ေရႊျကယ္ကေလးရဲ႕ေကာင္းကင္သစ္(ရွှေကြယ်ကလေးရဲ့ကောင်းကင်သစ်

(1)

Zawgyi

Zawgyi

တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဝန္းတစ္ခု.....

တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ၿပီး ျမဴေတြျဖင့္ဖံုးအုပ္ေနေသာ

လမ္းမေပၚတြင္ အက်ႌအျဖဴနွင့္ ပုဆိုးနက္ျပာအား သပ္ရပ္စြာ

တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားေသာ လူလတ္ပိုင္း တစ္ဦး။

ျမဴႏွင္းေတြၾကား  အေၾကာင္းအရာတစ္ခုအား

အသည္းအသန္စဥ္းစားေနဟန္႐ွိၿပီး မ်က္မွန္ေအာင္မွ

မ်က္ဝန္းနက္နက္မ်ားက ​ေလးနက္ေနသည္။

အခ်ိန္အနည္း ငယ္အၾကာမွ ေက်ာင္းဝန္းထဲသို႔

ဝင္ေရာက္လာေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိဳ႕ကိုျမင္

အသိဝင္ကာ စိတ္ႏွင့္ကိုယ္က ျပန္ကပ္လာဟန္္႐ွိသည္။

"မဂၤလာပါဆရာ ''

ခပ္လွန္းလွန္းမွ ေက်ာင္းသားႏွစ္ဦးႏွင့္ေက်ာင္းသူေလး တသိုက္ဆီမွႏႈတ္ဆက္စကားသံေၾကာင့္ ျပံဳးလြင္လြင္ဟန္ျဖင္ျ့ပန္လည္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီး အတန္းခ်ိန္႐ွိတာေၾကာင့္Second yearဘက္သို႔ဦးတည္လိုက္ရသည္။

"ဆရာဦးေကာင္းကင္သစ္"

စာသင္ရမည့္ အတန္းေ႐ွ႕ေရာက္မွ
လွမ္းေခၚလာေသာ ေနာက္က ဆရာမေလးေၾကာင့္ ​ေျခလွမ္းတို႔ကို ရပ္လိုက္ၿပီး ​ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့...

"ဆရာ့ကို ပါေမာကၡခ်ဳပ္ႀကီးက ရံုးခန္းလာခဲ့ဖို႔ေျပာလို႔ပါ ၿပီးေတာ့ ဆရာ့အတန္းခ်ိန္ကို ကြၽန္မနဲ႔ခ်ိန္းေပးဖို႔ကိုပါ ပါခ်ဳပ္ႀကီးကမွာလိုက္ပါတယ္ ေနာက္ၿပီး ပါခ်ဳပ္က ဆရာကိုေျပာစရာေတြ႐ွိတယ္ လို႔ေျပာတာေၾကာင့္ပါ။''

တရက္ဆက္ေျပာသြားေသာ နည္းျပဆရာမေလးအား ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းတစ္ခ်က္ပင္ၿငိမ့္ျပၿပီး
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ရံုးခန္းေ႐ွ႕သို႔ ​ေျခလွမ္းလာမိသည္...

တကယ္ဆိုကြၽန္ေတာ္က လက္ေထာက္ကထိကတစ္ဦးးအေနနဲ႔
ရန္ကုန္ရဲ႕ေက်ာင္းမွာပဲ ​ေနခဲ့သင့္တာ
ရာထူးတိုးတင္လိုက္ခါမွ (ကထိကရာထူးနဲ႔ ဒီလိုမရင္းနီးတဲ့ေဒသ ၊ ႐ွမ္းျပည္နယ္ဘက္ ၊ တစ္ခါမွအိပ္မက္ေတာင္မမက္ခဲ့ဖူးတဲ့ေဒသကို ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ေနတာပဲ)