Deceptional Beauty

11: 12 Hours Effectivity

"Tao po! May tao pa po ba?"

I'm gatherng my clothes when somebody knocked on the cubicle. Mabilis kong pinagdadampot ang mga damit ko while saying, "opo, saglit lang po."

I stuffed them in the paper bag na pinaglagyan nung binili kong damit. Kahit magkagusot-gusot sila ay talagang pinagsiksikan ko na ang uniform ko at sapatos. Nagsapin pa ako ng tela sa pagdampot ng singsing dahil sa trauma.

Before opening the door, I look around. Wala ba akong naiwan? Nakuha ko naman na ang singsing, uniform at bag ko kaya siguro wala naman...

When I left the cr, walang pila pero lahat ng cubicle ay occupied na. Wala naman sigurong nakakita nung liwanang. Sana nga, Lord.

Nang mapadaan ako sa isang stall ng damit, may nakita akong sobrang laking jacket at may hood. It's price is P199 dahil secondhand. Dahil sa takot na baka may makakilala sa akin, binili ko yung jacket and sinuot ko kaagad sya. I put the hood on, covering my head. Yung haba ng jacket abot hanggang hita ko kaya covered talaga half of my body. Baka nga 3/4 of my body eh.

I run away after that. I run and run until I reached the loading and unloading zone for public transport. May bus na huminto at madadaanan naman ang street namin kaya sumakay na agad ako dun.

I don't have money left dahil naubos na kakabili ng damit because of what have happened.

I lean my head on the window of the bus. I'm thinking a lot of things.

Bakit biglang uminit yung singsing?

Ibigsabihin ba non hindi ko na sya pwedeng gamitin?

Paano bukas?

Paano ako papasok bukas?

Lord, binabawi nyo na ba yung gift nyo sa 'kin?

Before I knew it, may tumulo na palang luha galing sa mga mata ko. I wipe it dry at kinuha ko ang cellphone ko na biglang nagvibrate.

Hayden is calling...

They're probably waiting for me. Tumighim muna ako bago ko sagutin ang tawag.

"Hello?"

"Nasan ka na? Okay ka lang ba?"

His voice is filled of worries as well as sincerity. Naiyak tuloy ako lalo. Whether I'm fat or sexy, he's still the same. He's still care for me and for my well-being.

"O-okay lang..." Nangarag ang boses ko nang sagutin ko ang tanong nya.

"Umiiyak ka ba? Where are you?"

Nakikita ko yung kunot na noo ni Hayden. Probably worried-sick kung bakit ganito ang boses ko.

"Okay lang..." I bite my lower lip para pigilan ang sob tapos nagsalita ulit ako. "Pauwi na ako... Sorry ha. Kung umalis ako ng walang paalam. May emergency kasi."

"It's okay. Nasan ka na ba? Sana hinayaan mong ihatid ka namin."

"I'm okay. I'm really okay. I just need to go home right now." Huminto ang bus at may pumasok na sexy na babae. Sa tatluhan ako nakaupo pero sakop ko ang dalawang chairs. The new passenger sit next to me. "Sige na, Hayden. Sorry ulit... Please tell them that I'm sorry."

"Okay, okay. Mag-iingat ka. See you tomorrow. "

"Hmnn. Bye. I'll hung up."

Hayden agreed kaya pinindot ko na ang end call.

Nang makita ko na ang familiar na establishments around the area, I prepare myself sa pagbaba.

"Kuya! Para po!" I shouted pero diretso lang ang takbo ng bus.