Royal Academy : School Of Royalties(ON-HOLD)

ROYALTIES 2

LYRA's POV

"Eros..." I called his name as he walks towards me. He looks Authoritative and Powerful like he was born for it. "What are you dong here? Ba't di ka sumabay kila Yulissa?" His frown didn't left his face.  I wasn't able to talk right away.
"A-ahm... n-nothing I just wanted to w-walk alone...." I stammered as i
I spoke. I was lost for a minute. I felt awkward with him.  He just nodded at nag-patuloy na'ko sa pag-lalakad. Nasa likuran ko lang siya at nag-lalalakad rin. Ayokong lumingon. Binilisan ko nalang ang pag-lakad hanggang sa makarating kami sa isang portal. Oo portal ang nabasa niyo. Pumasok kami doon and the feeling was like absorbing something invisible into your skin. Pag-tingin ko ay nasa isang classroom na kami at sa tantiya ko ay nasa 25 lang kami sa loob. Lumapit ako kay Yulissa at saka umupo sa tabi niya.  Di nag-tagal ay nag-simula na ang klase.

*FAST FORWARD*

Natapos na ang klase at Lunch na. Nakapagod. Hindi ko inakala na ganito katindi ang pag-aaral sa Royal Academy. Masakit sa ulo. Maybe that's the reason why education costs a lot of gold and silver coins here.

First day ko palang dito as Aria nahihirapan na ako. Bakit ba kasi nag-kasakit si Aria?! Everything has a reason and purpose. Bulong ng konsensiya ko. Aishh sana gumaling na siya kaagad. I can't endure being here for so long. I can't...I don't know if I can...

Kasalukuyan akong nag-lalakad papunta sa likod ng Academy. Sa may lake. Wala akong gana kumain ng lunch kahit pagod ako at wala pa akong tulog. Ayoko rin mag-lunch dahil makikita ko nanaman ang pag-mumukha nilang lahat. Sa bayan halos mangayayat na ang mga tao dahil sa hirap at gutom tapos dito masasarap ang pag-kain pati ang buhay nila. They dress up like princesses. we'll it's a matter of fact. They're so lucky but they're blind to what is really happening outside the Academy. Palibhasa ano ba'ng pakialam nila? Nakita ko kung pa'no sila mandiri sa'min pag-bumibisita sila sa bayan. Na para kaming mga putik sa sapatos nila. At sa ganung pag-kakataon ay umiiwas nalang ako at pupunta sa ibang bahagi ng bayan kung saan hindi ko sila makikita. Ang sakit nila sa mata.

"Ms. Aria Andromeda De Lacaille...or should I say Ms. Lyra Aquila Berenices? Proceed to the Principal's office, now." Saad ng isang boses sa'king isip. Napahawak ako sa tainga ko at tinakpan iyon. Matinis ang tunog na napalitan ng boses ng isang babae. Is this mind linking? Im sure it is. B-but...pa'no nilaman ang tungkol sa'kin?! Sh*t
Nag-mamadaling tumakbo ako papunta sa principal's office. I knocked twice and entered the office.

It was neat and organized. Puti ang pader,sahig,at ang kisame. While the chairs were color black maging ang lamesa ng Pricipal...Ni Principal Gayle. She looked at me and gestured."have a seat" umupo ako sa kaliwang upuan na kaharap ng lamesa niya. "Paano nyo po nalaman na hindi ako si Aria?!" I immediately asked her. Baka magalit sa'kin ang parents ni Aria pag may nakabisto sa'min. She just chuckled and then said. "The very first minute you stepped into Royal Academy... We are already aware who really are you." She stopped first. Nakikinig lang ako sakanya. Mapagkakatiwalaan naman ata siya. She's the Principal here.

"Mr. And Mrs. Luke De Lacaille informed us about what happened to their daughter...and I was saddened about that. Im just shocked and amazed you really look like her. Although your expression is a bit not same as hers." Nakahinga naman ako ng maluwag. Akala ko ay mapapahamak ako. Buti nalang... mag-sasalita na sana ako ng unahan niya ako.

She handed me a golden bracelet with different symbols that Im not familiar with. May kumikinang na dilaw na enerhiya mula sa mga simbolo. Like it's activating or awakening.
"Always wear this bracelet Ms. Lyra. This will be your source of power. I know this would be your problem in the future kaya't ibinibigay ko ito sa'yo. What power Aria holds will be in this bracelet. Kapag suot mo ito ay ang kapangyarihan mo ay Ang kapangyarihan na Light. So wear this always. Ingatan mo rin dahil malaking bagay ang naiitulong niyan. It's nice meeting you Ms. Berenices. Goodluck." Tumango ako at isinuot ko na ang punseras. Hindi ito nakikita dahil natatakpan ng blazer at sleeves ng uniform."Thank you, Principal Gayle." Lumabas na ako at napag-pasyahan na mag-pallipas nalang ng oras sa kwarto ko. Pero bago yun ay dumaan ako sa garden ng Academy at pumitas ng isang Puti na Rose. May gagawin lang ako and I hope it will work.

Pag-pasok ko sa kwarto ay agad ko iyong ni-lock. Umupo ako sa isang upuan at inilapag ang Rose sa lamesa.
I took off the bracelet Principal Gayle gave me and let my power come out...slowly. The Flower floated as black smokes came out from my hand. Unti-unti ay nalagas ang mga petal at natuyo. Naging kulay abo ito at kung iha-halintulad sa tao ay para itong tao na unti-unting pinatay hanggang sa maging walang buhay na  katawan.  I sighed. This is the bad thing about my magic. About my ability. I got the Magic of Darkness and Metal. The total opposite of what I am today. The total opposite of the  Magic of Light and Magic of Crystal that Aria holds.

Kinuha ko ang bracelet at sinuot iyon muli. I motioned my hand onto the dead flower. Lumutang uli iyon. I felt light powers coming out of my hand supported by the bracelet. A very bright light covered the flower.  Ilang segundo ang lumipas ay nalalaglag ang Rose sa lamesa na parang hindi ito nalanta kanina. It was back to a freshly-picked Rose at bahagya itong  kumikinang. It worked. Thankfully.

Inilagay ko nalang ang Rose sa loob ng Vase saka ako sumampa sa kama ng patihaya. Not minding Im still in uniform and shoes. Tinitigan ko lang ang kisame ng napakatagal. Nakakaduling mga ang maliwanag na ilaw pero wala akong pake. Hindi ko maialis ang tingin ko. Ang dami kong iniisip. Kung Ayos lang ba si Mama at Papa? Magaling na kaya siya? Kung bakit ako na punta dito? Kailan ako makakaalis? Magtagal kaya ako dito? Kailan gagaling si Aria? Ba't siya nag-kasakit? Magagawa ko ba ng maayos ang pagpa-panggap bilang siya? . Arrgggh! Ang gulo-gulo na ng isipan ko. Sana lang ay hindi ako mabaliw dito.

Inalis ko nalang ang sapatos ko at mas umusog sa higaan. Niyakap ko ang isang unan at unti-unti ay ipinikit ko ang mga mata ko.

Nagising ako ng may nararamdamang kakaiba. Pagtingin ko sa orasan ay alas tres na ng madaling araw. May bumabagabag saakin pero di ko matukoy kung ano. Nagtungo ako sa CR para maligo. Tinanggal ko sng uniform ko at agad na tumapat sa shower. It calmed me a bit... pero hindi parin mawala ang kakaiba kong nararamdaman...like someone was calling me. Nang matuyo na ang katawan at buhok ko ay agad akong nsgsuot ng silk nightrobe. Lumabas ako ng kwarto at naglakad sa mahabang hallway ng school.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Ang alam ko lang ay hinayaan ko ang mga paa ko na dalhin ako sa kung saan. Naglakad lang ako ng naglakad hanggang sa tumigil ako sa tapat ng lake. Sa likod ng school. Lumapit ako sa tubig at inilandas ko ang mga kamay ko sa tubig. Lumabas ang mga glow in the dark na isda at nagpaikot-ikot habang umiilaw ng berdeng kulay amg mga balat nila. Hindi ko alam na meron pala nito dito.

"Ara..." tumindig ang mga balahibo ko ng makarinig ako ng mahina ngunit malalim na tinig na  bumubulong sa'kin. Tahimik ang paligid at sigurado ako na walang ibang tao dito kundi ako. Sino ang tinatawag niya? At bakit pakiramdam ko ako ang tinatawag niya?

👑