heart of a Saint, Love of a Sinner.

chapter 2

"Ahhh! Ang sakit!"

"Ano kaba? Sa simula lang yan."

"Ansakit sakit kase eh. Iyuwi mo nalang ako!"

''Are you out of you're mind? Nag kalat ang mga tauhan ng matandang yon. Kaya panigurado bago kapa maka uwi ng bahay nyo, malamig na bangkay kana.''

"Eh, bakit ba naman kase kaylangan lagyan ng alcohol yan! Sabay turo ko sa sugat ko sa tuhod."  Baliw, anong masakit sa unang sinasabi nya? Ansakit kaya!

"Tsk, syempre para malinis, gusto mo ba ng maimpeksyon huh? Babaita."

"Hoy! Lalake, tigilan moko! Kung di ka sa na nakipag barilan dun sa golden budang yon hindi ko masusugatan! Tsaka ni hindi nga kita kilala! Malay ko ba kung tauhan ka rin nung matandang yon!?" ughh! Nakaka inis na talaga sya.

Kitang kita ko ang unti unti nyang pangungunot. Hangang sa dahan-dahang  nag dilim ang kanyang ekspresyon. 

 Hala! Lagot ako!

"Are you saying that its my fault woman!? First of all, kung hindi sana mukang pera nanay mo edi dika mapapahamak! Mag pasalamat ka nga at tinulungan kita!?" 

Natahimik naman ako sa sinabi nya, Nasaktan ako syempre. May punto sya kung  hindi sana nag sugal si mama at ginawa akong pambayad utang  hindi mang yayare sakin to. Pero, diko naman sya masisi matagal ng taon ng nawala si papa, sumunod naman ang mga anak nya hindi man literal na nabura sa mundo pero iniwan parin sya. Siguro ganon nalang ang ginagawa nya para kahit papaano maka limot sa mga nang yare sakanya. Pero, ang pinag tataka ko, saan naman sya natuto ng mga bagay nayon? 

Kita ko naman ang pag lambot ng ekspresyon nya, nahalata nya atang na offend ako sa mga sinabi nya.

"Okay, okay, im sorry. I don't mean it. nadala lang ako. Im sorry." puno ng senseredad nyang paumanhin.

Okay, lang . Tsaka may punto ka naman. Kung hindi nya sana ginawa edi hindi ako mapapahamak. Isapa, salamat nga pala sa pag tulong sakin. Bahag kopang hinawakan ang kanang pisngi nya. And that made him stop from what is he doing.

"No, don't be sorry. Your mine after all." he murmur 

''Huh? Ano yun? May sinasabi ka lalake??'' 

"May sinasabi ka lalake?" Tanong ko pero inirapan lang ang nya ako. Aba, nag tanong lang naman ako huh? Tsk.

"Wala! Pa daskol nyang sagot. isapa,Tigilan mo nga ako sa kaka lalake mo. May pangalan ako."

"Wow, coming from you. Ako din kaya! May pangalan ako." Irap ko 

"Tsk, wala akong pake atsaka isapa bagay naman sayo." irap nyan aba, aba, panay irap huh? 

Pinapanood ko lang syang nililigpit ng mga gamot. diko manlang kase namalayan na natapos na pala sya sa pag lilinis ng sugat ko.

"Uhmm, m-may p-pagkain kaba dyan?" Pahina ng pahinang tanong ko.

"Na gugutom na ko." nahihiyang saad ko, sabay iwas ng tingin

Agad naman syang napatigil sa kanyang ginagawa at saka dahan dahang inangat ang kanyang muka.

Hala, ang gwapo.

"shi*! Nakalimutan ko. Are you super duper hungry??'' Tarantang aniya.Aniya habang nag mamadaling iligpit ang mga gamot. Bahagya naman akong natawa sa naging reaksyon nya. para kase sya ng bata.

"Hindi mo naman kaylangan mag madali makakapag hintay naman ako." malumanay na paalala ko. Natataranta na kase sya at kung ano ano na ang naddaampot nya. Medyo napangiwi naman ako dahil tumunog ng bahagya ang aking tyan. Ang totoo gutom na gutom na ako.