Lost Princess

Unang kabanata

Malalim ang iniisip ni Allannah habang nakadungaw sa Bintana.18 Kaarawan na niya bukas at isa lang ang Hiling niya,At iyon ang Makapunta sa Siyudad at makilala ang mga Dugong Bughaw ngunit hindi siya pinapayagan dahil masyado siyang malalayo sakanila ilang sakay pa kase bago ang maka punta sa Siyudad.

"Inay.Kelan po ba ako pedeng makapunta sa Siyudad?nasa tamang edad na po Ako Sabi niyo.tapos ko na din naman po ang highschool.Doon ko po Sana balak magKolehiyo"

Halos isang taon na din ang nakalipas nang maka tapos nang Highschool si Allannah sa isang pangpublikong paaralan Lang siya nagaaral.

"Anak.Saan ka naman Kukuha ng pera pangkolehiyo?Tanging puhunan Lang namin ng iyong Tatay ay ang pagsasaka"

"Nay,Kung papayagan niyo man po Ako.Ako na po ang gagawa ng paraan.Ung sinasabi po nilang Working-student.Tska Inay kaarawan ko naman po bukas.Sana po ay Payagan niyo na po ako"

"Oo nga pala Anak kaarawan mo na bukas,Tanungin mo nalang ang Tatay Pilar mo Kung ok Lang sakanya,Ano bang gusto mong handa para sa Iyong kaarawan Anak?"

"Ahh Inay kahit wag na po.Pamasahe nalang po papuntang Siyudad ang kailangan ko"

"O sha.Tulungan Mo Muna Ako dito bago ka lumuwas papuntang Siyudad"

"O sige po Inay Maraming salamat po"

May biglang naisip si Allannah.Yung mga Lobo na Hugis Puso na lumilupad sa Kalangitan tuwing kaarawan niya.Bukas na Bukas ay Maari na niya iyong makita.Ngunit naisip niya din na bakit tuwing kaarawan niya may nagpapalipad na lobo?Nakikipaggunita din ba sila sa kaarawan niya?Ngunit na galing Ito sa Siyudad.Di nila alam ang kaarawan ni Allannnah.

"Nga pala Inay.Dati pa ho nabuo sa isip ko Itong tanong na ito.Bakit ho ba May nalipad na mga lobong Hugis Puso sa Kalangitan tuwing sumasapit ang aking Kaarawan?"

"Ah yun Lang ba.Kilala mo naman Siguro ang Reyna at Hari ng Hempston diba?"Wika ni Ina

"Oho...Ano naman po ang kinlaman ng Hari at Reyna doon?"

"Noong Pinanganak ang Prinsesang si Eliana ay May kalamidad na bumalot sa buong Hempston.Kaya naman at naiwan ng Reyna ang Anak dahil na din sa Kaba"

"Ngunit.Yun din ang Araw ng kapanganakan ko.Pano niyo Ako nailigtas?"

"Mahabang Kwento anak.Ang Mga Lobo ay Sumisimbolo sa Katatagan ng Kaharian ng Hempston at ang pag kawala ng kanlang Anak..O sha anak.Magayos ka na ng Gamit at Baka gabihin ka pa"di masabi Sabi ni Selda ang Tunay na kwento tungkol sa Anak.Na Napulot Lang nila Ito sa Kasgsagan ng Kalamidad na iyon.

"O sige po Inay"Naliwanagan naman si Allanah sa Sinabi ng Ina.Gad siyang nagayos ng gamit.

"Handa na ho Ako inay"

"O sha Mag ingat ka anak.Maligayang Kaarawan saiyo.Magpaalam ka Muna sa Tatay Pilar mo"

"Opo Inay"

"Oh eto ang Pamasahe mo sa dyip at bus"

"Maraming Salamat ho Inay"

Tumakbo na palabas ang Dalaga ng may makabunggo siya.

"Aray."napa upo naman si sa Putik

"Di ko ho sinasadya"Humarap si Allannah at nakita niya ang Matalik niyang kaibigan si Derick

"O Derick ikaw pala!Kamusta ka na?"Tinulungan naman ni Derick makatayo si Allanah

"Ayos Lang Ako Annah.Mukhang Aalis ka na pala.Pupunta Sana Ako sainyo eh"

"Ah ganun ba.Oo Aalis na ko At dun na magkokolehiyo!"Masayang Sabi ni Allanah

Bakas ang Lungkot sa Mukha ng Binata dahil Sapul sa Pagkabata ay May Gusto na siya Kay Allannah.

Maganda si Allannah
Matalino
Makinis
Mabait
Masipag
Magalang
Matulungin
Maganda ang mga Berdeng Mata na parang Dugong Bughaw.

Minsan nga eh naggawa siya Kung bakit kulay Berde ang mga mata ni Allannah sapagkat Tsokolate ang Kulay ng mga mata ng ka yang mga magulang pero binalewala niya Lang ito..

"Ah Mag ingat ka Annah.Mamiss Kita!"

"Ikaw din!"Sabay Halik sa Psingi ni Derick.

Tumakbo ng Mabilis si Allannah dahil Baka gabihin pa siya.

"Itay!"

"Oh Anak?"

"Aalis na po Ako!Magkokolehiyo Ako sa Siyudad Itay!"

"Mag ingat ka Anak!Mamimiss Ka namin ng Inay mo!Nga pala Kaarawan Mo Bukas!Eto Isang Daan Baka Maguton ka"

"Salamat po Itay!"Humalik siya Rito at Nagtungo sa Bus Station.

Nang Makarating siya sa Siyudad ay Hangangang hanga siya.Ang Ganda ng Paligid!Marami paring Tao kahit sumapit na ang Dilim.Ngunit wala siyang Matutulugan ngayong gabi.buti ata Dala niya ang Ipon niya

Agad naman siya nakahanapan ng Matitirahan Ngunit pang sang linggo Lang iyon dahil di sapat ang kanyang pera.

Lumabas siya ng Tirahan at Nakita ang mga Makukulay na Ilaw sa Daan.Maraming mga nag titinda sa Palgid.Nang makaramdam siya ng lamig ay Umakyat na siya at Natulog...

Hows the story?