Eating disorder : chanbaek

Ben, Byun Baekhyun.

TW! ED

Byun baekhyun
Yaş:18
Boy: 1.74
Güncel kilo: 39,9
İdeal kilo:70

Baekhyun önünde duran kağıda baktı, birde bedenine. Çirkindi, kiloluydu. Bu hayatta hiçbir şeyi hak etmiyordu, bir kere kiloluydu. 40 kilo çoktu. Hâlâ xxs ona oluyordu. Aynanın karşısına geçti, tişörtünü kaldırdı hafifçe. Kemikleri, teker teker sayılıyordu. Gülümsedi, istediği gibiydi. Fakat daha da zayıf olmalıydı. Daha zayıf, belki 30 kilo? Olabilirdi.

Kapının çalınması ile içeri elinde yemek ile giren hemşireye teşekkür etti. Bunları yemesini söylemişti. Yemeklere bir göz attı, yanda duran soğuk suyu açtı ve hepsini boş midesine indirdi. Minik bir ağrı hissetti, umursamadı. Bugün akşam kurtuluyordu burdan. Yemek tepsinini çöpe döküp sedyeye oturdu. Annesini bekliyordu. Başını incecik dizlerine yasladı ve düşündü, nasıl zayıflayabilirdi? Biraz daha zayıf olsa, erkekler onu beğenirdi. Sehun da beğenirdi? Sonuçta eskiden ona yağ tulumu diyen oydu, bu sefer kesinlikle kabul ederdi!

Düşüncelerden kapının çalması ile ayrıldım. Annem, sulu gözlerle yanıma adımlamıştı. Kemiklenmiş yüzümü avucunun içine alıp ayağa kaldırdı çirkin bedenimi.

"Oğlum...yapma şunları kendine. Söz ver annem, söz kilo alacağım de. Lütfen, günden güne eriyorsun."

Gözlerimi devirmeden edemedim, erimiyordum, hak ettiğim buydu benim. Henüz 30 kilo bile değildim hem. Çantamı sırtıma takıp ayrıldık odadan. Taburcu işlerinden sonra bir taksiye atladık. Kulaklığımı taktım, bana iyi gelen tek şeydi.

Radiohead - creep

Duygularımı ifade eden bir şarkıydı, seviyordum. Evin önüne çok sürmeden geldiğimizde anneme çantamı verdim, ve dışarı dolanmak istediğimi belirttim. İlk izin vermeyecekmiş gibi oldu ama salmak istedi beni sanırım, doğru. Ben olsam bende evde böyle bir şişman birinin dolanmasını istemezdim. Sokaktan çıktığımda insanları inceliyordum. Kimisi koşuyor, köpeğini gezdiriyor, yemek yiyor, bir şeyler içiyor, oturuyorlardı. Mutlu görünüyordu bazıları, bazıları ile ölümüne mutsuz.

Cebimden
Sigara paketimi çıkarttım ve bir dal elime alıp çakmağım ile yaktım. Nikotin dediğimiz şey, metabolizmayı hızlandırırdı. Böylelikle bana çok yardımı dokunmuştu. Zararı ise umrunda değildi. Zayıf olmak için her şeyi yapardım, çok denesemde hâlâ iğrenç bir yağ tulumuydum. Ne zaman oturup adam akıllı yemek yemediğimi hatırlamıyordum, fakat benim hak ettiğim buydu.

Her şeyi hak eden iğrenç bir insandım.