Yazarin gözünden:
Taksi'den inmeden önce yüzündeki son yaşları elinin tersi ile sildi. Taksi'den inip eve yedek anahtar ile evin kapısını açtı ve içeri girdi. Evden ses gelmiyordu anladı ki annesi uyumuştu.
O da odasına geçti ve üzerindeki elbiseyi sinir ile çıkardı. Yine aklına bu gece olanlar geldi ve yine ağlamaya başladı annesi duymasın diye eli ile sesini kesmeye çalıştı. Orman yeşili gözlerinden yaşlar boncuk gibi düşüyordu. Bu hayatta neden herkes ondan bukadar nefret ediyordu ki? Kimseye de kötülük yapmamıştı şu ana kadar.
Dolabından pijamalarını çıkardı ve onları giyinip yatağına uzandı. Belki uyusaydı herşey rüya olurdu. Herşeyi kötü bir kabus olsun istedi ve gözlerini kapattı.
Sabah uyandığında aslında her şeyin bir kabus yerine kötü bir gerçek olması onu güne kötü bir şekilde başlattı. Okula gitmek istemiyordu ama gitmeseydi annesi bişeylerden şüphelenecekti. Her zamanki gibi dolabından kendine günlük kıyafet seçti.
Seçtiği kıyafeti üzerine geçirdi ve saçını açtı. Dalgalı olan saçlarını düzleştirdi. Çantasına bu gün olduğu derslerin kitapları koydu. Normalde okulu seven biri olsa bile ona okulu zehir etmiştiler. Onun mutlu olmasını hiç istememiştir halada istemiyorlar.
Çantasını aldı ve annesini evden çıkmadan önce öptü , annesi ona harçlık verdiğinde evden çıktı. Hava güzeldi ve okula taksi ile gitmek istemiyordu. Yürüyerek giderse belki derse geç kalırdı ve kimseyi okulun bahçesinde görmeye maruz kalmazdı.Yolda giderken en sevdiği grubun bir şarkısını dinledi. Model grubunun Ağlamam zaman aldı adlı şarkıyı seçti ve kulaklıklarını takıp yoluna devam etti.
Okula vardığında ilk derse 10 dakika geç kalmıştı. Geç kalsa bile bazıları dışarıda duruyorlardı. Onu gördüklerinde bir büyük afiş gibi birşey açtılar.
Afişte onun fotoğrafının yanında 'Hırsızın kızından seks işçisine geçiş yapan yıldız. ' yazıyordu.
Bunları gören Alyara gözyaşlarını tutamayıp okulun bahçesinden çıktı ve yakındaki parka koştu. Babası Senay'nın evinde hırsızlık yaptığından beri kimse onu sevmiyordu ve hepsi tarafından dışlanıyordu.
O sırada Yusuf Sönmez ise okulun bahçesinde afiş yüzünden diğerleri ile kavga etmeye başlamıştı.
"Oğlum siz nasıl böyle bişey yaparsınız! " dedi ve afişi açan çoçuklar dan birine saldırdı."Abi bak ben isteyerek yapmadım. " dedi Yusuf'un yumruğun dan yedikten sonra.
"Nasıl isteyerek yapmadın afişi tutarken şerefsiz gibi gülüyordun." dedi Yusuf. Git gide daha da sinirlenmeye başlamıştı.
"Bak ben istemedim Açelyalar islediler. Beni tehtid ettiler. " dedi nefes nefes dudağı patlamış ve burnundan kan akan çocuk.
Bu dediklerinden sonra çocuğun haklarını bıraktı "Bu olaylardan biri öğretmenlerden birinin kulağına giderse hepinizi parçalarım. " dedi Yusuf. Açelyanın ismini duymasıyla daha da sinirlenmişti. Çünkü Açelya onun sevgiliydi.Okulun bahçesinden koşarak çıktı ve Alyara'yı koşarak yakınlarda aradı. Sonra onu parkta buldu. Güzel yeşil gözlerinden sular akıyordu.
Her an o sular aktığında içinde bir acı hissetti .
"Orada durup ağlayacak mısın sadece. Kalkıp savaşmayacak mısın? Onların bu yaptıklarına boyun mu eğeceksin." dedi Yusuf ona.
"Sence ne yapmalıyım ki?" dedi ağlarken Alyara.
"Bence sınıfa git ama önce lavaboya uğramaşısın yüzün kıpkırmızı sonra sınıfa gir. " dedi Yusuf ona.
