı kaldırabilir miydim?
ben tüm bunları düşünene kadar hırsız olduğunu düşündüğüm kişinin adımları daha yakından gelmeye başlamıştı. o anki panikle aklıma hiçbir şey gelmeyince uyumuş numarası yapabileceğimi düşündüm. beni öldürmezdi sonuçta değil mi? en azından bir şey bulamayınca giderdi? ya da değersiz bir kaç eşyayı alı-
