Geceye o kadar çok yükleniyoruz ki,bizi asla affetmeyecek diye korkuyorum.Saf ve temizken şimdi yorgun ve kirli..
Hüzünlerimizi,özlemlerimizi,öfkelerimizi,gözyaşlarımızı,hayal kırıklıklarımızı,acılarımızı ona saklıyor,içimizi ona döküyoruz.
Peki,bu kadar insanın yükünü taşımakla mı mükellef,gece..?
