Ne Abi Mi ?

3.

Karşımda sosyal hizmetler vardı. Müdüre hanım bana gülümseyip

Müdüre : Seni geri alıyoruz. Komşular senin yanlız olduğunu söyledi.

Başımı salladım. Evet beni evlatlık almışlardı. 8 yaşında iken o iğrenç yetimhaneden ayrıldım. 2 yıl sonra beni evlatlık alan ailede annem öldü. Evlatlık alan babam mirastan payımı verip beni evden attı. Beni 5 yıl boyunca bulamadılar. O komşuları var ya neyse terbiyeli bir kızım ben. Evde bavulumu hazır olduğu için yanlızca birkaç eşyamı aldım. Ev kiralıktı eşyalı tuttuğum için kendi eşyalarım azdı. 20 dk hazır olup aşağı indim. Beraber yetimhaneye gidiyorduk. Yetimhaneye girince eski düşmanım sürtük büşra geldi. Bana

Büşra: Ooo noldu ailen seni sevmedi mi?

Gece : Ben değiştim ama sen hala aynısın dikkat et de ayağını kaydırmayayım.

Müdür: Kızlar kavga etmeyin.

Gece : Kes sesini.

Müdürün ilk defa koktuğunu görenler sessizce yanımdan uzaklaştılar. Umursamadan kızlar yatakhanesine gittim. Beni bu hale onlar getirmişti.

7 yıl önce

Akşam vakti uyuduğum için yemek yiyememiştim. Uyanınca herkes uyuyordu. Yemekhaneye inip yemek yedim. Kapıdan çıkarken müdüre yanında sürtük büşra ile bana bakıyordu. Müdür bana elini kaldırınca hemen yetimhaneden kaçtım. O sırada karşıma çok tatlı bir aile çıktı. Benim halimi görünce beni evlatlık aldılar. Dayak yemeden kurtulduğum için mutluydum çünkü bu yaşıma kadar hep dayak yemiştim fakat üvey annem ölünce kendimi sokaklarda kavgaların içinde buldum. Taki savaş abi beni o hale getiren kadar. Barış abi beni bulup kurtardı. Beni doğru yola soktu sonrasında okuluma önem verdim ve Özel Yaman Korkmaz Lisesinde %100 burs kazandım.

Günümüz

Boş bir yatak bulup eşyalarımı kenara atıp cenin pozisyonunda uyudum. Uyandığımda herkes uyuyordu. Sabah olmuştu. Ben bu aralar ne kadar da uyuyordum. Sorunlarımdan uyuyarak kaçamazdım. Giyinip

bir kafeye gittim. Güzelce kahvaltımı yaptım. Yetimhaneye dönerken saat 9 olmuştu. İçeri girince bir kız yanıma gelip

Kız: Müdüre seni çağırıyor.

Başımı sallayıp müdürün odasına gittim. Odada 2 tane sapık diye nitelendirilebilecek adam vardı. Beni beğeniyle süzdüler. Başımla müdüreye ' Ne var ? ' dercesine salladım. Müdüre bana

Müdüre : Sana yeni aile bulduk. Seni evlatlık alıyorlar.

Gece : Aaa ama benim iznim yok.

Müdüre : Sana sormaya gerek yok. Biz sadece haber verdik.

Gece : Ama ben gerçek ailemi buldum. Akşama beni almaya geleceklerdi. Üzgünüm müdüre hanım. Gerçek ailem öncelikli.

Müdüre : Üzgünüm canım biz imzaları attık bile sadece benim imzam kaldı.

Gece : Eğer o imzayı atarsan çocuğunun işkence edilişini izlersin.

Müdüre : Canım ama sen ailenle olacaksın.

Gece : Bunu ben yapıcam demedim.

Müdüre hanım dondu kaldı. Bana

Müdüre: Ailen akşama gelip almazsa seni bu adamlara veririm.

Yetimhaneden direkt çıkıp bir taksiye atladım. Barış abilerin evinin adresini verdim. Yolda ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Eve gelince taksiye parasını verdim. Korumalar beni tanımadı.