chapter 28-letting go

220 5 0
                                    

Sunshin pov,
Nang madala na namin si won wa sa ospital sobrang hindi ako mapakale

"Ano bang nasa isip nya at ginawa nya yon??"kunot noong tanong ko habang maluha luha sa pag aalala sa kanya

"Bro kalma lang maya maya lalabas na ung doktor,maupo ka muna"sabi ni jongsun

"Salamat"sabi ko kay jongsun na palaging nasa tabi ko sabay upo sa upuan

Maya maya lumabas na ang doktor kaya dali dali ko syang nilapitan para tanungin

"Dok ano pong nangyare kay won wa??"tanong ko

"Ayos na ang kalagayan nya mabuti at nadala nyo kaagad sya dito sa ospital at salamat din sa kanya dahil konti lang ang ininom nyang gamot"sabi nang doktor na ikina ngiti ko

"Salamat dok,salamat"sabi ko

Nang makaalis na ang doktor pumasok kame sa kwarto nya para tingnan ang kalagayan nya pero pinagbawalan muna kame nang nurse na nandoon dahil kailangan daw muna ni won wa nang pahinga

(After 1 day)

Magdamag kameng nagbantay ni jongsun sa ospital hanggang sa payagan na kameng makita si won wa

"Sir maaari na po kayong pumasok"sabi nang nurse na ikinatuwa ko

"Salamat"nakangiting­ sabi ko sabay pasok sa kwarto nya kasama si jongsun

Nang makapasok ako sa kwarto nya naabutan ko siyang mahimbing na natutulog kaya minabuti ko na wag mag ingay para hindi sya maabala

"Bro doon na muna ako sa labas ahh"sabi ni jongsun

"Sge bro salamat"nakangiting sabi ko

Nang makalabas si jongsun kinausap ko ang tulog na si won wa

"Won wa,bakit mo naisipang gawin yon"maluha luhang sabi ko"nandito naman kame ni jongsun ehh wag kang mag alala hinding hindi ka namin iiwan"lumuluhang sabi ko"lalo na ako,hinding hindi kita iiwan won wa,mahal na mahal kita"lumuluhang sabi ko

Habang umiiyak ako sa tabi nya nagulat nalang ako nang bigla syang mag salita

"Wag kanang umiyak sunshin,mahal din kita pero ayaw kong mahirapan ka saken kaya mas mabuti pang lumayo kanalang sa akin"maluha luha nyang sabi sa akin

"Ayong lumayo sayo"sabi ko habang umiiyak

"Kung itinadhana tayo sa isa't isa magkikita tayo at magkikita kahit anong oras o kahit kailan"maluha luha nyang sabi

"Pero mahirap para sa akin na layuan ka"sabi ko habang umiiyak

"Sa akin din pero kailangan sunshin,kailangan"sa­bi nya habang umiiyak"please,pleas­e"

Dahil sa reaksyon nya nagdesisyon na akong tanggapin ang sinasabi nya"sige won wa hihintayin ko ang araw na magkikita muli tayo"sabi ko habang pinupunasan ang luha ko"tandaan mo to won wa mahal na mahal kita"

"Salamat sayo"pangiting sabi nya habang lumuluha

--------------------­--------
(After 2 days)
Won wa pov,
Ngayon ang araw na madidischarge na ako sa ospital minabuti ni sunshin na hintayin akong madischarge bago kame maghiwalay para makapag paalam kame nang maayos sa isa't isa

"Ingat ka won wa,balak kong patakbuhin muli ung trabaho ko sa australia,aalis na ako mamayang gabi kaya paalam sayo hanggang sa muli"nakangiti nyang sabi

"Mag ingat kayong dalawa,ingatan nyo ang sarili nyo,ako naman napagpagsyahan kong pumunta sa busan at doon magtayo nang pagkakakitaan ko"nakangiting sabi ko"sige mauna na ako sa inyo mag ingat kayo"sabi ko sabay sakay sa taxi na naka abang

Habang palayo ako sa ospital hindi ko maiwasang hindi maluha dahil sa amin ni sunshin pero kagustuhan ko iyon ehh kaya kakayanin ko

___________________
Thanks for reading.......

"SOULMATE"👻(COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon