Sizce kimdi....Tabiki de Defne .Hiç şaşırmadım ya..ona da bu yakışır zaten ........O an telefonu açıp Barışın biraz ilerisine gidip telefonla konuşmaya başladım.
MİRA-Söye canım arkadaşım söyle bir tanecim umarım önemlidir...
DEFNE-Mira kızım neredesin sen ya annen seni sabah aramış okuldayken Berk akşama arar demiş dönmemişsin kadın meraktan çatlamış ve yetmedi buraya gelince de yoktun perişan oldu ...hemen gel..
MİRA-Tmm geliyorum.
DEFNE-10dk ye kapıda ol..
MİRA-Emredersiniz..
diyip telefonu kapattım ah Defne ah kızlar ben size zarar gelse yaşayamam ya ....üff yine saçmaldım annem mahvolmuş eve gitmeliyim diyr düşünürken barış ın yanına vardım
BARIŞ-Kızlar mıydı
MİRA-Evt.
BARIŞ-O man seni evine bırakayım..
kafamı salladım evi tarif ettikten sonra yürümeye başladık ikimizde sokakların şua an olduğu gibi sessizdik .Bir anda Barış sessizliği bozdu.
BARIŞ-Bir şey soracam ama seni üzebilirim
hafifce güldükten sonra
MİRA-Bu kadar ağlamadan sonra üzülemem ...söyle...
BARIŞ-Bizim çocuklar sana soru sorunca ailen hakkında neden kızlar konuyu kapatmamızı istedi
durdum ve yutkundum
MİRA-Çünkü benim annem ve babam ayrı bende babamdan çok hoşlanıyorum sayılamaz onu hatırlamak istemiyorum o kadar..
BARIŞ-Anladım..
sonra yine sustuk 5 dk böyle yürüdük sonra sessizliğimizi ilerideki sesli gülme sesleri bozdu Barış durdu ve beni arkasına aldı yavaşça ilerleyince sokağın ortasında üç serserinin ateş yaktığını fark ettik .Onları görünce kötü oldum ama sonradan Barışı hatırladım ama yine sevinmesem iyiydi çünkü bunkar sarhoştu ve üç kişiydiler.
Bir anda Barış elimi tuttu evt benim elimi tuttu ...Şu an mal gibi davranmayı kesmeliydim..Önümüzde şu sn üç sarhoş var benim yaptığıma bak..
Barış ifadesizce onların yanından geçiyordu tabi bende ona uyuyordum sonra arkadan o sarhoşlardan birinin sesini duymamla bende Barışta durduk
SARHOŞLARDAN BİRİNCİSİ-Kardeş bizimle paylaşmazmısın şu güzeli
diye sorunca ona iğrenir gibi baktım Barışın sesiyle ona döndüm
BARIŞ -ikinci sarhoşu göstererek - senin teklifin varsa dinliyeyim belki kızı sana veririm
içimden işte bu Barış vurdu gol oldu diyecekken durdum ne....ne...ne...ne...teklif mi alacaktı bu itlerden o maskeliden beni kurtarıp bu yarım akıllılara vermezdi yani veremezdi ...di mi
SARHOŞLARDAN İKİNCİSİ-Kardeşim anlamıssa sen ona ver biz ortak kullanalım
dediğinde sinirle elimi Barışın elinden çektim .... O sadece bana baktı ve bu sefer bileğimden tuttu adamlar yine konuşmaya başlamıştı
SARHOŞLARDAN BİRİNCİSİ -hadi kardeş sende versene
Barış o ara bileğimden tuttuğu eli dahada sıkı tutarak beni onlara doğru itti o ara ikincisinin kolumu tutmasıyla Barış durmuştu...hayır...bi dk surmamıştı o da adamın yüzüne yumruğu basmıştı sonra ikincisine de sadece birkaç tekme atabildi çünkü o kaçtı bira anda ezik gibi elimi yüzümle kapatıp ağlamya başladım ama ayrıyeten de Barışın adımlarının bana yaklaşma sesini duyuyordum .Ynıma gelince elimi yüzümden çekip
BARIŞ-Aglama
sesi emir veren tondaydı su an ağlamasaydım görürdü de neyse
MİRA-Ağlamıyorum
BARIŞ-Başta niye ağladın seni o pi.. neyse itlere mi vereceğimi sandın
dediğinde bir şey diyemedim ona güvenmeliydim sadece başımı salladım o ara gözyaşlarımı silerken dediği şeyle başımı ona doğru kaldırdım
BARIŞ-Seni değil o pi..aman itlere ,değil kimseye vermem...................................

ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇİDİN ESİRLERİ
Phiêu lưuMERHABA ARKADAŞLAR Ben elif eylül ben wattpad de yeniyim o yüzden şimdiden yaptığım yanlışlar için özür dilerim . Ayrıyeten bana bu hikayenin başlığını bulmama yardım eden elif DEREN e çok teşekkür ediyorum Bu hikaye 7 yıl önce babasını kaybede...