never grow up ✧ hyunjeong

三

2 yıl sonra
--------
"Hey, hyung! Sence de bu kalemler güzel değil mi?"

Evet Hyunjin 8, Jeongin ise 7 yaşındaydı. Jeongin ilk defa okula başlacaktı ve hyunguyla beraber okul eşyaları alıyorlardı.

"Hmm hmmm... Aa! Bak şu çantalar da hoş değil mi?"

Jeongin, çantaların olduğu bölüme bakmış ve gülümseyerek rastgele bir çantayı işaret etti.

"Özellikle de şu çok güzel." dedi Jeongin. Hyunjin de kardeşinin beğendiği çantayı almış diğer tüm eşyaları da aldıktan sonra Jeongin'in evine doğru yol almaya başladılar."

"Hyuuung~ ödevlerimde bana yardım edersin değil miii~?" dedi Jeongin. Hyunjin ise Jeongin'in o haline gülümsemiş ve başını olumlu anlamda sallamıştı.

"İşte bu yüzden seni çok seviyorum hyung. Hem bana çok yardım ediyorsun hem de bana çok iyi abilik yapıyorsun. Teşekkür ederim hyung."

Hyunjin duyduğu şey ile gülümsemesi genişlemiş Jeongin'e sıkıca sarılmış ve yanağından öpmüştü.

"Asıl ben teşekkür ederim Jeongin-ah. Ben oyun falan bilmezken bana oyun oynamayı öğrettin." deyip Jeongin'in saçlarını karıştırmıştı.

İkisi de Jeongin'in evine gitmişti. Hyunjin ise Jeongin'i bırakmak istemediğinden birazcık Jeongin'in yanında kalmış sonra ise annesi endişelenmesin diye geç olmadan eve dönmüştü.

Tabii gitmeden önce Jeongin'e sıkıca sarılıp yanağından öpmeyi unutmamıştı.

slm yb atmayı unutmuşum
Kısa bir şey yazdım çünkü ilham perilerim gitti
6 gün kaldı ağlıcm hüühüh