crazy for you | zm

1.4

Ölüm onu bekleyenlere gelir.Beklemeyenlere de gelir.Yani hiç fark etmez.Oturma odasında ölü bir palyaço oturuyordu.Zayn,palyaçoları pek sevmediğinden onu görmezden geldi.Yüksek sesle esnedi ve odada gezinmeye başladı.Belki kayda değer bir şey bulursa işe yarardı.Eldivenli elleriyle çekmeceleri karıştırdı ve altın renginde bir silah buldu.Güzel.Zayn,silahı ölü bedenin ellerine tutuşturdu.Böylece intihar ettiğini düşüneceklerdi.Zayn,gitmeden önce ölü palyaçoya baktı,sanki ondan bir açıklama bekliyormuş gibi gözlerini üzerine dikmişti.Bu Zayn'in göreviydi ; bir nevi ölüm meleği gibi.Fakat tırpan da,ruhları toplamak da yoktu işin içinde.Hatta ölüleri gece gündüz bir gölün bu yakasından öte yakasına geçirmek de yoktu.Palyaço,başlangıçta düşündüğünden daha genç duruyordu.Yirmi beş falan.Fakat sesi,gece hayatı ve aşırı sigara yüzünden kalınlaşmıştı.Parlak bir duvar resmine benzeyen yüzü ile kafasını örten kıvırcık kızıl peruk ile pek uyumsuz görünüyordu.Kocaman kırmızı bir burun eksikti sadece.

Zayn,arkasında hiçbir delil bırakmadan evine kaçtı.Henüz gecenin üç otuz beşiydi.Güneşin doğmasına saatler vardı.Gündüz uykusuzluğa dayanmak kolaydı.Gece ise sakin ve rahatlatıcıydı.Yine de Zayn kendini uykuya bırakmamak için yemin etmiş gibiydi.Temmuz ayının sıcak ve nemli havası tişörtünü çıkartıp öylece bir kenara atmasına neden oldu.Alnına yapışan ıslak bir tutam saçı geriye çekti.Biraz soğuk suyun onu uyandıracağına inanıyordu.Belki de küresel ısınma alıp başını gitmişti.Belki de güneşten gelen bir ısı dalgası manyetik alanımıza girmiş ve bizi diri diri kızartmaya çalışıyordu.İşte bu kötü olur diye düşündü,Zayn.Banyoya girip bir kaç kez yüzüne su çarptı ; ona göre su her şeyin ilacıydı.Kendini sadece gölge halinde,varla yok arasında bir hayaletmiş gibi görüyordu.Zayn,yaşamak için küçük bir sebep istiyordu sadece.Çoğu zaman can alırdı ve biraz da can vermek istiyordu,birilerinde can bulmak istiyordu.Çok hissizdi,ruhu bomboştu.Her günü bir diğerinin aynısıydı.Kanepeye oturup biraz içki içtikten sonra oracıkta sızdı.Uyandığında hala etraf karanlıktı.Rüyasında Mia'yı görmüştü.Kolunu alnına dayayıp vücudundaki fırtınanın dinmesini bekledi.Bir haftada tam üç kez gözlerini kapatır kapatmaz karşısına Mia çıkıyordu.Yorgun bir iç çekişle bunun kendi hatası olduğunu anladı,Zayn.Kendini akıntıya kaptırmıştı.

" Uzun zaman önce bizimkine çok benzeyen bir galakside,Anne ve Baba adlı iki harika insandan oluşan ailede küçük bir kız doğmuş. " Mia,saçlarını okşayan annesinin kucağına biraz daha sindi.

" Bunu biliyorum,anne. "

" Evet,canım.O kızın ismini Mia Jane koymuşlar. " Mia,kendi kendine kıkırdadı.Annesi,Mia ne zaman üzgün olsa bu küçüklükten kalma geleneği yaparak ona masal anlatıyordu.Annesi,Mia'nın küçük çenesini tutarak gözlerini gözlerine dikti.

" Benim yapmayacağım hiçbir şeyi yapma,söz mü Mia ? " Usulca başını salladı.Annesi,her ne kadar onu bunaltsa da tek amacı bu kötü dünyada biricik kızını korumaktı,onu mutlu ve güvende görmek istiyordu.Mia'nın güzel yüzünden saçlarını çekerken mırıldandı.

" Ve şu Zayn denen çocuğa gelecek olursam ; bir erkeğe verebileceğin en güzel şey sevgindir.Bunu hak etmiyorsa,pekala yoluna devam edersin.Onun için çabalayacak olan sen değilsin,sen güçlü ve güzel bir kızsın Mia.Bir erkeğe ihtiyacın olmasın. "

Mia,ertesi sabah artık daha fazla Zayn için gözyaşı dökmeyeceğinden emindi.Saçlarını at kuyruğu yapıp bir jean,basic tişört ve converslerini giydi.Makyaj yaparken aklına Zayn'in sözleri geldi.Bence makyaja ihtiyacın yok,Mia.Öfkeyle yüzünü boyadı,onun sevdiği şeylerin tam tersini yapma dürtüsünü bir türlü engelleyemiyordu.Çantasını omzuna asıp evden çıktı.Chiara,ile kız günüydü.Bakım yaptırıp,deli gibi alışveriş yaptılar.Bu ikisine de çok iyi gelmişti.Yemek yemek için bir kafeye oturdular ve Mia tam bir burger canavarı olduğu için double olan menülerden bir tane söyledi.Chiara,ise diyetkolik takılan bir kız olduğu için tercihini salatadan yana kullandı.