prinses... en welke prins?

Hoofdstuk 4: Het avondeten en...

Hey allemaal,, gelukkig nieuwjaar!! het is misschien een beetje laat maar dan nog. ik heb eidenlijk een nieuw deel afgekregen ik hoop dat jullie het allemaal leuk vinden!

xxxx

21 februari

Als ik op mijn kamer kom om me om te kleden zucht ik zwaar. Ik heb er geen zin in echt totaal niet. Maar ja niets aan te doen. Trek mijn doktersjas uit en hang die over de kapstok. Mijn haar doe ik uit de strakkde dot en laat nu een opgeluchte zucht. 'Veel beter.' Schop mijn schoenen uit. Ga dan in mijn grote kast opzoek naar iets anders om aan te doen. De geur van het ziekenhuis hangt toch altijd in mijn kleren. Trek daar een jeans aan een lichte. En dan een bordeaux kleurige blouse. Mijn haar blijft los en mijn schoenen zijn gewoon ballerina's.
Ren dan zoals meestal het geval is bij mij door de gangen. Hopelijk kom ik nog op tijd voor ze gaan beginnen. Het zal anders nogal een slechte indruk maken. Ren al snel door de gang waar de eetzaal is. Daar aangekomen duw ik de deur open en ga naar binnen. Gelukkig ben ik nog op tijd en niet te laat zoals meestal. Snel leg ik mijn haar goed en ga dan aan tafel zitten. 'Sorry dat ik wat later ben maar ik wou nog wat anders aantrekken dan mijn werkkleding.' Verontschuldig ik me. Papa knikt even naar me. 'Wel dan kunnen we nu beginnen he.' En hij neemt zijn vork op en begint te eten. Iedereen volgt zijn voorbeeld. Er word lange tijd niets gezegd.

'Ok goed,' Pap legt zijn vork neer. 'Wie gaat er de rest van de avond doorbrengen met mijn dochter? Abet jij niet, jij bent al bij mijn dochter op haar werk geweest het moet iemand anders zijn.' Zegt hij en bekijkt de mannen een voor een. Niemand geeft antwoord. 'Moet ik iemand aanduiden zoals bij kleine kinderen die ruzie hebben?' Hij trekt een wenkbrauw op. Pap is niet zo goed gezind meer nu, alleen dan doet hij dat. Yin steekt zijn hand op. 'Ik zal de verdere avond met uw dochter doorbrengen heer.' Zegt hij beleefd en stijf als een plank. "Lekker dan, mijn avond is naar de klote! Fuck he!" Zie Abet even naar me kijken en verontschuldigend zijn schouders ophalen. Draai even met mijn ogen met een miniene lach. Hij mag hem duidelijk ook niet. Ik denk dat alleen zijn ouders hem graag mogen. Hij is zo SAAI!!!

Papa knikt al iets meer tevreden terug. 'Goed zo.' Dan eet hij verder. Er word niet veel meer gezegd nadien. Yin en ik blijven als laatste achter. Haal diep adem en kijk hem aan. Zijn ogen kijken helder en koud naar me terug. 'Wat wil je doen Yin?( Vraag ik dan maar want hij gaat anders toch niets vertellen. 'Schaken.' Zegt hij zonder blikken of blozen. 'Schaken?' Vraag ik. "Is hij nu helemaal gek geworden?! Schaken kan het nog saaier!!" Ik zucht in gedachten even. 'Wel goed dan. We zullen naar de bib gaan daar kunnen we schaken.' Ik sta recht en stijve hark volgt mijn voorbeeld. In totale en zelfs enge stilte lopen we naar de bib.

Als we daar aangekomen zijn doe ik de kast open waar alle spelletjes inzitten. Haal daar een glazen schaakspel uit en dan ga ik naar een van de gezellige hoekjes om alles op een tafel te zetten en te gaan zitten. Yin komt over me zitten en begint de zwarte te plaatsen aan zijn kant. Ok ik ben dus wit. Zet ook mijn pionnen op de juiste plaats. 'Wel begin maar prinses.' Hij kijkt me recht aan. Ik knik snel en zet mijn eerste pion. 'Wel Yin. Waarom wou je schaken?' Vraag ik. Hij verzet ook een pion. 'Omdat ik zo inzicht in u krijg prinses.' Zegt hij zonder blikken of blozen. 'Inzicht? Bedoel je niet eerder leren kennen?' Vraag ik en verzet er weer eentje. Ik haat schaken, werkelijk ik vind het een hel. 'Nee inzicht prinses. Ik leer geen mensen kennen.' 'Wat doe je hier in godsnaam dan?' Wil ik weten en hij verzet zijn pion. 'Ik ben hier niet omdat ik dat wil maar omdat mijn ouders dat willen en ik wil hen een plezier doen.' Zegt hij. Ik verzet er weer eentje en hij trekt een wenkbrauw op. Dat is het eerste dat bij hem veranderd is sinds hij op die stoel is gaan zitten. Ik snuif verontwaardigd. 'Wel dan hoop ik voor jouw dat je de eerste bent die kan gaan, dan hoef je deze poppenkast niet meer vol te houden.' Hij knikt enkel en zet een pion.

Na een uur zijn we nog aan het spelen en hij heeft geen woord meer gezegd. Het is zo abnormaal frustrerend! Geërgerd smijt ik mijn koning om. 'Ik ben dit beu. Ik denk dat ik maar naar mijn kamer ga, ik hoop dat u de weg terugvind naar die van u.' Sta recht en zie Yin triomfantelijk grijnzen. Alsof hij net achter iets achter gekomen is. Ik frons even maar zodra hij merkt dat ik het zie trekt hij zijn gezicht weer in de plooi. 'Is goed, ik zal de weg wel vinden en anders vraag ik het wel aan een bewaker die hier ergens rondloopt.' Hij staat ook recht buigt dan even voor me en verplaat de kamer. Ik ga door mijn haar, berg dan alle spullen weer op in de kast en doe het licht uit. Als iemand hier moet zijn doen ze het wel weer aan. 

Eenmaal op mijn kamer laat ik me op het bed vallen. Eigenlijk ben ik best doodop. Wrijf even over mijn gezicht. Morgen weer aan het werk. Misschien helpt het wel. Het zal mijn gedachten weer verzetten van al deze shit. Hopelijk komen ze me niet storen maar daar twijfel ik aan. Er word op de deur geklopt/ Verward sta ik recht en ga open doen. Abet staat aan de deur. Hij gaat even door zijn haar. 'Ik eu... ik kwam alleen even horen of je die stijve plank overleefd heb. Het was duidelijk dat je geen zin had.' Ik lach zachtjes. 'Nauwelijks hij wilde perse schaken! Ik haat schaken!' Abet lacht ook. 'Man ik leef met je mee. Ik ben gewoon al blij dat je het overleefd hebt. Wel eu... slaap zacht prinses.' 'Slaap wel.' En hij gaat door. Kijk hem even na en kruip dan in mijn bed. Slaap snel.