GEÇİDİN ESİRLERİ

Geçitten mesaj.....

Şaşkın gözlerimle onlara baktım sonra konuyu değiştirmeye karar verdim ve Barışa döndüm

MİRA-Peki o kız

BARIŞ-Bu konuyu kapat 

MİRA-Hayır kaptamyacağım ve sizde bana o rüyamdaki kızı anlatacaksınız..

Sözlerim belli ki onu şaşırtmıştı ama bi o kadar da sinirlendirmişti

BARIŞ-Bak Mira O kız seni hiç ilgilendirmez 

MİRA-Hayır Barış ilgilendirir 

BARIŞ-Peki ne öğrenmek istiyorsun

İşte bu soruyla  tartışmayı kazanmışım gibi sevinmiştim ...

MİRA-Kimdi bu kız niye kaçırıldı

BARIŞ-Niye bu kadar merak ediyorsun

MİRA-Sen niye inadını bırakıp anlatmıyorsun

Sinirlenmişti arkasını döndü ve saçını ellerinin arsına aldı o ara çok tatlı olmuştu bir anda bunu düşündüğüm için  kendime kızdım ve eğer unutmazsam bunun için eve gidince tokatlıyacam

BARIŞ-Bak ondan bir daha Bahsetme Mira..

MİRA-Neden Ecrinden bahs.....

sözümü bitiremeden kolumu sıkıca tuttu ve sinirli gözlerini bana çevirdi 

BARIŞ-Bir daha sakın ondan bahsetme

ve kolumu bıraktı Mert onu biraz sakinleştirdikten sonra bize döndü

MERT-Neyse bugün geç oldu bu konuyu okulda konuşalım  bi de Mira kendine dikkat et tmm mı yarın  grşrz...

diyip gittiler ..

o ara biz kendi aramızda konuşmaya başladık 

DEFNE-Bu neydi şimdi yaa..

ECE-Dikkatli ol falan diyorlar Mira iş ciddi baksana

BUSE-Peki sizce doğru mu söylüyorlar

MİRA-Bence doğru söylüyorlar...

diyip ayağa kalktım ve kızlara 

MİRA-Kızlar ben biraz yalnız yürüyeyim siz de eve geçin..

ECE-Tmm ama şunu asla unutma biz hep yanındayız 

DEFNE-Aynen sana sümük gibi yapıştık  ve bırakmıyacaz seni 

BUSE-Seni seviyoruz ponçik 

MİRA-Bende sizi 

diyip sarıldım onlara onlar benim her şeyim ailem ....

DEFNE-Bak çok geç  kalma 

MİRA-Peki anneciğim 

hepimiz güldük ve oradan ayrıldım  Yürürken aklımda babam vardı tabi o adama baba denilirse O benim ve annemin hayatını mahvetti onlar ayrılınca çok ağlamıştım neden mi işte çocukluk aklı ne olabilir ki  ne zaman mı ayrıldılar 12 sene önce yani ben 5  yaşındayken

17 HAZİRAN 2009--BİR CUMARTESİ SABAHI 

YAZARIN ANLATIMIYLA 

Küçük Mira yeşil gözlerini açmış odasına ve oyuncaklarına baktı ve sonra tıpkı dün ki gibi  aşşağıdan gelen  duydu ve aşağı indi .Annesi koltukta ağlıyordu ve babası annesine bağırıyordu Mira korkuyordu babasından çünkü o annesine hep bağırıyordu .O ara annesinin yanına koşarak gitti ve ona sarıldı  bunu fark eden babası bağırmayı kesti Mira ağlamayı başladı annesi ona daha sıkı sarılıp

-miranın annesi zeynep hanım babası cemil bey-

ZEYNEP H.-Mira  anneciğim niye ağlıyorsun  

küçük Mira hıçkırıklarının arasından

MİRA-Sen niye ağlıyon anne ....ağlama sende 

annesi zeynep hanım gözyaşlarını silip

ZEYNEP H.-Bak bende ağlamıyorum canımm ağlama sende  tmm mı 

mira kafasını sallayıp annesine sarıldı o ara cemil bey araya girdi .

CEMİL B.-Zeynep ben çıkayım sen miraya anlatırsın tmm mı

mira babasının yanına gitti 

MİRA-Baba işe mi didicen..

CEMİL B.-Hayır kızım 

MİRA-Valizi niye götürüyon 

cemil bey sustu 

MİRA-Ne zaman gelecen

CEMİL B.-Hiçbir zaman kızım 

mira önce şaşkın ve üzgünce babasına baktı ama sonra aklına bir şey geldi ve gülmeye başladı babası sordu

CEMİL B.-Mira neden güldün

MİRA-Çünkü annem artık ağlamayacak diyip bir kere daha güldü

cemil bey sinirlenmişti 

CEMİL B.- Sen anneni benim üzdüğümü mü sanıyorsun mira ...

bir kere anneni ben üzmüyorum tmm mı  onu üzen bize olan ihaneti yaptıkları

ZEYNEP H.-Cemil bunu burda konuşmayalım  

CEMİL B.-Konuşmayalım da başımıza çıksın ve  babasını kötülesin öyle mi 

mira ... mira ...ağlıyordu. o an   bir anda babasına bağırıp odasına gitti 

MİRA-SENİ HİÇ SEVMEDİM BABA VE HİÇ SEVMİYECEM.....

GÜNÜMÜZ 

MİRANIN ANLATIMIYLA

Yine o gün aklıma gelmişti baba bile denemeyecek o insana bağırdığım gün ..

O gittikten sonra aslında  yine bize rahat vermedi resmen her gün biri gelip ya babanızın borcu var yok babanız nerde gibi bir sürü şeyy bir kere babam gelsin diye beni 10  yaşında kaçırmışlardı gelmişti gelmesinede bir kere annemi arayıp- iyi misin- diye sormadı  işte o gün ondan tamamen nefret etmiştim 

Bi ara kendime geldim baktım evin iki sokak aşşağısına inmişim ve gerizekalı gibi ağlamıştım ve farkında değilim  kim bilir şu an ne haldeyim 

Düşüncelerimle giderken bi parka girdim o ara arkamdan  birkaç adım sesi duymuştum önce emin olamadım ve biraz daha yürüdüm  ama adımların sesi artınca emin oldum bir anda durdum nefesim kesilmişti  ne yapacaktım ben şimdi  kimdi bu bilmiyordum ama bir anda bana seslendiğini duydum 

ARKADAKİ ŞAHIS-Nereye Mira mesajın var 

o ara donmuştum sanki dokunsalar korkudan düşecektim 

ARKADAKİ ŞAHIS-iyi dinle zamanı geldi senin için geçidin kapılarının aralanmasına 

                                 tek çık bu yola yoksa zarar görür dostlarında .....................

o ara yanıma yaklaştı ve kulağıma 

-geçit hep  kazanır ....ona göre davranın 

 o ara yanımdan koşarak gitti çünkü o ara biri bana sesleniyordu -MİRAAAA......