crazy for you | zm

1.13

Mia,ilk kez tedirgin hissediyordu.Tüm bu olanlardan sonra hiçbir şey olmamış gibi davranmak onun için zordu.O gece,cesede ne yaptı ? diye düşünmekten alıkoyamıyordu karmakarışık olan zihnini.Tüm bu şeyleri yapmaya ne zaman bir nokta koyacaktı ? İstemiyordu artık,o gece kendi gözleriyle yarattığı vahşeti gördükten sonra çok huzursuzdu.Zifiri karanlık odayı doldururken Mia,yüz üstü uzanıyordu.Uyku dolu bakışlarını açık tutmakta zorlanırken inatla perdesi çekilmiş pencereden gökyüzüne bakmaya devam ediyordu.Gri bulutlardan dökülen yağmur damlaları şiddetle camları döverken rüzgarın uğultusu kulaklarını dolduruyordu.Korkunç bir çığlığa benzeyen şimşek seslerini bir kez daha duyduğunda ürpererek gözlerini yumdu.Böyle kasvetli havalarda uykuya dalmak onun için bir hayli zor oluyordu.Görünmez parmaklar bir kez daha boynuna dolanıp nefes almasını zorlaştırdı ve göğsündeki yabancı ağırlık yeniden kendini belli etti.Çok geçmeden kilitin sesini duydu,dış kapı açılıp kapandı.Zayn'in yatak odasına yönelen adım seslerini usulca dinledi.Odanın kapısı küçük bir gıcırtıyla açıldı ve Zayn'in silüeti belirdi.

" Mia ? " Bir yanıt alamayan Zayn,her zaman yaptığı gibi yatağın ucunda dikilip bir çırpıda tişörtünden ve pantolonundan kurtulup yatağa girdi.Yatakta yüz üstü uzanan Mia'nın omuzlarına dökülen buklelerinde parmaklarını gezdirdi.Saçlarını geriye çekip ensesinden omzuna doğru öpücükleriyle bir yol izlerken eli Mia'nın buz gibi olmuş kolunda gezindi.

Kalbinde keskin bir sızı hissetti.Gözleri yaşlarla doluydu.Ne zaman ona ihtiyaç duysa yanında olmuyordu.Zayn,kolundaki elinin tutuşunu sıkılaştırarak onu kendine çekti.Sırtını göğsüne yaslayıp burnunu boynuna dayayıp derin bir nefes soludu.Mia'nın zihninden bihaber,Zayn yine de bir şeylerin ters gittiğini anladı.Zayn,bir şeyleri ne kadar çok anladıysa,o kadar dibe battı,sıkışıp kaldı.Gövdesinde hiçbir değişiklik yoktu,her şey ruhunda olup bitiyordu.Her gün biraz daha kana bulandı,her gün biraz daha gölgelendi ve hayat da bir daha onun yüzüne gülmedi.Geçmişin seslerinden başka bir şey işitmeyip,çocukça bir umudu besleyebilmek,ısrarcı bir hayali içinde büyütebilmek için insanlardan uzaklaştı.

Bir geleceğinin olmaması,başına neyin geleceğini tahmin edememesi,bir bilinmezliğin içinde olmak Zayn'e ağır geliyordu.Geriye dönüp bakmak ise korkutucuydu.Orada hep acı vardı.Bir başkası mıydı ? Kendine yabancılaşmış ? Kendinden çıkıp kaçan ?

Mia ona zevk,heyecan ve ızdırap veriyordu.Onu sevmekten başka yapacak işi,gidecek yeri yoktu.Bir bıçak gibi durmadan içini deşiyordu.Konuşmak yerine Mia'nın en sevdiği şeyi yaptı ; kendisinin nefret ettiği,Mia'nın her gece öptüğü elleriyle ona dokundu.Yumuşak dokunuşları Mia'nın teninde can buldu,can verdi.

Sabahın,ilk ışıklarında gitmesi gerekiyordu.Mia,onun gideceğini hissettiğinde sıkı sıkı yapıştı ona.

" Gitme,Zayn. " Parmaklarını uzun saçlarda gezdirirken iç geçirerek bir öpücük kondurdu.Mia isterdi de,Zayn yapmaz mıydı ? İşi bir seferliğine Luke alabilirdi.

" Tamam. " Bir sessizlik oluştu.

" Mia " diye seslendi Zayn.Sesi neredeyse fısıltı halinde çıktı.Mia,yatakta ona doğru döndü,ellerini sırtında gezdirirken mürekkeple dolu göğsüne sıcak bir öpücük kondurup hemen ardından yanağını dayadı.

" Neye acıyorum biliyor musun ? " Mia,ona baktı.Zayn'in uyku mahmurluğu dolu ela gözleri odada geziniyordu.

" Söyle. " Konuşmadan önce Mia'nın gözlerine gözlerini kenetledi.

" Sana daha önce niçin rastlamadığıma. "

***

Zayn ve Mia'nın kızlarının doğmasının üzerinden bir sene geçti.Küçük Evelyn,dünyaya gözlerini açtığında dışarısı kar kıyametti ama Zayn'e sıcacık hislerle geldi.Kollarının arasında tuttuğu bedeni kuş kadar hafif,bir o kadar da ağırdı.Zayn,dünyasını kızı ve Mia'nın üzerine kurdu,onlardan başka hiçbir şeyi yoktu,hiçbir şeye de ihtiyacı yoktu.