[16] kolye

960 88 26
                                    

16; kolye

2. Sezon 4. Bölüm

* * *


Namjoon gözlerini yoğun güneş'e karşı açmıştı. Gözlerini avuşturdu ve yanında uyuyan oğluna baktı gülümseyerek. Ellerinden bir oğlunun kısa saçlarına geçmiş ve okşamıştı.

Namjoon babasının yanına yerleşeli tam tamına iki ay olmuş küçük oğlu ise tam tamına üç yaşına basmıştı. Onun ile iyi anlaşan seokjin ve babası ile güzel bir hayat geçiriyordu.

Ellerini yıkamıştı namjoon sonra ise bahçede oynayan seokjin  ile babasına bağırmak için dışarı bakan pencereyi açmıştı.

" Hadi beyler kahvaltıya. " namjoon bağırdığında ikili birbirine gülümsemiş ve koşarak içeri girmişlerdi. Namjoon ise koşan babasına gülmek ile meşguldü. Çünkü biliyordu ki babası seokjin geldiğinden beri daha enerjikti bu konuda. Diğer yandan ise bunları yoongi'nin de görmesi için nelerini vermezdi.

Derin bir nefes aldı. Üstünde yoongi'den kalan gömleklerden biri vardı. Onun parfümünü sıkıyordu her kokusu gittiği zaman. Onu olan özlemini böyle dindirmeye çalışıyordu.

Gözünden düşen bir damla yaşı fark ettiğine hemen sildi. İçindeki acısını biraz kalbine gömsede biliyordu ki min yoongi onun kalbinde yaşıyordu , yanında olmasada onun kalbindeydi yoongi.

Hep birlikte kahvaltıyı ettiklerinde namjoon seokjin'i okul için giydirmiş , giydirirken ise onu tembihlemeye devam ediyordu.

" Dikkat et tamam mı? Kavga falan da etme sakın! Anladın değil mi beni? " diye sorduğunda seokjin annesine kafasını sallayarak onayladı. Böylece oğlu ve babası evden giderken o yalnız başına kalmıştı.

İçi sıkılmış bir şekilde yatağa ilerledi. Biraz uyusa iyi olurdu. Biraz daha uyuyarak vakit geçirmek için bedenini önündeki yatağa devirdi. Bir süre sonra gözleri ağırlaşmış ve kapanıvermişti.

Namjoon bir süre sonra saçlarını okşayan bir el ile gözlerini hafifçe aralamıştı. Ona bakarak gülümseyen bir yoongi ile karşı karşıya gelmişti namjoon. Gözleri küçük küçük açık iken alnından ve şakağından terler almıştı bir anda. Bunun bir rüya olduğunu biliyordu ama neden bu kadar gerçekçi geliyordu.

Sonra ise yoongi'nin sesini duydu.

" Boynundaki kolye benden sana hediye. Geldiğim zaman sana onun yanında ufak bir şey daha getireceğim. Şimdi uyu bebeğim bunların hepsi rüya." Namjoon sonra uykuya dalmıştı hemen.

Namjoon bir süre sonra sıçrayarak uyandı. Yanında uyuyan oğluna ve kararmış havaya bakmıştı. Uzun bir süre uyudugu belliydi. Aklına gelen rüya ile eli boynuna gitti. Eline değen soğukluk ile gözleri kocaman oldu ve donup kaldı bir an. Bu olamazdı , olamazdı değil mi?

Namjoon sadece rüya gördüğünü sanmıştı. Doğru muydu bu? Ellerini boynundaki kolyede dolaştı. Sonra ise avcunun içine alıp baktığında ise elleri ile ağzını kapattı. Gözyaşları tane tane dökülmeye başladı.

"Bu olamaz. Hayır ,hayır bu olamaz. Bu gerçek olamaz. " namjoon elindeki kolyenin boynuna geri düşmesini sağlarken eli ile ağzını kapattı.

Bu olabilir miydi? Yoongi ,yaşıyor olabilir miydi?

Bölüm Sonu.

Oha dediginizi duyar gibiyim arkadaşlar.

Evet yavaş bir şekilde yoongi'nin olayına da giriş yapmış oluyoruz.

Yeni bölümde kısa olacak bundan dolayı onu da belki akşam yazarsam atarım.

Sizi yeni kitabım olan ' two people to stay alone at home ' adlı ficime ve;

' school bus ' adlı ficime de beklerim.

Yazarın elleri koptu. Üç kitaba'da bölüm attım lütfen okuyun ve oy ve yorum atmadan geçmeyin.

İyi günler 😧

dâecwitâHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin