[Zawgyi]ရန္႔ရွီနန္းေတာ္မွ ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္

3

အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက တားျမစ္နန္းေတာ္ထဲ ဝင္ရမည့္အေရးကို ေပ်ာ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေရွာင္လႊဲလိုၾကသည္။

အိမ္ေတာ္တိုင္းကေတာ့ သူတို႔သမီးပ်ိဳမ်ား၏ဘဝကို ေလာင္းေၾကးထပ္လိုသည္ မဟုတ္ေပ။

အေပၚယံၾကည့္လ်ွင္ေတာ့ ေရြးေကာက္ရန္အတြက္ ခ်မွတ္ထားသည့္ စည္းမ်ဉ္းမ်ားရိွေန​ေလရာ စနစ္က်သည္ဟု ထင္ရသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕မိဘမ်ားက သူတို႔သမီးပ်ိဳကို အက်ပ္အတည္းထဲ မပို႔လိုသည့္အတြက္ ဉာဏ္ဆင္ၾကေတာ့သည္။ အခ်ိဳ႕က နာမက်န္းျဖစ္ေနဟန္ေဆာင္ၾကသည္။ ေတာ္ဝင္မိသားစုကို ေရာဂါကူးစက္ေစမည္စိုးသည့္အတြက္ ထိုသူတို႔ကို လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ ေပးလိုက္ရသည္။ ဤနည္းျဖင့္ သူတို႔၏အမည္ကို နန္းတြင္းသူေလာင္းလ်ာစာရင္းမွ ပယ္ဖ်က္လိုက္ႏိုင္ၾကသည္။ မိသားစုက ဩဇာနယ္ပယ္က်ယ္ျပန္႔သည့္ အရာရိွမ်ားကို လာဘ္ထိုးႏိုင္လ်ွင္လည္း ရသည္။ နန္းတြင္းေရြးေကာက္ေရးမွ ႀကီးႀကီးမာစတာတစ္ေယာက္ကို ကပ္ႏိုင္ဖို႔ေတာ့ အေရးႀကီးသည္။ ဤနည္းမွာ တရားမဝင္ေသာ္လည္း မည္သူမ်ွ ထုတ္ေဖာ္ေျပာရဲမည္မဟုတ္ေတာ့ေပ။

သို႔ေသာ္ ေဝ့ရင္းေလာ့ကဲ့သို႔ လူေရ႔ွတြင္ ဖြင့္ခ်လိုက္လ်ွင္ အရာရိွမ်ားလည္း မ်က္ကြယ္ျပဳေန၍ မရေတာ့ေပ။

"ေျပာေလ! ဘာေတျြဖစ္ေနတာလဲ"

က်ံဳးလင္လူႀကီးမင္းက ေဟာက္သည္။

"ဒါက..."

ေဝ့ခ်င္းထိုက္လည္း တစ္ခုခုျပန္ေျပာႏိုင္ရန္ အျပင္းအထန္ စဉ္းစားရေတာ့သည္။

"ကြၽန္မ ရွင္းျပပါရေစ"

ေဝ့ခ်င္းထိုက္၏ေနာက္မွ သိမ္ေမြ့ေသာအသံေလး ထြက္ေပၚလာသည္။

ေဝ့ရင္းေလာ့သည္ တစ္ကိုယ္လံုး ႀကိဳးႏွင့္အတုပ္ခံထားရသည္ျဖစ္ရာ လမ္းေလ်ွာက္ရန္ပင္ ခက္ခဲေနသည္။ သို႔ႏွင့္ ဒူးေထာက္ကာ က်ံဳးလင္လူႀကီးမင္း၏ေဘးသို႔ ေရာက္လာသည္။ သူသည္ ေသြးအလိမ္းလိမ္းျဖစ္ေနေသာ မ်က္ႏွာကေလးကို ေမာ့လိုက္သည္။ အနီေရာင္ေသြးစတို႔ေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ဝန္းတို႔က ပို၍ပင္ ေတာက္ပေနေလသည္။

"က်ံဳးလင္လူႀကီးမင္း ... ကြၽန္မက ေဝ့ရင္းေလာ့ပါ။ ဒီႏွစ္မွာ နန္းတြင္းသူေရြးပြဲ ဝင္ရမွာပါ" သူ႔အမူအရာက တည္ၿငိမ္ေနကာ သူ႔စကားသံက ရွင္းလင္းပီသသည္။ "အေဖက ကြၽန္မကို အလြန္ခ်စ္ခင္တဲ့အတြက္ နန္းေတာ္ထဲကို မပို႔ရက္ဘူးျဖစ္ေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မကို ရူးသြားၿပီလို႔ ေၾကညာၿပီး လပ္ထပ္ေပးဖို႔ ႀကိဳးစား..."