Belladona Rockefeller's POV*
Kasalukuyan ako ngayon na naka-sakay sa kotse namin at papunta na ng school. I'm pretty sure pag pasok ko ng gate at makita ako ng buong students sa school pag uusapan nila ako.
The hell I care.
"Nandito na po tayo"
"Thank you, manong", I respond.
siyempre naman may respeto pa rin ako. anong akala niyo? tss.
Pag pasok ko ng school hindi talaga ako nagkakamali. Pinag uusapan talaga nila ako.
Have fun bitches.
Tuloy pa rin ako sa paglalakad papuntang classroom with confidence.
Of course I'm confident. duuuh!
Nang nakarating na ako sa harapan ng pintuan ng classroom ko walang ibang sumalubong sa akin kundi ang mga mata nila.
I like the way they stare at me. Makikita mo talagang may halong takot, kaba at galit.
They give way habang papunta ako sa upuan ko.
This losers, don't make me laugh with happiness!
I sat on my chair and put my earphones on listening to the song criminal.
After a few minutes dumating na ang teacher namin at may kasamang estudyante.
Transferee?
"Hello class, I would like to introduce to you your new classmate", teacher said.
Nag hihiyawan ang mga lalake dito sa room. Ganda kasi.
"Please introduce yourself"
"Hi my name is Emma Louis, 17 years old I hope we get along each other"
"Hi emma!"
"Anong name mo sa facebook?"
"Can I get your number?"
"Shet! akin ka nalang emma!"
"Akin lang si emma walang aagaw sa kanya"
Srsly?! Do they really need to shout? pwede naman nilang lapitan at kausapin ng mahina.
"Okaay! umupo kana don sa bakanteng upuan malapit kay Belladona", teacher pointed at me.
Just great.
Emma happily walk towards here and she immediately sat on her chair.
"Hi! I'm Emma!", she waved at me and happily introduced herself.
"I know", I shortly respond.
Urgh, so annoying.
"Uhm- nice to meet you! can we be friends?", inabotan niya ako ng kamay.
I looked at her hand at tinigna ko muna siya sa mata like seriously girl?
I have no choice but to be nice to her.
Inabotan ko rin siya ng kamay and said..
"Nice to meet you too, Emma", I smiled and she smiled back at me.
Kinuha ko na ang kamay ko. Im not used to it.
We both faced to the front and listen to our teacher.
"Okay class since second day niyo pa lang to dito sa school, the principal said bibigyan kami kayo ng one week na walang classes..."
Agad nag ingay ang mga classmates ko with joy.
Namalayan ko si Emma na tinignan niya ako. Maybe nalilito siya kung bakit di ako nag ingay lang ako.
"But--- kailangan niyo pa rin pumunta dito sa school kasi may attendance, okay class?"
"YES MA'AM!", sigaw ng mga classmates ko at lumabas na ang teacher namin.
Pagkatapos ng nakaka-bw*s*t na ingay na yun, nilapitan ako ni Emma.
"Belladona?"
"What?"
"Okay ka lang ba?"
"Why are you asking?"
"Eh kasi pag announce ng teacher natin kanina, tahimik ka lang"
"So?"
"Okay ka lang ba talaga?"
"I'm more than okay. I just don't care kung anong gagawin nila"
"Ahh okay hihi"
I smiled.
"Uhm, Belladona?"
"Ano na naman?", nakakairita na ha.
"Can we be best friends?"
"Why?", I asked with confused.
"Gusto ko lang may best friend ako dito sa school, tsaka nung una kitang makita parang ang lapit ng loob ko sayo", she explained.
Well?
"Okay", I shortly respond.
Nang marinig niya ang sinabi ko napatayo siya sa saya.
Cute niya.
"Hoy! umupo kana para kang baliw jan"
"Ay hihihi! sorry po", sabi niya at nag peace sign sa akin.
I wonder kung ano sa feeling magkaroon ng best friend?
