ÜZGÜNÜM

Ü10

Eve gireli beş dakika olmuştu ve odama geçtiğimizden beri Gökay kitaplığımdaki kitaplarla oyalanıyordu. Sanki bilerek bakmıyordu yüzüme, bir şey sorsam hı-hım ya da tek kelimek cevaplar sunuyordu bana. Bende son çare mesaj attım.

Şaşkın ördek: Pişt!

Önce dönüp bana baktı sonra telefonuna odaklandı.

Gök: Efendim.

Şaşkın ördek: Kitap kapaklarını incelemek için mi geldin acaba? Hani bir şey açıklayacaktın, açıklarsan da film falan mı izlesek?

Gök: Gerildim ya, her zaman bir yalanın doğrusunu açıklamıyorum sonuçta.

Şaşkın ördek: Çok büyük bir yalan mı? Arkadaşlığımızı zedeleyecek?

Gök: Bilmiyorum.

Şaşkın ördek: Söyle artık bende gerilmeye başladım.

Gök: Tamam ya.

"Gökay artık konuşsan mı?"

Ona seslenmemle usulca arkasını döndü ve yanıma gelip yatağın ucuna bana dönük şekilde oturdu.

"Öncelikle hiçbir art niyetim olmadı bu yalanı söylerken ama sonra rahatsız etti. Bende doğrusunu söylemeliyim diye düşündüm."

Bakışlarını kucağında tuttuğu ellerine indirdi.

"Hadi devam et Gök."

Yeniden gözlerime taşındı kahveleri.

"Şey.. Hani sevgilim var demiştim ya işte o yalandı. Ama gerçekten hiçbir art niyetim yoktu, sadece bana olan ilgilin farkındaydım ve korktum sana aynı şekilde hissedemeceğimi düşündüm. Hislerin daha fazla ilerlemeden engel ol diye düşündüm. Bunu söyledikten sonra karşı karşıya geldiğimiz günler de bakışların değişti. Eski canlı parlak gözler yok oldu, cansız ve üzgün elalar ile bakıştım ve canımın yandığını hissettim. Çünkü senin canın yanıyordu bunu gördüm."

Evet söylediği yalan beni öldürmüştü ama şimdi bunu yalanın sahibi geri hayata döndürdü nefesi kesilmiş benliğimi. Kurumuş dudaklarımı ıslatıp konuşmaya başladım.

"Peki fikrini ne değiştirdi? Neden gerçeği söylemek istedin? Sana karşı hissettiğim şeyler rahatsız etmemeye mi başladı?"

Gözlerime öyle bir baktıki kahve ormanında kaybolmaya hazırdım.

"Hislerin hiçbir zaman rahatsız etmedi, sadece seninle aynı hisleri paylaşamayağımı düşündüğüm için baştan bir şeyler yapmak istedim."

"Peki şimdi benimle aynı hisleri paylaşabileceğini mi düşünüyorsun?"

"Öyle değil, tamam sana baktığım da engelleyemediğim bir gülümseme peydah oluyor ama hâlâ bunun ne anlam da olduğundan emin değilim."

"Söylediklerinden hiçbir şey anlamam normal mi? Ne emmeye, ne gömmeye gibi oldu bu."

İkimiz de bir anda yüzümüzdeki ciddi ifadeden kahkahaya geçmiştik ki hemen toparlandık.

"Ya Burak ben ne dediğimi bilmiyorum şu an sanırım. Ben gitsem iyi olacak."

Dediği gibi uzanıp sağ yanağıma tüy kadar hafif bir öpücük bırakıp hızla odamdan çıktı, daha doğrusu kaçtı.

.....

Şaşkın ördek: Daha karpuz kesecektik ya.

Gök: Burak..

Şaşkın ördek: Annem göster ama elletme dedi.

Gök: Burak beynin yerinde mi bir bak.

Şaşkın ördek: Seninle beraber çıktı odadan.

Gök: Uff salak.

Şaşkın ördek: Daha film izleyecektik kalaydın iyiydi.

Gök: Davaynan vurdu, davaynan.

Şaşkın ördek: Senin beyinde benimkine eşlik etti sanırım.

Gök: Öyle olmuş olabilir.

Şaşkın ördek: Beni seviyorsunnnn.

Gök: Yuh.

Şaşkın ördek: Ne yuh, ne yuh? Gerçekler.

Gök: Yok öyle bir şey.

Şaşkın ördek: Bir kaç bölüm sonra görürüm ben seni.

Gök: Ne?

Şaşkın ördek: Yok bir şey.

Gök: Cidden salaksın ya.

Şaşkın ördek: Sağol canım, seni tek bırakmayım dedim.

Gök: Çekilmezsin ama tatlı adamsın. (yn: tanıdık geldi mi? :D)

Şaşkın ördek: nE?

Gök: Yok bir şey.

Şaşkın ördek: Ya bu ne biçim konuşma be.

Gök: Beğenemedin mi?

Şaşkın ördek: Beğenemedim. Salaklar, beyinsizler hava uçusuyor. Ben canım aşkımlı bölümlere geçmek istiyorum.

Gök: Iy kıro musun ya?

Şaşkın ördek: Belki :D

Gök: İyi geceler kıro bey ben uyuyorum.

Şaşkın ördek: Ya gel buraya.

Hey.

Pişt!

Gök.

İyi geceler Gök'üm bende seni seviyorum.

.....

Burak oğlum sakin ol çok yüz verme. Gökay oğlum sende kendine gel lütfen annecim.
Bu arada yalanı nokta atışı yaparak bilen güzellerime selam gönderiyorum : D
Sevdiyseniz minik bir yıldız ve yorumlarınızı bekliyorum.

Buyrunuz oğullarım;
Burak 💛

Gök💛 (gözünü kahverengi hayal ediyoruzz)