Light in Darkness

Prologue

"Good morning gorgeous!" Natasha joyfully greeted me, when she saw me eating my breakfast in the table. She sat in front of me and stared at me with matching puppy eyes.

I rolled my eyes. "I know that moves." I said.

"E kase naman e! Malas talaga Tala! Kung kailan may client ako tsaka naman nasira ang lintek kong sasakyan." Nakabusangot na maktol' ni Natasha.

Kumunot ang noo ko at nagsalita. "Use mine then." Sagot ko.

Nagliwanag ang kaninang madilim niyang mukha. "Talaga? Wala ka bang lakad? clients' or something?"Aniya.

Umiling ako. "Wala akong lakad. Tsaka dito Lang naman ako sa bahay." Mahinahon kong sabi.

"Ahhh okay, sandali Lang naman ako, ay baka matagalan pala' depende kung gwapo yung client ko."maarte niyang sabi.

"Ewan ko sayo Tash!." Asik ko sa kanya.
Natawa naman siya dahil sa reaksiyon ko.

Pagkatapos naming kumain ay agad kong hinugasan ang pinagkainan namin, si Natasha naman ay dumiretso na sa kwarto niya para magbihis. Nang makita ko siya ay nagpaalam na siya sa akin para I-meet ang client niya.

"Bye sweetie babe! See yah' later!." Paalam niya habang kumakaway papasok sa kotse.

"Cut off that endearment Tash! Arghh!!."inis kong sabi.

She always teasing me that endearment, she knows me very well. Natasha knows everything about my past. Lahat kinuwento ko sa kanya. She know that I hate being called sweetie, coz' it reminds me my mom. My mom only calls me "sweetie/sweetheart". And the second endearment, "babe" it was our endearment before. Before....when everything's alright.... when we're still together.

Sa naisip kong yon. Parang may gumuhit na sakit sa puso ko. Sakit na Hindi na maaalis. Sakit na kahit ilang beses kong iinom ay hindi huhupa....

Napatigil lamang ako sa pag-iisip ng tumunog ang cellphone ko. Agad akong nagtungo sa mesa kung saan nakapatong ang cellphone ko at tiningnan kung sino iyon, it was Ivan...

Ivan:
Good day! I'll pick you up today! It's my treat.

Napangiti ako ng mabasa ang message ni Ivan, after everything happens, he stayed by my side. He keep his promise. Thank you Ivan....

Agad naman akong nagreply.

To Ivan:
Okay I'll wait you. Drive safely.

Nagreply naman siya Agad.

Ivan:
I will. Smile pretty girl:)

After I read his last message, I immediately go to my room and take a bath. After, I wear a faded maong shorts and gray sweater, paired with my black rubber shoes. I didn't put any make-up, I'll just tie my hair up. Sling bag nalang din ang isinukbil ko sa balikat ko. Only my phone, extra money and perfume are inside it.

Nang makababa ako sa sala ay siya namang pagtunog ng doorbell. Agad akong lumabas para tingnan kung si Ivan na ba iyon. At nang makalabas nga ako ay' hindi ako nagkamali, siya nga. He's wearing a black long sleeves at nakatupi iyon ng hanggang siko at naka slacks siya. Halatang galing pa sa trabaho ang loko! When our eyes met, he immediately smile sweetly at me.

"Let's go?" He asked and still smiling at me.

I nodded and walked towards to him.
"If you're tired from work Ivan, we can reschedule it on the other day." Malumanay kong sabi. Ngunit ngiti Lang naging Sagot niya.

Iginiya niya ako sa passengers seat at pinagbuksan ng pinto. Pumasok ako at ikinabit kona ang seatbelt ko. Pumasok na din si Ivan sa driver's seat at ikinabit din ang kanyang seatbelt. Nang matapos siya ay agad niyang pinaandar ang sasakyan.
Habang nagmamaneho ay tahimik Lang ako. Nabasag Lang ang katahimikan ng bigla siyang nagsalita.