Kafamı kaldırıp Emre'ye baktıktan sonra yarısı yere dökülmüş mısır kabına baktım ve bir anda sinirlerim tepeme çıktı çünkü o kadarda uğraşıp yaptığım baharatlı mısırlar (normalde sürekli yakarım) Emre yüzünden heba olmuştu .Sinirle emreye baktım
- senin yüzünden mısırın yarısı döküldü niye sessizce gelip birde dibimde bekliyosun!
-konuşmamız lazım
Yüz ifadesinden bir şeye kırıldığı veya sinirlendiği belliydi ama ne olmuştu ki kötü birşey yapmamıştım yada yapmıştım ama haberim yoktu
"Tamam içeri geçelim konuşuruz " Dedim ve yanından geçmek için bir adım atmıştım ki bir eliyle belimden beni sıkıca çekerek tezgahlat kendi arasına sıkıştırdı elinin birini üstteki dolaba dayadı birkaç saniye bana bakıp emin olamamışçasına diğer elinide alt tezgaha dayadı
Sanki cesaretini zor toplamıştı ve birkaç dakika daha beklerse istedikletini söyleyemiyecekti , gözlerinin içine baktığımda ilk kez bu kadar garip baktığını gördüm ne hissettiğimi anlamak gerçekten zordu derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı
"O çocuğu nereden tanıyordun, sevgilin miydi?! "Bunu beklemiyordum, gerçekten
"Ne saçmalıyosun sen! "
"DUYDUN İŞTE GÜNEŞ, sevgilin olduğunu neden gizledin ki doğrusu sevgili denebilirse senin bende kalmana izin verdiğine göre ya oruspu çocuğunun teki yada sana gereğinden fazla güveniyor"
Bu söyledikleri çok saçmaydı ve sinirimi bozmuştu onu ittirdim ve geçmeye çalıştım
Ama beni engelleyip iki elini kol bileklerimden tutup tezgahla birleştirdi hırsla ona döndüm ve aklımdakileri sıraladım
"Sen bana ne demek istiyorsun ya ben oruspu muyum senin evinde kalıp seni baştan mı çıkarmaya çalıştım ben böyle birisi miyim? "
"Saçmalama Güneş böyle demek istemedim " Afallamıştı
"Ne demek istedin emre, sana gereğinden fazla güveniyor ne demek ! O çocuk benim sevgilim değil olamaz da ama sayesinde benim hakkımdaki düşüncelerini öğrenmiş oldum. Başından beri bu evde, seninle kalmam bir hataydı ukala,çabuk bırak beni gidicem! "
Kollarımı çekiştirdim ama bana göre çok güçlü olduğu için gücüm yetmiyordu gözlerine baktım çok masum duruyordu bunları söylemeyi gerçekten istememişti ama biraz sürünücekti
"Gidemezsin Güneş,... bak özür dilerim lütfen böyle olsun istemedim"
"Emree bırak kolumu!"
"Bırakmıyorum"
"Bunu sen istedin! "
Dizimi hızlı bir şekilde bacak arasına vurdum aslında sadece beni bırakması içindi ama emre orasını tutarak yere uzandığında yanlış yaptığımı anlayıp hemen çöktüm ve ona bakmaya başladım iki büklüm yerde yatıyordu ve yüzü kıpkırmızıydı .
"Emre iyi misin? "
"Değilim Güneş değilim öhöm öhöm " Sesi boğuk geliyordu, allahım lütfen ölmesin
... 5 dk sonra...
"Güneşşşş"
"Ne var!"
"Beni bu halde bırakıp gitmiceksin demi? "
Emrenin yüzüne baktığımda bana masumca baktığını gördüm ona yardım edip içeriye getirip koltuğa uzandırıp ve yanına oturmuştum şimdi ise gitmemem için yalvarıyordu ,gitmicektim ama biraz pişman olsun istiyordum
"Emin değilim ukala "
"Hadi ama Emreye noldu? "
"O şansı kaybettin sen"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ukala
Romance"Yine mi sen? " "Aaa çok ayıp oluyo seni ikinci kez düşmekten kurtardım" "Ben mi dedim kurtar diye, hem sen beni mi takip ediyosun? " "Ben niye seni takip ediyim? " "Tamam söyle o zaman takip etmiyosun evimin önünde ne işin var ? " "Uzun hikaye asıl...
