"Love lets go!" sigaw niya sa akin as she was running uphill. We were climbing the mountain. Who is she? Bakit ako umaakyat ng bundok kasama siya? At bakit niya akong tinawag na Love? Are in some kind of a relationship? No it can't be.
"Wait up!" bigla ko na lamang sigaw. Do I know her? What the fuck is happening? Why am I here? Who is she?
I continue climbing uphill. Kahit na naguguluhan pa rin ako sa nangyayari. Sinundan ko lang siya. Di ko maaninag ang mukha niya. Bakit kasi pataas ang bundok na ito?
"Ken come on!" natigilan ako sa pag-akyat ng bigla siyang sumigaw. Ken? Who's Ken? Is she pertaining to me?
There's something inside me na sobrang saya noong tinawag niya ko sa pangalan iyon. But why? Anong meron sa amin?
"Oh come on! Don't just stand there!"
I continued climbing the mountain, unti-unti ko na ring makikita ang mukha niya. Pero nagkamali ako, malabo ang mukha niya kahit pa nakaharap siya sa akin.
Though hindi na bago ito, nangyari na rin ito dati pero curious pa rin ako sa kung sino ba talaga siya. Gusto ko siyang makilala, merong parte sa katawan ko na gustong tumakbo papunta sa kanya at yakapin ito ng mahigpit. I don't know what's happening to me. I never felt like this before.
As I was about to take another step towards her, naramdaman ko ang unti-unting paglayo ng katawan ko sa kanya. Not again!
"Ken!" napatingin ako sa kanya, I can't move my body.
"You leaving?" tanong niya, I want to answer her. Damn I won't, not again. Kahit di ko siya kilala, may parte sa puso ko na masayang makita siya. Fuck this feeling!
"I-" I tried to answer her question. But fuck, I can't utter a single word. What the fuck is happening to me?
"Just stay with me please. Don't leave"
Naaninag ko ang pagluha niya, kasabay nito ang unti-unti niyang nawawala sa paningin ko. Damn this stupid thing. I want it to fucking stop.
Nalaman ko na lang na unti-unti na naman akong nahuhulog. I want this to end.
Next thing I know I just found myself sitting on a table. Where am-
"What's your order sir?" napatingin ako sa taong nagsalita sa gilid ko. Not unlike kanina, malinaw ang mukha niya. Bakit ganoon? Ano bang meron sa ka-
"Sir?" nabalik ang tingin ko sa kanya
"S-sorry, I'm leaving" naguguluhan pa rin ako sa nangyayari sa akin.
Dali dali akong tumayo sa kinauupuan ko. Hindi ko alam kung nasaan ako. Hindi ko rin alam kung bakit ako nandito. Palabas na sana ako ng pinto ng may humawak sa kamay ko.
"Love? You're leaving?" I heard her voice again. Why is she here?
"Hey I'm sorry I'm late" napatingin ako sa kanya, di ko pa rin makita ang mukha niya. Ano ba talagang meron?
"Ch-" napatingin ako sa tumawag say kanya. Pero hindi ko narinig ang boses nito. May parang kung anong static sa paligid kaya Ang tangi ko lang narinig ay 'Ch'
"Just gonna talk to him I'll be back, and don't you dare leave me" napatingin na lang ako sa kanya habang unti-unti siyang lumapit doon sa lalaking tumawag sa kanya. Kahit yung mukha rin ng lalaki ang labo.
Unti-unting dumidilim ang paligid. Shit! Dali-dali naman akong lumapit sa kanya, pero tulad ng kanina parang may humihila ulit sa akin palayo.
Pain was plastered on her face. Kahit na di ko masyadong maaninag ang mukha niya, alam kong nasasaktan siya. And it happen again. I was falling.
I keep falling. A never ending fall. I can't see the ground, I don't know know where am I. Nangyari na rin ito sa akin dati. But this time, it's different. I can clearly see the ground.
Unti-unti nanlaki any mata ko. Am I gonna die? Shit no I-
"Babe, babe" naramdaman kong may pumapalo ng marahan sa pisngi ko.
Agad-agad akong napabangon. Tagaktak Ang pawis ko, hinahabol ko rin ang aking hininga.
"You ok?" she said as she slowly tap my back.
"I-" hindi ako makapagsalita ng maayos, hinahabol ko pa rin ang hininga ko. Just what the hell is happening?
"That dream again?" she said. Napatingin na lang ako sa kanya at dahan dahang tumango.
"I thought it stops?" akala ko rin. Ilang taon na rin akong hindi nakakapanaginip ng ganoon.
"B-but it's d-different" dahan dahan kong sabi, as I slowly remember her face. I don't know her, but there's a part of me that seems to clearly know her.
"What do you mean?" I stared at her
"She was there" I said, litong-lito pa rin kung ano ang nangyayari. Tinignan niya lang ako ng may naguguluhang mukha.
"That girl" I haven't seen her, but I think I know her.
"Who?" taka niya pa ring tanong.
"I-i don't know" napailing-iling na lang ako, dahil maski ako naguguluhan rin.
"Hey it's fine, you don't have to overthink. Just forget about her. Maybe it's just a dream, a halluci-"
"It feels so real" dahan dahan kong sabi sa kanya. Bakas pa rin ang pagtataka sa mukha niya.
Alam ko ang iniisip niya. Akala niya siguro nababaliw na ako. Pero hindi, alam ko sa sarili kong kilala ko ang babaeng yun.
She flashes a sweet smile. A reassuring smile that makes me calm down.
"Let's just forget about her, ok? Just rest" she said calmly.
She always has that smile that can easr my mind. Ngunit hindi ko alam kung nagha-hallucinate nga ba ako gaya ng sabi niya. Was it really just a dream?
"Babe, I have to go. I am gonna be late at my work" taranta niya tugon.
Hindi ko man lang napansin na nagaayos pala siya ng gamit.
"I'll drive you" tatayo na sana ako ngunit bigla niya akong pinigilan.
"No need. Just rest and there's food down stairs. Ikaw na lang bahala. Now I have to go. Bye" she said as she kissed me on my lips and left.
Ngunit may bigla akong naalala. Dali dali ko siyang hinabol. Mabuti na lang at nasa may hagdan pa lang siya.
"Babe wait" biglang naman siyang napatingin sakin.
"Why? Is there something wrong" nakita ko yung pagaalala sa mukha niya.
"Do you know someone named Ken?" I asked her out of the blue. I was just hoping maybe he knows someone.
"Ken? Who's that?" napakunot ang kilay niya. What do I expect. Naglakad na lang ulit ako pabalik sa kwarto ko.
"Sino yun Ken. May utang ka ba sa kanya?" taka niyang tanong. What the fuck?!
"What? No. No. Wala" nalintikan na. Mamya kung ano pa isipin nito.
"Just tell me the truth"
"Really it's nothing, just forget about it. Sige na baka malate ka pa" bago siya tuluyang umalis nakita ko pa ang pagtitig niya sa akin. Pinapahiwatig na maguusap kami mamaya.
Now I'm alone in my room. As I keep on staring at the ceilling, her face slowly appear. What's happening to me?
Just who are you?
